بصائر یا قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام

بصائر
پدیدآوران	حسکانی، عبیدالله بن عبدالله (نويسنده) نجابت شیرازی، حسنعلی (مترجم) حوزه علمیه شهید محمد حسین نجابت (ره) ( سایر)
عنوان‌های دیگر	قرآن و أهل بیت علیهم السلام ** شرح و ترجمه شواهد التنزيل حاکم حسکانی از علمای قرن پنجم هجری (حنفی مذهب) ** شواهد التنزيل. فارسی
ناشر	فلاح
مکان نشر	ایران - قم
سال نشر	1389ش
چاپ	2
شابک	‎978-600-5645-23-1
موضوع	تفاسیر اهل سنت - قرن 5ق. - احادیث اهل سنت - قرن 5ق. - خاندان نبوت - فضایل
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	1389 9041ش5ح 94 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

بصائر یا قرآن و اهل‌بیت(ع)، شرح و ترجمه کتاب «شواهد التنزيل»، توسط حسنعلی نجابت شیرازی (متوفای 1410ق) است.

کتاب «شواهد التنزيل لقواعد التفضيل»، نوشته ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله حسکانی، معروف به حاکم حسکانی (متوفای 470ق)، از عالمان حنفی‌مذهب است که به‌تفصیل به فضائل و مناقب امیرالمؤمنین على(ع) و ویژگی‌های ایشان در قرآن پرداخته است. وی کتاب را به انگیزه دفاع از امیرالمؤمنین(ع) در برابر برخی از مخالفان و منکران فضایل او نوشته است.

ازآنجایی‌که کتاب به جهت موضوع و قدمت، از جمله کتاب‌های ارزشمند و مهم شناخته شده، مورد توجه برخی از محققان و مترجمان قرار گرفته و ترجمه‌هایی از آن صورت گرفته است؛ که از جمله ترجمه‌‌ها کتاب حاضر است.

در مقدمه این ترجمه نخست مطالبی به‌عنوان آشنایی با مؤلف کتاب «شواهد التنزيل» به‌اختصار آمده است. به دنبال آن مترجم در مقدمه‌ای، به سبب ترجمه کتاب به زبان فارسی اشاره نموده و هدف خود را از ترجمه این اثر در اختیار قرار دادن بیش از دویست آیه و یک‌صد روایت در فضیلت اهل‌بیت به زبان و قلم یکی از عالمان سنی قرن پنجم به مخاطبان، در راستای افزودن نور ولایت در دل‌ها دانسته است.

مترجم در ادامه به ترجمه کتاب یادشده با رعایت فصل‌بندی و ترتیب آن پرداخته است. وی تلاش کرده است غالبا ترجمه مطابق با عبارات متن را ارائه نماید. در مقایسه این ترجمه با سایر ترجمه‌های کتاب می‌توان ملاحظه کرد که ترجمه حاضر از زیبایی و روانی کمتری برخوردار است؛ به‌اضافه اینکه در مواردی در ترجمه برخی کلمات دقت کافی صورت نگرفته است؛ مثلا عبارت «يقولون إنّ عليا لم يقرأ القرآن!! قال: أبطل من قال هذا» را چنین ترجمه کرده است: «مردم می‌گویند هرآینه علی(ع) نمی‌تواند قرآن بخواند. گفت باطل بدان کسی که این حرف را می‌زند»؛ درحالی‌که در ترجمه دیگر از این اثر، این عبارت به شکل بهتری ترجمه شده است: «مى‌گویند که على قرآن نمى‏‌خواند! گفت: هرکس چنین گفته، سخن باطل گفته است».

همچنین عبارت «إمام في الحديث»، به «امام بر حدیث» ترجمه شده است؛ درصورتی‌که ترجمه صحیح آن، «امام در حدیث» است.

مترجم در مواردی افزون بر ترجمه، توضیحات کوتاهی را نیز در خلال مطالب آورده و غالبا آنها را در میان علامت پرانتز قرار داده است.

منابع مقاله

1. مقدمه و متن کتاب.
2. ابن‏ شهرآشوب، محمد بن على، «معالم العلماء في فهرست كتب الشيعة»، نجف، المطبعة الحيدرية، 1380ق، چاپ اول.
3. طباطبایى، عبدالعزیز، «أهل‌البيت(ع) في المكتبة العربية»، قم، مؤسسة آل‌البيت(ع) لإحياء التراث، 1417ق، چاپ اول.
4. حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، «شواهد التنزيل لقواعد التفضيل»، محقق: محمودى، محمدباقر، تهران، مجمع إحياء الثقافة الإسلامية، 1411ق، چاپ اول.
5. جعفرى، یعقوب، «سیماى امام على(ع) در قرآن / ترجمه شواهد التنزيل»، قم، اسوه، 1381ش، چاپ اول.
6. مجمع الفكر الإسلامي، قسم الموسوعة، «موسوعة مؤلفي الإمامية»، قم، مجمع الفكر الإسلامي، 1428ق، چاپ اول.