صفات الشیعة (ترجمه احمدیان): تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR66624J1.jpg | عنوان = صفات الشیعة(ابنبابویه، محمد بن علی) | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابنبابویه، محمد بن علی (نويسنده) احمدیان، مرتضی (مترجم) |زبان | زبان = عربی - فارسی | کد کنگره = /الف۲ص۷ 129 BP...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ صفات الشیعة (ترجمه مرتضی احمدیان) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به صفات الشیعة (ترجمه احمدیان) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸
صفات الشیعة(ابنبابویه، محمد بن علی) | |
---|---|
پدیدآوران | ابنبابویه، محمد بن علی (نويسنده) احمدیان، مرتضی (مترجم) |
ناشر | معاذ محمد بنی عامر |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1387ش |
چاپ | 1 |
زبان | عربی - فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف۲ص۷ 129 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
صفات الشيعة، اثری از ابوجعفر، محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى، ملقب به شیخ صدوق (305-381ق)، محدث و فقیه بزرگ شیعه امامیه است. این اثر حدیثی توسط مرتضی احمدیان ترجمه شده است.
نوشتار حاضر ترجمه کتاب «صفات الشيعة» است که مشتمل است بر احادیثی از معصومان درباره صفات و ویژگىهاى شیعه و اینکه شیعیان محمد و آل محمد – صلواتاللهعليهم - چه خصوصیتهایى را باید دارا باشند تا شیعیان حقیقى آن بزرگواران باشند.
مترجم نخست مقدمهای کوتاه را درباره زندگانی نویسنده کتاب ذکر کرده[۱]، سپس با رعایت ترتیب ابواب کتاب، به ترجمه آن پرداخته است. وی نخست احادیث کتاب را آورده، سپس در ذیل هرکدام از احادیث، ترجمه آنها را ذکر نموده است. مترجم در مواردی که عبارتی خارج از متن را به آن افزوده، آن را داخل پرانتز قرار داده است. در موارد تغییر عبارات متن نیز با همان شکل به آن توجه داده است؛ مانند تبدیل عبارت «رحمه الله»، به «رحمة الله عليه»[۲].
این ترجمه، ساده، روان و قابل فهم برای عموم است. مترجم تلاش کرده تا ترجمهای مطابقهای از متن را عرضه نماید. این روش در ترجمه سبب شده است از زیبایی این ترجمه نسبت به ترجمههای دیگر کاسته شود. مثلا مترجم در ترجمه فرازی از حدیث شماره 13، عبارت «كيف من خلفت من إخوانك» را «چه برادرانی (و شیعیانی) از خود بهجای گذاشتی»، ترجمه کرده است[۳]؛ درحالیکه ترجمه بهتر آن، «برادرانت را در چه حالى ترک کردی» است[۴].
ضمن اینکه در مواردی نیز در ترجمه برخی عبارات دچار خطا شده است؛ مثلا در ادامه عبارت قبل، مترجم گویا متن را بهخوبی متوجه نشده؛ ازاینرو عبارت «فأحسن الثناء و زكی...» را چنین ترجمه کرده است: «پس آن حضرت از آنان (برادران دینی و....) مدح و ثنای خوبی و تعریف و تمجید شایانی نمود»[۵]؛ این در حالی است که ترجمه صحیح آن چنین است: «او (آن مرد) [در پاسخ از برادران دینىاش] به خوبى یاد کرد و در ستایش آنها مبالغه نمود»[۶]. مترجم این فراز را بهاشتباه به امام نسبت داده است.
از مزیتهای این ترجمه میتوان به در اختیار داشتن متن اعرابگذاریشده احادیث در کنار ترجمه آنها اشاره کرد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- توحیدی، امیر، «صفات الشيعة»، تهران، انتشارات زراره، 1380، چاپ سوم.