الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR55262J1.jpg | عنوان = الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /م3ف4 ۲۶۷/۱ BP | موض...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۳: خط ۵۳:
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [fa:الفرائد الطريفة في شرح الصحيفة الشريفة]

    نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۰

    الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة
    الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة
    پدیدآورانمجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق)
    ناشرمکتبة العلامة المجلسي
    مکان نشرایران - اصفهان
    سال نشر1407ق
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /م3ف4 ۲۶۷/۱ BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفرائد الطَريفة في شرح الصحيفة الشريفة، از آثار محدث، متکلم و فقیه و شیخ‌الاسلام دوره صفوی در قرن یازدهم هجری قمری، علامه مجلسى (1038-1110ق) است که به شرح و توضیح بخشی از صحیفه سجادیه، به زبان عربی می‌پردازد. این کتاب را رجالی و نسب‌شناس معاصر و رئیس پژوهشکده انساب قم، سید مهدى رجایى (متولد اصفهان 1336ش)، تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند به زبان عربی نوشته و نویسنده و اثر حاضر را شناسانده است. همچنین ناشر (کتابخانه علامه مجلسی) مقدمه‌ای به زبان فارسی نوشته و به معرفی اجمالی این کتابخانه و اقدامات آن و نیز کتاب حاضر پرداخته است.

    هدف و روش

    • شارح با تأکید بر آنکه پدرم شرحی بر صحیفه نوشته، افزوده است: ولی ناتمام مانده و من برطبق وصیت او به ادامه و تکمیل آن می‌پردازم....[۱].

    ساختار و محتوا

    • برطبق نوشته سید مهدى رجایى این اثر مبسوط و ارزشمند متأسفانه ناتمام مانده و علامه مجلسى فقط به شرح تفصیلی 3 دعای آغازین صحیفه سجادیه موفق شده[۲] و آخرین کلامی که شرح داده، «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ» و تفاوت بین جود الهی و جود بشری است و دست اجل مهلت بیشتری نداده است[۳].

    نمونه مباحث

    • «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ». شرح:
    • جواد از اسامی خدای متعال است و او کسی است که در عطا، بخل نورزد و به دیگری هرچه شایستگی دارد، ببخشد. در روایت آمده است که مردی از امام حسن مجتبی(ع) که در حال طواف بود، پرسید: معنای جواد چیست؟ پس امام(ع) پاسخ داد: این سخن دو صورت دارد: اگر از مخلوقات می‌پرسی، جواد کسی است که آنچه برعهده اوست، می‌پردازد و بخیل کسی است که از آن دریغ ورزد و اگر از خالق می‌جویی، او جواد است، چه عطا کند چه نکند؛ چون خدا اگر ببخشد، چیزی را می‌بخشد که مالک آن است و در مالکیتش محدودیتی نیست و هیچ مخلوقی حقّی بر خدای متعال ندارد و اگر منع کند، بازهم او پادشه مطلق است و کسی حقی نداشته است که ضایع شود.
    • کریم در اسمای حسنای الهی جوادی است که عطا می‌کند و عطایش پایانی ندارد؛ یا جامع انواع خیر و شرف و فضیلت است...[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص6
    2. ر.ک: مقدمه محقق، ص9
    3. ر.ک: متن کتاب، ص336
    4. ر.ک: همان، ص336

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها

    [fa:الفرائد الطريفة في شرح الصحيفة الشريفة]