۱۱۱٬۱۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الفتوة'''، تألیف [[ابن معمار، محمد بن ابی المکارم|محمد بن ابوالمکارم]]، معروف به [[ابن معمار، محمد بن ابی المکارم|ابن معمار بغدادی حنبلی]] (متوفی 642ق)، کتابی است در معرفی فتوت و اصطلاحات فتیان و حکایت مشاهیر در فتوت و جوانمردی. کتاب با تحقیق [[جواد، مصطفی|مصطفی جواد]]، محمد تقی‌الدین | '''الفتوة'''، تألیف [[ابن معمار، محمد بن ابی المکارم|محمد بن ابوالمکارم]]، معروف به [[ابن معمار، محمد بن ابی المکارم|ابن معمار بغدادی حنبلی]] (متوفی 642ق)، کتابی است در معرفی فتوت و اصطلاحات فتیان و حکایت مشاهیر در فتوت و جوانمردی. کتاب با تحقیق [[جواد، مصطفی|مصطفی جواد]]، [[هلالی، محمد تقی الدین|محمد تقی‌الدین هلالی]]، [[نجار، عبدالحلیم|عبدالحلیم نجار]] و [[احمد ناجی قیسی]] منتشر شده است. | ||
فتوت در آغاز، مسلکی فردی با جنبه‌های مختلف مردانگی و مروت بود و به‌عنوان کمال مطلوبی اخلاقی بشمار می‌رفت، اما از آغاز قرن سوم هجری از فرد به اجتماع پیوست. در این میان، گروهی از پیروان فتوت به تصوف پیوستند و گروهی از آنان با تصوف رابطه برقرار نکردند. اصول فتوت به‌صورت آموزه‌ای صنفی در میان اصناف گوناگون پیشه‌وران و صنعتگران راه یافت<ref>ر.ک: امیری، گلاره؛ احمدی، فاطمه‌جان؛ یوسفی‌فر، شهرام، ص2</ref>. | فتوت در آغاز، مسلکی فردی با جنبه‌های مختلف مردانگی و مروت بود و به‌عنوان کمال مطلوبی اخلاقی بشمار می‌رفت، اما از آغاز قرن سوم هجری از فرد به اجتماع پیوست. در این میان، گروهی از پیروان فتوت به تصوف پیوستند و گروهی از آنان با تصوف رابطه برقرار نکردند. اصول فتوت به‌صورت آموزه‌ای صنفی در میان اصناف گوناگون پیشه‌وران و صنعتگران راه یافت<ref>ر.ک: امیری، گلاره؛ احمدی، فاطمه‌جان؛ یوسفی‌فر، شهرام، ص2</ref>. | ||
کتاب با مقدمه‌ای با عنوان «فتوت از قرن اول هجری تا قرن سیزدهم هجری»، به قلم مصطفی جواد آغاز شده است. وی در ابتدای این مقدمه، اشاره کرده که صوفیه در تعریف فتوت باهم اختلاف دارند. اکثر ایشان فتوت را حسن خلق و بذل معروف توصیف کرده‌اند. سپس از ابن معمار بغدادی از همین کتاب فتوت نقل می‌کند: درباره فتوت اخباری ذکر شده که مختار من روایت امام جعفر صادق(ع) از جدش رسول‌الله(ص) است که فرمود: «فتیان امت من ده علامت دارند. پرسیده شد که یا رسول‌الله! آن علامات چیست؟ فرمود: صدق حدیث، وفای به عهد، ادای امانت، ترک کذب، رحمت نسبت به یتیم و... و در رأس همه حیا قرار دارد»<ref>ر.ک: مقدمه، ص10-11</ref>. | کتاب با مقدمه‌ای با عنوان «فتوت از قرن اول هجری تا قرن سیزدهم هجری»، به قلم مصطفی جواد آغاز شده است. وی در ابتدای این مقدمه، اشاره کرده که صوفیه در تعریف فتوت باهم اختلاف دارند. اکثر ایشان فتوت را حسن خلق و بذل معروف توصیف کرده‌اند. سپس از [[ابن معمار، محمد بن ابی المکارم|ابن معمار بغدادی]] از همین کتاب فتوت نقل می‌کند: درباره فتوت اخباری ذکر شده که مختار من روایت [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام جعفر صادق(ع)]] از جدش رسول‌الله(ص) است که فرمود: «فتیان امت من ده علامت دارند. پرسیده شد که یا رسول‌الله! آن علامات چیست؟ فرمود: صدق حدیث، وفای به عهد، ادای امانت، ترک کذب، رحمت نسبت به یتیم و... و در رأس همه حیا قرار دارد»<ref>ر.ک: مقدمه، ص10-11</ref>. | ||
مباحث کتاب در نه فصل تنظیم شده است؛ برخی از آن مباحث عبارتند از: معنای لغوی و شرعی فتوت و آنچه در آیات و روایات و آثار درباره آن آمده است؛ حقیقت و اصل و منشأ و منزلت فتوت و تفاوت آن با مروت و اخوت؛ شرایط فتوت (بلوغ، عقل، دین و...)؛ الفاظ مصطلح بین فتیان (بیت، نسبت، حزب، کبیر و...). در فصل دهم کتاب، 26 حکایت از فتوت مشاهیر ذکر شده است. دو حکایت آخر به فتوت و جوانمردی امام علی(ع) اختصاص دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص284-286</ref>. | مباحث کتاب در نه فصل تنظیم شده است؛ برخی از آن مباحث عبارتند از: معنای لغوی و شرعی فتوت و آنچه در آیات و روایات و آثار درباره آن آمده است؛ حقیقت و اصل و منشأ و منزلت فتوت و تفاوت آن با مروت و اخوت؛ شرایط فتوت (بلوغ، عقل، دین و...)؛ الفاظ مصطلح بین فتیان (بیت، نسبت، حزب، کبیر و...). در فصل دهم کتاب، 26 حکایت از فتوت مشاهیر ذکر شده است. دو حکایت آخر به فتوت و جوانمردی [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] اختصاص دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص284-286</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||