شرح التائية الکبری

شرح التائية الکبری
پدیدآوران	ترکه اصفهانی، علی بن محمد (نويسنده) هادی زاده، مجید (مصحح) ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده) هما‌یش‌ بین‌المللی‌ مکتب‌ فلسفی‌ اصفها‌ن‌ (نخستین‌ (سایر)
عنوان‌های دیگر	تائیه. شرح ** شرح نظم الدار (شرح قصیده تائیه کبرای ابن فارض)
ناشر	مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1391ش
چاپ	1
شابک	‎978-964-8036-81-7
موضوع	ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. تائیه - نقد و تفسیر - شعر عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - شعر عرفانی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	37ت208ت 4244 PJA
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

شرح التائية الكبری، توضیحاتی عرفانى و ادبى به زبان عربى است که شاعر، ادیب، حکیم و عارف مشهور قرن نهم هجری قمری، صائن‌الدین على بن محمد ترکه اصفهانى (770-835ق)، بر التائية الكبری - شاهکاری شاعرانه و عاشقانه سروده ابوحفص عمر بن على، مشهور به ابن فارض (576-632ق) - نوشته است. پژوهشگر معاصر، مجید هادی‌زاده این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای بسیار مختصر نوشته و متأسفانه توضیح کافی درباره نگارنده و اثرش نیاورده است.

تاریخ تألیف

• گفتنی است که ابن ترکه اصفهانى، تاریخ نگارش این تعلیقات را سال 814ق و تاریخ اتمام شرح فارسی را سال 806ق، تعیین کرده است.
• ولی مجید هادی‌زاده درباره زمان نگارش دو شرحی که ابن ترکه اصفهانى بر التائية الكبری دارد، چنین نوشته است:

1. او نخست شرح عربی حاضر را تألیف کرده است.
2. آنگاه شرحی فارسی به نام شرح نظم الدر (شرح قصیده تائیه کبراى ابن فارض) نوشته است.

انتقاد: متأسفانه این محقق بدون توجه کافی به اطلاعات تاریخی و شتابزده سخن گفته و اشتباه کرده و البته هیچ منبعی هم برای تأیید دیدگاه خودش ارائه نداده است.

هدف و روش

• متأسفانه نویسنده مقدمه روش‌شناختی ندارد و مجید هادی‌زاده نیز هیچ مطلبی در این زمینه نیاورده و فقط وعده داده است که در مقدمه مجموعه «التائية الكبری و شروحها» به روش‌شناسی بپردازد.

ساختار و محتوا

• این شرح و تعلیقه، موضوعی نیست، بلکه ترتیبی است و شارح بعد از تقدیم توضیحاتی، وارد شرح ابیات تائیه شده است.

نمونه مباحث

• صائن‌الدین على بن محمد ترکه اصفهانى نوشته است: ابن فارض در این دو بیت:

فَحَي علی جمعي القديم الذي به		وجدت كهول الحي أطفال صبية
و من فضل ما أسأرت شرب معاصري		و من كان قبلي، فالفضائل فضلتي‌

، به مقام حضرت محمدیه اشاره دارد و اینکه جمع ختمی، دارای تقدم ذاتی و برتری نسبت به بقیه مراتب جمع است و در این مقام، شأن سایر اولیا و انبیای الهی، آموختن از پیامبر خاتم(ص) است و در روایت «علماء أمتي كأنبياء بني‌إسرائيل»، اشاره‌ای به این نکته دارد.

منابع مقاله

• مقدمه و متن کتاب.
• پایگاه کتابخانه دیجیتال نور، ترکه اصفهانی، علی بن محمد، «شرح نظم الدر»: https://noorlib.ir/book/view/10429?sectionNumber=2&pageNumber=307&viewType=pdf.