ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)

ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)
پدیدآوران	علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول (نویسنده) شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) آملی‌، عزالدین بن جعفر (مترجم و شارح)
عنوان‌های دیگر	نهج‌البلاغه. فارسی
ناشر	آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى
مکان نشر	مشهد مقدس - ایران
سال نشر	1355 ش
چاپ	1
موضوع	علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏1300‎‏و
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

برای دیگر کاربردها، ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، شرح نهج‌البلاغه (ابهام‌‌زدایی) را ببینید.

ترجمه و شرح نهج‌البلاغه آملى اثر عزالدين جعفر بن شمس‌الدين آملى از علماى قرن 11 هجرى است که به زبان فارسى در شرح و ترجمه 16 خطبه اول کتاب نهج‌البلاغه شريف رضى نوشته شده است.

ساختار

از يک مقدمه و مباحث چهارگانه‌اى در ابتداى کتاب، قبل از شروع به شرح، ذکر نموده؛ از جمله مباحث الفاظ، فصاحت و بلاغت و لواحق آن، مباحثى پيرامون خطابه و در پايان شمه از فضائل اميرالمؤمنين مى‌باشد.

وى فقط به شرح 16 خطبه از خطب نهج‌البلاغه سيده رضى پرداخته است. در هر خطبه ابتدا قسمتى از جملات سيد رضى و نه همه آن را آورده و به شرح کامل آن خطبه پرداخته است.

گزارش محتوا

چون بيشتر شرح‌هاى نهج‌البلاغه به عربى بود و همه فارسى زبان‌ها نمى‌توانستند، استفاده کنند. بعضى از فضلاى ايران به فکر ترجمه بر آمدند. يکى از ترجمه‌هاى خوب و قديمى نهج‌البلاغه که مى‌توان گفت قدرش مجهول مانده از عزالدين جعفر بن شمس‌الدين آملى است که انشاى روان و ساده‌اى دارد.

متأسفانه از زندگى آملى اطلاعى در دست نيست. نوشته‌اند که با شيخ کرکى متوفى 930 و شيخ ابراهیم قطيفى هم درس بوده است. قاضى نوراللّه شوشترى مى‌نويسد، قبر او در سارى مزار است و مردم به زيارت آن مى‌روند.

آقاى ابن يوسف پس از مقايسه کتاب آملى با شرح ابن ميثم به اين نتيجه رسيده است که کتاب آملى تقريبا ترجمه‌اى از شرح ابن ميثم است؛ ولى با آن که خود آملى در ديباچه و متن کتاب تصريح کرده است که به شرح ابن ميثم نظر داشته، مثل هر مترجم صاحب نظرى اعمال ذوق و سليقه کرده است. به همين جهت کتاب او ترجمه تحت اللفظى و ساده‌اى از شرح ابن ميثم نيست و مزايا و اختلاف‌هایى دارد؛ از جمله فصلى در مکارم حضرت امير(ع) در کتاب او هست که با آنچه در شرح ابن‌ ميثم در اين باب آمده است، فرق دارد. يا در بعضى جاها مثل مقدمه کتاب و بحث در صنايع ادبى عبارت‌هاى مفصل و خسته کننده، شرح ابن ميثم را ساده و خلاصه کرده است تا اطناب ممل نداشته باشد، به اضافه دخل و تصرف‌هاى ديگر.

منابع مقاله

متن و مقدمه کتاب