مفتاح السعادة و تحقیق طریق السعادة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    خط ۷: خط ۷:
    [[ابن عريف‌، احمد بن‌ محمد‏‫]] (نويسنده)
    [[ابن عريف‌، احمد بن‌ محمد‏‫]] (نويسنده)
    [[ابن‌ المٶمن‌، عتیق‌ ]] (گردآورنده)
    [[ابن‌ المٶمن‌، عتیق‌ ]] (گردآورنده)
    [[دندش، عصمت عبداللطیف]] ( محقق)
    [[دندش، عصمت عبداللطیف]] (محقق)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۱

    ‫مفتاح السعادة و تحقیق طریق السعادة
    مفتاح السعادة و تحقیق طریق السعادة
    پدیدآورانابن عريف‌، احمد بن‌ محمد‏‫ (نويسنده)

    ابن‌ المٶمن‌، عتیق‌ (گردآورنده)

    دندش، عصمت عبداللطیف (محقق)
    ناشردار الغرب الإسلامي
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1993م
    چاپ1
    موضوعتصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفا‌ن‌ -- اهل‌ سنت‌ -- متون‌ قدیمی‌ تا‌ قرن‌ 14 - نا‌مه‌ها‌ی عرفا‌نی‌ -- قرن‌ 6ق‌
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP ۲۸۲/۷/الف۲م۷
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مفتاح السعادة و تحقيق طريق السعادة ، مشتمل بر نصایح، گفته‌ها و نامه‌های احمد بن موسی بن عطاءالله صنهاجی، معروف به ابن عریف (481ق/1088م –536ق/1141م) است. مقدمه، تحقیق و تصحیح کتاب به قلم عصمت عبداللطیف دندش است.

    تاریخ نگارش این رساله مابین سال‌های 525-529ق، بوده و مشتمل بر نصایح و موضوعاتی مرتبط با صوفیان و سؤالاتی است که شیخ ابن عریف پاسخ گفته است. این مجموعه از مناجات‌ها، ادعیه و اقوال ابن عریف را یکی از مریدهای او که محقق کتاب احتمال داده صوفی بزرگ «ابوبکر عتیق بن عیسی بن مؤمن» - از شاگردان وی – بوده، گرد آورده است. قابل توجه آنکه عنوان کتاب توسط ابن عریف انتخاب نشده و عتیق بن مؤمن برای این مجموعه عنوان «مفتاح السعادة و تحقيق طريق السعادة» را برگزیده است؛ عنوان اصلی کتاب «مفتاح السعادة لأهل الإرادة» بوده است[۱].

    در واقع می‌توان گفت مطالب کتاب در چهار بخش ادعیه، مناجات‌ها، اقوال و رسائل دسته‌بندی شده است. در بخش اقوال با عنوان «باب من كلامه» ابتدا تعدادی از گفته‌های ابن عریف ذکر شده است. باقی گفته‌ها در ضمن فصولی ارائه شده است؛ به‌عنوان مثال در یکی از فصول چنین آمده است: ایمان راسخ ایمانی است که شب‌ها بر آن ‌بگذرد و روزها در پی آن سپری شود، درحالی‌که درخت آن از آب اطاعت می‌نوشد و به لقاح ادب بارور می‌گردد و... و آن ایمانی است که خداوند متعال در آیه «و لكن الله حبب إليكم الإيمان» به آن اشاره کرده است[۲].

    در بخش رسائل، ابتدا بیست نامه به ابوالحسن بن غالب - که یکی از صوفیان زمانش بوده - نوشته که حاوی حکایت‌هایی است[۳]. پس از آن، نامه‌های ابن عریف به محمد بن یوسف آبار، سید مالقی، محمد بن کبش و گروهی از برادران و فقها ارائه شده است. نامه ابوعبدالله بن یوسف به ابن عریف نیز در میان نامه‌ها مشاهده می‌شود[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصحح، ص67
    2. ر.ک: متن کتاب، ص86
    3. ر.ک: همان، ص111-143
    4. ر.ک: همان، ص154

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها