از هرمنوتیک فلسفی به ادبیات: تفاوت میان نسخه‌ها

به طور کلی برای نحله‌های هرمنوتیکی به اعتبارهای مختلف، تقسیم‌بندی‌های متفاوتی صورت گرفته است؛ برای مثال به اعتبار دوره‌های مختلف تاریخی (کلاسیک و مدرن)، به اعتبار قلمرو (عام، خاص و فلسفی)، به اعتبار رویکرد (روش‌شناختی، پدیدارشناختی، فلسفی و ....) و ... بر این اساس یکی از رویکردهای مهم هرمنوتیکی که در واقع مهم‌ترین و جریان‌سازترین و تأثیرگذارترین رویکرد هرمنوتیکی معاصر محسوب می‌شود، هرمنوتیک فلسفی است که گادامر و ریکور آن را نمایندگی می‌کنند. گادامر شاگرد هایدگر است و در اثر معروفش «حقیقت و روش» باب تأملاتش را در این‌باره گشود. ریکور فیلسوف فرانسوی که بعد از گادامر برجسته‌ترین نظریه‌پرداز هرمنوتیک فلسفی محسوب می‌شود، در عین حال که پاره‌ای از مبانی اصلی هرمنوتیک فلسفی را می‌پذیرد، از جمله «فهم، گونه‌ای از هستی است»، «هدف تفسیر متن نیت مؤلف نیست» و ...؛ اما با این وجود دستاوردهای تازه‌ای نیز در حوزۀ خوانش متن ارائه کرده است.

‌در نوشتار سوم با برقراری تناظر مفهومی میان دو جریان مهم تفسیر معاصر، ضمن اشاره به تفاوت‌ها، همدلانه و با توجه به آثار و نوشته‌های گادامر و دریدا، بر همانندی‌ و همسویی‌های مفردات اندیشه‌هایشان تأمل و درنگ تازه‌ای شده است؛ بدین منظور به طرح و شرح تلقی گادامر و دریدا از مفاهیمی چون زبان و نشانه، حقیقت و معنا، تفسیر و روش پرداخته شده و نشان داده شده که گادامر و دریدا در احکامی چون: هستی فی نفسه دارای انشقاق و در خود متفاوت است، رد مدلول استعلایی، ظهور خودکفاترین وجه زبان در نوشتار، عدم باور به تفسیر و حقیقت واحد و .... از جهت مناسبات فکری به هم نزدیک می‌شوند و با یکدیگر هم‌داستان‌اند.

در نوشتار هشتم با ذکر این نکته که گادامر و ریکور با وجود همانندی‌هایی که در نظام هرمنوتیکی‌شان به چشم می‌خورد، تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای نیز با هم دارند، به تفاوت دو اصطلاح کلیدی «سویۀ کاربردی» و «به خود اختصاص دادن» در هرمنوتیک گادامری و ریکوری پرداخته شده است. با این توضیح که گادامر در جریان فرایند فهم، به دو عنصر «فهم» و «تفسیر» رکن سومی به نام «سویۀ کاربردی» نیز می‌افزاید. در میان متون عرفانی اعم از نظم و نثر، شاهد تحقق عینی این دو رویکرد تفسیری در مقام عمل هستیم؛ چنان‌که نمونه‌های آن را نویسنده در این کتاب در مثنوی معنوی، کشف الاسرار، نامه‌های عین القضات و ... نشان داده است.