پرش به محتوا

ارسال المثل در مثنوی مولانا جلال‌الدین بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
خط ۹: خط ۹:
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =‏PIR۵۳۰۷/ض۴م۸  
| کد کنگره =‏PIR۵۳۰۷/ض۴م۸  
| موضوع =مولوی، جلال‌الدين محمد بن محمد، 604‏-‏ 672ق. مثنوی ‏-‏ نقد و تفسير=شعر فارسی ‏-‏ قرن 7ق. ‏-‏ تاريخ و نقد=ضرب المثلهاي فارسی
| موضوع =مولوی، جلال‌الدين محمد بن محمد، 604‏-‏ 672ق.مثنوی ‏-‏ نقد و تفسير=شعر فارسی ‏-‏ قرن 7ق.‏-‏ تاريخ و نقد=ضرب المثلهاي فارسی
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =انتشارات سروش  
| ناشر =انتشارات سروش  
خط ۲۸: خط ۲۸:
انگیزۀ مؤلف از این کار این است که می‌گوید اَمثال در زبان فارسی ریشه‌ای عمیق دارد، لیکن غالب مردم که این ضرب‌المثل‌ها را به کار می‌برند از علّت به وجود آمدنش بی‌اطلاع‌اند، ریشه‌یابی و بررسی عمیقی آن‌ها محتاج تحقیق و تتّبع فراوان است. در این کار، [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را از آن رو انتخاب کرده که این آرایه در آن کاربرد بسیار وسیعی دارد و در واقع تمثیل از جنبه‌های مهمّ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] محسوب می‌گردد.  
انگیزۀ مؤلف از این کار این است که می‌گوید اَمثال در زبان فارسی ریشه‌ای عمیق دارد، لیکن غالب مردم که این ضرب‌المثل‌ها را به کار می‌برند از علّت به وجود آمدنش بی‌اطلاع‌اند، ریشه‌یابی و بررسی عمیقی آن‌ها محتاج تحقیق و تتّبع فراوان است. در این کار، [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را از آن رو انتخاب کرده که این آرایه در آن کاربرد بسیار وسیعی دارد و در واقع تمثیل از جنبه‌های مهمّ [[مثنوی معنوی|مثنوی]] محسوب می‌گردد.  


در تهیه این اثر، دو نسخۀ [[مثنوی معنوی]]، یکی چاپ علاءالدّوله و دیگر چاپ بروخیم اساس قرار گرفته  از کتاب‌های [[امثال و حکم|امثال و حِکَم دهخدا]] و [[فرهنگ فارسی (متوسط)|فرهنگ فارسی معین]] و [[برهان قاطع|فرهنگ برهان قاطع]] بهره‌ها برده است. در بخش‌های مختلف کتاب، برای آنکه متن از حالت یکنواختی خارج شود، گاه از داستان‌های کوتاه و احیاناً فکاهی [[مثنوی معنوی|مثنوی]] که در متن آن، مَثَل به طور کامل و یا به صورت تلویحی ذکر شده، استفاده کرده و کل داستان را در متن و یا در پاورقی آورده است.  
در تهیه این اثر، دو نسخۀ [[مثنوی معنوی]]، یکی چاپ علاءالدّوله و دیگر چاپ بروخیم اساس قرار گرفتهاز کتاب‌های [[امثال و حکم|امثال و حِکَم دهخدا]] و [[فرهنگ فارسی (متوسط)|فرهنگ فارسی معین]] و [[برهان قاطع|فرهنگ برهان قاطع]] بهره‌ها برده است. در بخش‌های مختلف کتاب، برای آنکه متن از حالت یکنواختی خارج شود، گاه از داستان‌های کوتاه و احیاناً فکاهی [[مثنوی معنوی|مثنوی]] که در متن آن، مَثَل به طور کامل و یا به صورت تلویحی ذکر شده، استفاده کرده و کل داستان را در متن و یا در پاورقی آورده است.  


مؤلف، در آغاز کتاب، علاوه بر مقدمۀ کوتاه و شرح حال مختصر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، منظومۀ معروف «بشنو از نی...» را که بیشتر ابیات آن حکم مثل سایر را پیدا کرده، بدون هیچ‌گونه شرح و توضیحی ذکر نموده است.  
مؤلف، در آغاز کتاب، علاوه بر مقدمۀ کوتاه و شرح حال مختصر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، منظومۀ معروف «بشنو از نی...» را که بیشتر ابیات آن حکم مثل سایر را پیدا کرده، بدون هیچ‌گونه شرح و توضیحی ذکر نموده است.