۱۴۴٬۸۸۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''امّالبنین نماد از خود گذشتگی''' تألیف محمدرضا عبدالامیر | '''امّالبنین نماد از خود گذشتگی''' تألیف [[انصاری، محمدرضا|محمدرضا عبدالامیر انصاری]]، مترجم [[دانش، موسی|موسی دانش]]؛ گوشههایی از زندگی حضرت امالبنین سلام الله علیها در این کتاب بررسی شده است. | ||
مکتب اهل بیت(ع) در طول تاریخ پر افتخار خود، شخصیتهایی والا و ارزنده ای را پرورده است که هر یک سرچشمه خدمات و دگرگونیهای بزرگ و گسترش دهنده معارف و اخلاق قرآنی در جوامع انسانی بودهاند. در میان آنان بانوانی نیز برای تبلیغ پیام الهی به پا خاستند و دوشادوش مردان بزرگ تلاش کردند. | مکتب اهل بیت(ع) در طول تاریخ پر افتخار خود، شخصیتهایی والا و ارزنده ای را پرورده است که هر یک سرچشمه خدمات و دگرگونیهای بزرگ و گسترش دهنده معارف و اخلاق قرآنی در جوامع انسانی بودهاند. در میان آنان بانوانی نیز برای تبلیغ پیام الهی به پا خاستند و دوشادوش مردان بزرگ تلاش کردند. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
این کتاب میکوشد تا گوشههایی از زندگی امالبنین(س)، بانوی نمونه و پاسدار راستین اهلبیت(ع) را آشکار سازد؛ بانویی که به حق اسوه ایثار، از خود گذشتگی و شکیبایی است. | این کتاب میکوشد تا گوشههایی از زندگی امالبنین(س)، بانوی نمونه و پاسدار راستین اهلبیت(ع) را آشکار سازد؛ بانویی که به حق اسوه ایثار، از خود گذشتگی و شکیبایی است. | ||
ولادت، ازدواج، وفات و محل دفن این بانوی گرامی، سرودههای ایشان، ام البنین و حدیث ام سلمه، ام البنین و داستان پدربزرگش ابو براء، امالبنین و سفر امام حسین(علیه السلام) و... از جمله عناوین موضوعاتی است که در این اثر به آن پرداخته شده است. | ولادت، ازدواج، وفات و محل دفن این بانوی گرامی، سرودههای ایشان، ام البنین و حدیث ام سلمه، ام البنین و داستان پدربزرگش ابو براء، امالبنین و سفر [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(علیه السلام)]] و... از جمله عناوین موضوعاتی است که در این اثر به آن پرداخته شده است. | ||
در بخشی با عنوان سرودههای امالبنین آمده است: این بانوی بزرگوار شاعری خوش بیان بود. از جمله سرودههای او شعری است که ابوالحسن اخفش آن را درکتاب | در بخشی با عنوان سرودههای امالبنین آمده است: این بانوی بزرگوار شاعری خوش بیان بود. از جمله سرودههای او شعری است که [[اخفش، سعید بن مسعده|ابوالحسن اخفش]] آن را درکتاب «[[شرح الکامل]]» آورده است. وی هر روز در بقیع میآمد، برای فرزندش عباس نوحه سرایی میکرد و فرزند او عبیدالله را نیز به همراه خود میآورد. مردم مدینه که در میان آنان مروان بن حکم نیز بود به منظور شنیدن نوحه او گرد هم میآمدند و به سبب جانسوز بودن نوحهسرایی او همگی اشک میریختند.<ref> [https://hadith.net/post/76603 ر.ک: پایگاه اطلاعرسانی حدیث شیعه (حدیث نت)]</ref> | ||