ابن جهیم، محمد بن على: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن جهیم، محمد بن على | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن جُهَیم، مفیدالدین ابوعبدالله محمد بن على اسدی، حلى | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = على | ولا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| نام کامل = ابن جُهَیم، مفیدالدین ابوعبدالله محمد بن على اسدی، حلى | | نام کامل = ابن جُهَیم، مفیدالدین ابوعبدالله محمد بن على اسدی، حلى | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = مفیدالدین | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۲
| ابن جهیم، محمد بن على | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن جُهَیم، مفیدالدین ابوعبدالله محمد بن على اسدی، حلى |
| لقب | مفیدالدین |
| نام پدر | على |
| مذهب | شیعه |
| اطلاعات علمی | |
| مشایخ | سید فخار بن معدّ موسوی |
| معاصرین | محقق حلى (د 676ق/1277م) |
| شاگردان | علامه حسن بن یوسف حلى، تقى‌الدین حسن بن على بن داوود حلى و سید عبدالكریم بن طاووس |
ابن جُهَیم، مفیدالدین ابوعبدالله محمد بن على اسدی، حلى، متكلم، فقیه و اصولى شیعى در سده 7ق/13م.
نام نیای بزرگ او را ابن طاووس به‌صورت «جهم» ضبط كرده است. از تاریخ تولد و وفات وی اطلاعى در دست نیست، لیكن از بررسى احوال مشایخ و راویان وی مى‌توان نتیجه گرفت كه معاصر و در طبقه محقق حلى (د 676ق/1277م) بوده است.
جایگاه علمی
از آن‌چه علامه حلى درباره ملاقات خواجه نصیرالدین طوسى با محقق حلى در حله و گفت‌وگوی آن دو نقل كرده، چنین برمى‌آید كه ابن جهیم یكى از سرآمدان عصر خود در اصول عقاید و اصول فقه بوده است، افزون بر این، فقاهت وی مورد اذعان علامه حلى و ابن طاووس نیز بوده است. حر عاملى او را ادیب و شاعر نیز دانسته است. اسناد روایات مختلف، نشان مى‌دهد كه ابن جهیم از مشایخ اجازه نیز بوده و حر عاملى وی را صدوق دانسته است.
مشایخ
از مشایخ او سید فخار بن معدّ موسوی قابل ذكر است.
راویان و شاگردان
در میان راویان و شاگردان وی نیز نام كسانى چون علامه حسن بن یوسف حلى، تقى‌الدین حسن بن على بن داوود حلى و سید عبدالكریم بن طاووس به چشم مى‌خورد. از یك سند شهید اول برمى‌آید كه سید مجدالدین محمد بن على، پدر عمیدالدین نیز بدون واسطه از وی روایت كرده است.[۱]
پانویس
- ↑ پاكتچى، احمد، ج3، ص285-286
منابع مقاله
پاكتچى، احمد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.