ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين(ع): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[همدانی، علی بن شهاب الدین ]] (نويسنده) | [[همدانی، علی بن شهاب الدین ]] (نويسنده) | ||
[[مترجم ناشناخته ]] (مترجم) | [[مترجم ناشناخته ]] (مترجم) | ||
[[بیگباباپور، یوسف ]] ( مصحح) | [[بیگباباپور، یوسف ]] (مصحح) | ||
[[مرعشی، حسین ]] ( مصحح) | [[مرعشی، حسین ]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی - فارسی | | زبان = عربی - فارسی |
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۴
ترجمه سبعین مناقب فی فضائل أمير المؤمنين(ع) | |
---|---|
پدیدآوران | همدانی، علی بن شهاب الدین (نويسنده)
مترجم ناشناخته (مترجم) بیگباباپور، یوسف (مصحح) مرعشی، حسین (مصحح) |
عنوانهای دیگر | سبعین مناقب فی فضائل امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیهالسلام . فارسی - عربی |
ناشر | سفیر اردهال |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1392ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-600-313-061-6 |
موضوع | علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث - علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل - احادیث |
زبان | عربی - فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1392 2041س8هـ 37/4 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين، ترجمه فارسی کتاب «سبعين مناقب في فضائل أميرالمؤمنين»، اثر سید على بن شهابالدین محمد همدانى (۷۱۴-۷۸۶ق)، است، به قلم مترجمی ناشناخته (به سال 984ق)، که با مقدمه و تصحیح یوسف بیگباباپور و سید حسین مرعشی، منتشر شده است.
اثر حاضر، رساله کوتاهی است مشتمل بر احادیثی که در فضایل امیرالمؤمنین(ع) وارد شده است[۱]. این رساله، تنها یک بار به فارسی ترجمه و شرح شده است. از مترجم آن، اطلاعی در دست نیست و در خود متن نیز نشانی از آن یافت نمیشود. فقط یک جا به تاریخ تألیف اشاره کرده، گوید: «از تاریخ تألیف این رساله که سنه اربع و ثلاثین و تسعمائه است...» که نشان میدهد در سال 984ق، تألیف شده است. این رساله، در ضمن مجموعهای است مشتمل بر دو رساله (رساله دوم: الأربعون حديثا، از: عزالدین حسین جبعی عاملی) و ترجمه سبعین، رساله اول آن مجموعه میباشد. هرچند صفحاتی محدود از مابین نسخه کتاب افتاده است، اما از حیث اینکه نسخه نادری از ترجمه و شرح اثر مزبور است، مهم و حائز اهمیت میباشد. احیای ترجمه فارسی اثر مزبور، ناچار با اتکا بر تکنسخه موجود از ترجمه بوده است، اما با توجه به وجود نسخ متعدد از متن عربی اثر، نارساییها و افتادگیها و اغلاط احتمالی عبارات عربی بر اساس یکی از آن نسخ، برطرف شده و هرکجا افتادگی در عبارات فارسی یا بخشی از متن بوده، با علامت [...] مشخص شده است[۲].
مترجم، تقریبا ترجمهای آزاد از متن ارائه داده و تنها به ترجمه عبارات، اکتفا نکرده، بلکه به شرح و توضیح مطالب کتاب نیز پرداخته و بدین منظور، از اشعار فارسی نیز کمک گرفته است.
بهمنظور آشنایی بیشتر با سبک و نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره میشود:
متن:
«الحديث الأول: عن أنس بن مالك، قال: قال رسولالله(ص): عنوان صحيفة المؤمن حب علي بن أبيطالب. أورده صاحب الفردوس»[۳].
ترجمه:
«حدیث اول: از انس بن مالک مروی است که گفته که: فرمود حضرت رسالتپناهی که:
زبان ناطقه لال است در فضایل او | که را رسد صفت شمه شمایل او؟ |
صلیاللهعليهوآله- که: عنوان صحیفه مؤمن، یعنی آنچه بر سرنامه اعمال مؤمن نویسند، دوستی و محبت علی بن ابیطالب است. ایراد کرده این حدیث را صاحب فردوس. سر هر نامه را رواجفزای نام ایشان است، بعدِ نام خدای. از خبر معتبر محقق و معلوم میشود که دوستی و محبت حضرت شاه اولیا علی مرتضی - [عليه] سلاماللهالعليالأعلی - بر جمیع حسنات مقدم است، بلکه جمیع طاعات بیمحبت آن حضرت فایده ندهد؛ و لله در قائله:
گر فوق سماوات بود منزل تو | وز کوثر اگر رشته باشد گل تو | |
چون مهر علی نباشد اندر دل تو | مسکین تو و سعیهای بیحاصل تو[۴] |
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.