إرشاد المستبصر في الإستخارات: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR112811J1.jpg | عنوان = إرشاد المستبصر في الإستخارات | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شبر، عبدالله (نويسنده) عبدالرضا، کریم (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = | مکان نشر =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''إرشاد المستبصر في الاستخارات'''، از آثار محدث، متکلم، مفسر و فقیه شیعی عراقی قرن سیزدهم هجری قمری، [[سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى]]، مشهور به [[سید عبدالله شُبَّر]] (1188-1242ق)، راه رهایی از حیرت و دودلی در هنگام تصمیم‌گیری و فعالیت در امور گوناگون زندگی و چگونگی و انواع «استخاره» (لغوی و اصطلاحی) را از دیدگاه روایات اسلامی بیان می‌کند. | '''إرشاد المستبصر في الاستخارات'''، از آثار محدث، متکلم، مفسر و فقیه شیعی عراقی قرن سیزدهم هجری قمری، [[شبر، سید عبدالله|سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى]]، مشهور به [[شبر، سید عبدالله|سید عبدالله شُبَّر]] (1188-1242ق)، راه رهایی از حیرت و دودلی در هنگام تصمیم‌گیری و فعالیت در امور گوناگون زندگی و چگونگی و انواع «استخاره» (لغوی و اصطلاحی) را از دیدگاه روایات اسلامی بیان می‌کند. | ||
==درباره نسخه== | ==درباره نسخه== | ||
* ازآنجاکه پیش‌ازاین نسخه‌ای از کتاب حاضر با عنوان [[إرشاد المستبصر في الاستخارات]] معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه فعلی و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود: | * ازآنجاکه پیش‌ازاین نسخه‌ای از کتاب حاضر با عنوان [[إرشاد المستبصر في الاستخارات]] معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه فعلی و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود: | ||
* نسخه پیشین را فقیه و کتاب‌شناس معاصر، [[رضا استادى]] (متولد 1316ش)، در 78 صفحه تصحیح کرده است و تاریخ نشر ندارد، ولی این نسخه با تحقیق پژوهشگر هم‌دوران، [[کریم عبدالرضا]]، در 125 صفحه در سال 1428ق، انتشار یافته است. | * نسخه پیشین را فقیه و کتاب‌شناس معاصر، [[رضا استادى]] (متولد 1316ش)، در 78 صفحه تصحیح کرده است و تاریخ نشر ندارد، ولی این نسخه با تحقیق پژوهشگر هم‌دوران، [[عبدالرضا، کریم|کریم عبدالرضا]]، در 125 صفحه در سال 1428ق، انتشار یافته است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[سید عبدالله شبّر]]، با بیان این نکته که عقل و نقل تأیید می‌کند که استخاره و خیرطلبی از خدای تعالی و واگذاردن امر به وی و توکل بر او، یکی از برترین طاعات و بزرگ‌ترین تقرب‌ها است، افزوده است: کتاب مفیدی در این موضوع نیافتم جز رساله فتح الغيب نوشته [[سید بن طاووس]]، ولی این رساله نیز جامع همه اخبار نیست و برخی مطالب هم دارد که نیازی به آن نیست. اثر حاضر شامل همه مطالب آن رساله و همچنین سایر اخبار و روایات از امامان اطهار(ع) می‌شود و نظم مطلوبی دارد و توضیحات لازم در آن بیان شده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص19-20</ref>. | * [[شبر، سید عبدالله|سید عبدالله شبّر]]، با بیان این نکته که عقل و نقل تأیید می‌کند که استخاره و خیرطلبی از خدای تعالی و واگذاردن امر به وی و توکل بر او، یکی از برترین طاعات و بزرگ‌ترین تقرب‌ها است، افزوده است: کتاب مفیدی در این موضوع نیافتم جز رساله فتح الغيب نوشته [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]]، ولی این رساله نیز جامع همه اخبار نیست و برخی مطالب هم دارد که نیازی به آن نیست. اثر حاضر شامل همه مطالب آن رساله و همچنین سایر اخبار و روایات از امامان اطهار(ع) می‌شود و نظم مطلوبی دارد و توضیحات لازم در آن بیان شده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص19-20</ref>. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۵
| إرشاد المستبصر في الإستخارات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شبر، عبدالله (نويسنده) عبدالرضا، کریم (محقق) |
| سال نشر | 1428ق - 2007م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إرشاد المستبصر في الاستخارات، از آثار محدث، متکلم، مفسر و فقیه شیعی عراقی قرن سیزدهم هجری قمری، سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى، مشهور به سید عبدالله شُبَّر (1188-1242ق)، راه رهایی از حیرت و دودلی در هنگام تصمیم‌گیری و فعالیت در امور گوناگون زندگی و چگونگی و انواع «استخاره» (لغوی و اصطلاحی) را از دیدگاه روایات اسلامی بیان می‌کند.
درباره نسخه
- ازآنجاکه پیش‌ازاین نسخه‌ای از کتاب حاضر با عنوان إرشاد المستبصر في الاستخارات معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه فعلی و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود:
- نسخه پیشین را فقیه و کتاب‌شناس معاصر، رضا استادى (متولد 1316ش)، در 78 صفحه تصحیح کرده است و تاریخ نشر ندارد، ولی این نسخه با تحقیق پژوهشگر هم‌دوران، کریم عبدالرضا، در 125 صفحه در سال 1428ق، انتشار یافته است.
هدف و روش
- سید عبدالله شبّر، با بیان این نکته که عقل و نقل تأیید می‌کند که استخاره و خیرطلبی از خدای تعالی و واگذاردن امر به وی و توکل بر او، یکی از برترین طاعات و بزرگ‌ترین تقرب‌ها است، افزوده است: کتاب مفیدی در این موضوع نیافتم جز رساله فتح الغيب نوشته سید بن طاووس، ولی این رساله نیز جامع همه اخبار نیست و برخی مطالب هم دارد که نیازی به آن نیست. اثر حاضر شامل همه مطالب آن رساله و همچنین سایر اخبار و روایات از امامان اطهار(ع) می‌شود و نظم مطلوبی دارد و توضیحات لازم در آن بیان شده است[۱].
ساختار و محتوا
- این اثر، از 8 باب به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- استخاره به معنای دعای طلب خیر؛
- استخاره با دعا کردن؛
- از خدا خیر طلبیدن با مشورت کردن با خدای متعال؛
- استخاره کردن با قرآن و حکم فال نیک زدن به قرآن؛
- کیفیت استخاره با تسبیح؛
- استخاره با رقعه (کاغذ)؛
- چگونگی استخاره با رقعه؛
- استخاره با بنادق (کاغذهایی سربسته دارای نوشته).
- نویسنده در کتاب حاضر به 124 روایت استناد کرده است[۲].
نمونه مباحث
- نویسنده، 62 روایت را درباره «استخاره» به معنای «دعا کردن و از خدا خیر خواستن» می‌آورد و چگونگی انجام این دعا را آموزش‌می‌دهد[۳].
- سیره جاری این است که نایب گرفتن برای استخاره کردن، جایز است؛ زیرا برآوردن حاجات مؤمنان ثواب فراوانی دارد و یکی از حاجات آنان، از بین بردن تردید با استخاره است...[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.