جوامع الکلام في دعائم الإسلام عن طریق اهل البیت عليهمالسلام: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR126231J1.jpg | عنوان = جوامع الکلام في دعائم الإسلام عن طريق اهل البیت عليهم السلام | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = جزائری، محمد بن علی (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 9ج4ج 135 BP | موضوع =احادیث...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جوامع الکلام في دعائم الإسلام عن طریق اهل البیت(ع)'''، اثر محمد بن شرفالدین علی حسینی موسوی | '''جوامع الکلام في دعائم الإسلام عن طریق اهل البیت(ع)'''، اثر [[جزائری، محمد بن علی|محمد بن شرفالدین علی حسینی موسوی جزائری]]، یکی از جوامع حدیثی چهارگانهای است که بر سیاق کتاب «[[منتقی الجمان في الأحاديث الصحاح و الحسان]]»، اثر مشهور [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|جمالالدین حسن بن شیخ زینالدین شهید ثانى]] (959- 1011ق) تدوین شده است. [[جزائری، محمد بن علی|جزائری]] قصد داشت با تألیف این کتاب به تکمیل و توضیح مباحث کتاب «[[منتقی الجمان في الأحاديث الصحاح و الحسان|منتقیالجمان]]» بپردازد. | ||
این کتاب، دایرةالمعارفی حدیثی است که در آن، احادیث اصول عقاید، فروع دین، اخلاقیات و نصایح، از میان کتب اربعه و دیگر کتابهای مرجع حدیثی، جمعآوری شده است. عنوانهای اصلی کتاب، «عقد» نام گرفته که هر عقد، دارای چند «سمط» و هر سمط، دارای چند «جوهره» است. نویسنده برای هر کتاب مرجع، رمزی قرار داده که در ابتدای حدیث آمده است. همچنین احادیث را از نظر صحیح، حسن و ثقه بودن، تعیین کرده و آنها را با رمز، مشخص کرده است و در جاهای مختلف، با آوردن «اقول»، نکات رجالی، استنباطی، لغوی و... را بیان نموده است<ref>مهریزی، مهدی؛ صدرایی خویی، علی، ج6، ص535</ref>. | این کتاب، دایرةالمعارفی حدیثی است که در آن، احادیث اصول عقاید، فروع دین، اخلاقیات و نصایح، از میان کتب اربعه و دیگر کتابهای مرجع حدیثی، جمعآوری شده است. عنوانهای اصلی کتاب، «عقد» نام گرفته که هر عقد، دارای چند «سمط» و هر سمط، دارای چند «جوهره» است. نویسنده برای هر کتاب مرجع، رمزی قرار داده که در ابتدای حدیث آمده است. همچنین احادیث را از نظر صحیح، حسن و ثقه بودن، تعیین کرده و آنها را با رمز، مشخص کرده است و در جاهای مختلف، با آوردن «اقول»، نکات رجالی، استنباطی، لغوی و... را بیان نموده است<ref>مهریزی، مهدی؛ صدرایی خویی، علی، ج6، ص535</ref>. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
کتاب مشتمل بر یک مقدمه، چند عقد و یک خاتمه است. مقدمه دارای 24 مسئله است که برخی در بیان فواید رجالی است و برخی نز نکات درایة الحدیثی را دربردارد. | کتاب مشتمل بر یک مقدمه، چند عقد و یک خاتمه است. مقدمه دارای 24 مسئله است که برخی در بیان فواید رجالی است و برخی نز نکات درایة الحدیثی را دربردارد. | ||
این کتاب، احتمالاً تنها تألیف سید میرزا جزایری است و یقیناً دلیل شهرت وی، یاداشت کوتاهی است که آیتالله مرعشی نجفی بر روی نسخهای از کتاب او، نوشته و توصیفی کوتاه از کتاب و مؤلف کرده است<ref>همان</ref>. | این کتاب، احتمالاً تنها تألیف سید میرزا جزایری است و یقیناً دلیل شهرت وی، یاداشت کوتاهی است که [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] بر روی نسخهای از کتاب او، نوشته و توصیفی کوتاه از کتاب و مؤلف کرده است<ref>همان</ref>. | ||
سید میرزا، دلیل تألیف کتاب خود و تفاوت کمّی آن را با «منتقی الجمان» و چگونگی کارش را در کتاب، توضیح داده است. اما تفاوت کیفی این کتاب با «منتقی الجمان» را بر اساس بینش و برداشت مؤلف از تقسیمبندی جدید و قدیم خبر واحد و تسلط وی بر احادیث و علم رجال باید دنبال کرد. مؤلف بر این اندیشه است که دو تقسیم، هیچ تفاوت اساسی و مبنایی با یکدیگر ندارند و فقط در تقسیمبندی جدید، خبر واحد صحیح، به سه دسته صحیح، حسن و ثقه، تقسیم شده و این دو قسم اخیر، از نظر اعتبار، کمتر از صحیح نیستند و ثمره این تقسیمبندی، در تعارض بین خبرها ظاهر خواهد شد<ref>ر.ک: همان،ص535- 536</ref>. | سید میرزا، دلیل تألیف کتاب خود و تفاوت کمّی آن را با «منتقی الجمان» و چگونگی کارش را در کتاب، توضیح داده است. اما تفاوت کیفی این کتاب با «منتقی الجمان» را بر اساس بینش و برداشت مؤلف از تقسیمبندی جدید و قدیم خبر واحد و تسلط وی بر احادیث و علم رجال باید دنبال کرد. مؤلف بر این اندیشه است که دو تقسیم، هیچ تفاوت اساسی و مبنایی با یکدیگر ندارند و فقط در تقسیمبندی جدید، خبر واحد صحیح، به سه دسته صحیح، حسن و ثقه، تقسیم شده و این دو قسم اخیر، از نظر اعتبار، کمتر از صحیح نیستند و ثمره این تقسیمبندی، در تعارض بین خبرها ظاهر خواهد شد<ref>ر.ک: همان،ص535- 536</ref>. |
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۵
جوامع الکلام في دعائم الإسلام عن طريق اهل البیت عليهم السلام | |
---|---|
پدیدآوران | جزائری، محمد بن علی (نويسنده) |
ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1443ق |
چاپ | 1 |
شابک | 978-600-8176-67-1 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 11ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 18 |
کد کنگره | 9ج4ج 135 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جوامع الکلام في دعائم الإسلام عن طریق اهل البیت(ع)، اثر محمد بن شرفالدین علی حسینی موسوی جزائری، یکی از جوامع حدیثی چهارگانهای است که بر سیاق کتاب «منتقی الجمان في الأحاديث الصحاح و الحسان»، اثر مشهور جمالالدین حسن بن شیخ زینالدین شهید ثانى (959- 1011ق) تدوین شده است. جزائری قصد داشت با تألیف این کتاب به تکمیل و توضیح مباحث کتاب «منتقیالجمان» بپردازد.
این کتاب، دایرةالمعارفی حدیثی است که در آن، احادیث اصول عقاید، فروع دین، اخلاقیات و نصایح، از میان کتب اربعه و دیگر کتابهای مرجع حدیثی، جمعآوری شده است. عنوانهای اصلی کتاب، «عقد» نام گرفته که هر عقد، دارای چند «سمط» و هر سمط، دارای چند «جوهره» است. نویسنده برای هر کتاب مرجع، رمزی قرار داده که در ابتدای حدیث آمده است. همچنین احادیث را از نظر صحیح، حسن و ثقه بودن، تعیین کرده و آنها را با رمز، مشخص کرده است و در جاهای مختلف، با آوردن «اقول»، نکات رجالی، استنباطی، لغوی و... را بیان نموده است[۱].
کتاب مشتمل بر یک مقدمه، چند عقد و یک خاتمه است. مقدمه دارای 24 مسئله است که برخی در بیان فواید رجالی است و برخی نز نکات درایة الحدیثی را دربردارد.
این کتاب، احتمالاً تنها تألیف سید میرزا جزایری است و یقیناً دلیل شهرت وی، یاداشت کوتاهی است که آیتالله مرعشی نجفی بر روی نسخهای از کتاب او، نوشته و توصیفی کوتاه از کتاب و مؤلف کرده است[۲].
سید میرزا، دلیل تألیف کتاب خود و تفاوت کمّی آن را با «منتقی الجمان» و چگونگی کارش را در کتاب، توضیح داده است. اما تفاوت کیفی این کتاب با «منتقی الجمان» را بر اساس بینش و برداشت مؤلف از تقسیمبندی جدید و قدیم خبر واحد و تسلط وی بر احادیث و علم رجال باید دنبال کرد. مؤلف بر این اندیشه است که دو تقسیم، هیچ تفاوت اساسی و مبنایی با یکدیگر ندارند و فقط در تقسیمبندی جدید، خبر واحد صحیح، به سه دسته صحیح، حسن و ثقه، تقسیم شده و این دو قسم اخیر، از نظر اعتبار، کمتر از صحیح نیستند و ثمره این تقسیمبندی، در تعارض بین خبرها ظاهر خواهد شد[۳].
پانویس
منابع مقاله
مهریزی، مهدی؛ صدرایی خویی، علی، «میراث حدیث شیعه»، قم، مؤسسه فرهنگی دارالحدیث، چاپ اول، 1380.