۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
اشراق رابع در بیان شجرۀ مبارکه در دو تجلی: اول در بیان مطلبی کلی، دوم در بیان اینکه شجرۀ مبارکه، بدن آدمی و صیصیۀ بشری است. | اشراق رابع در بیان شجرۀ مبارکه در دو تجلی: اول در بیان مطلبی کلی، دوم در بیان اینکه شجرۀ مبارکه، بدن آدمی و صیصیۀ بشری است. | ||
منابع مورد استفادۀ [[بزشلویی کمیجانی، شهاب‌الدین محمد|کمیجانی]] در نگارش «نور الصدر» بسیار متنوع‌اند که آنها را می‌توان چنین طبقه‌بندی کرد: آیات قرآن و احادیث قدسی، احادیث رسول اکرم و ائمۀ اطهار (ع)، متون حدیثی و تفسیری شیعی مثل کتاب [[التوحید در بیان یگانگی خداوند|التوحید]] [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، متون حکمی و فلسفی مثل [[الإشارات و التنبيهات|الاشارات]] [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، متون منظوم و منثور عرفانی مانند [[مثنوی معنوی|مثنوی مولانا]]، سروده‌های نامدار ایرانی به‌ویژه [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام نیشابوری]] و ... . البته او بیشترین ابیات را از [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، [[شبستری، عبدالحسین|شبستری]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و [[شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین|مغربی]] نقل کرده است. | منابع مورد استفادۀ [[بزشلویی کمیجانی، شهاب‌الدین محمد|کمیجانی]] در نگارش «نور الصدر» بسیار متنوع‌اند که آنها را می‌توان چنین طبقه‌بندی کرد: آیات قرآن و احادیث قدسی، احادیث رسول اکرم و ائمۀ اطهار(ع)، متون حدیثی و تفسیری شیعی مثل کتاب [[التوحید در بیان یگانگی خداوند|التوحید]] [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، متون حکمی و فلسفی مثل [[الإشارات و التنبيهات|الاشارات]] [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، متون منظوم و منثور عرفانی مانند [[مثنوی معنوی|مثنوی مولانا]]، سروده‌های نامدار ایرانی به‌ویژه [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام نیشابوری]] و ... . البته او بیشترین ابیات را از [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، [[شبستری، عبدالحسین|شبستری]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و [[شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین|مغربی]] نقل کرده است. | ||
رویکرد [[بزشلویی کمیجانی، شهاب‌الدین محمد|کمیجانی]] در «نور الصدر» همان رویکردی است که در آثار استادش سبزواری می‌توان یافت و حتی در نگاه نخست چنین می‌نماید که در پی شرح فرازهایی از منظومۀ فلسفی استاد خود بوده است. با این وجود او بر خلاف سبزواری، برای فهم آموزه‌های [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ اشراق]] به بهره‌گیری از حکمت صدرایی اصراری ندارد و حتی در فرازهایی از اشراق ثانی، ذیل عنوان «تحقیق اشراقی» به نقد آموزۀ صدرایی شناخت همت می‌گمارد. | رویکرد [[بزشلویی کمیجانی، شهاب‌الدین محمد|کمیجانی]] در «نور الصدر» همان رویکردی است که در آثار استادش سبزواری می‌توان یافت و حتی در نگاه نخست چنین می‌نماید که در پی شرح فرازهایی از منظومۀ فلسفی استاد خود بوده است. با این وجود او بر خلاف سبزواری، برای فهم آموزه‌های [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ اشراق]] به بهره‌گیری از حکمت صدرایی اصراری ندارد و حتی در فرازهایی از اشراق ثانی، ذیل عنوان «تحقیق اشراقی» به نقد آموزۀ صدرایی شناخت همت می‌گمارد. | ||