لوئیزان، لئونارد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل =لئونارد لوئیزان | | نام کامل =لئونارد لوئیزان | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = Leonard Lewisohn | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
آنان که لویسن را از نزدیک می‌شناخته‌اند، درباره جانب عارفانه شخصیتش نوشته و گواهی داده‌اند که آموزه‌های صوفیانه بر دل و جانش نشسته بود و از او، ورای محققی دانشمند، انسانی کم‌نظیر ساخته بود که با حضورش جهان جای بهتری می‌شد<ref>ر.ک: بهاری، الوند، ص72</ref>. | آنان که لویسن را از نزدیک می‌شناخته‌اند، درباره جانب عارفانه شخصیتش نوشته و گواهی داده‌اند که آموزه‌های صوفیانه بر دل و جانش نشسته بود و از او، ورای محققی دانشمند، انسانی کم‌نظیر ساخته بود که با حضورش جهان جای بهتری می‌شد<ref>ر.ک: بهاری، الوند، ص72</ref>. | ||
==تحصیلات== | |||
در بیست سالگی به عنوان مدرس زبان انگلیسی به ایران سفر کرد. او به دلیل علاقه‌مندی به ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی، در دانشگاه شیراز زبان و ادبیات فارسی، دین و تاریخ اسلام و جامعهشناسی را آموخت و در نهایت موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته روابط بینالملل شد. در ادامه، علاقه به ایرانشناسی او را رهسپار دانشگاه لندن کرد. | |||
==فعالیت‌ها== | |||
وی که متخصص ادبیات صوفیه و زبان فارسی بود در سال ۱۹۸۸م درجه دکتری خود را در رشته ادبیات فارسی و با تصحیح انتقادی دیوان شاعر و عارف سده هشتم، شمسالدین محمد تبریزی از "مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی" دانشگاه لندن اخذ کرد. این اثر در سال ۱۹۹۳ به همت و همکاری دانشگاه تهران و مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا منتشر شد. | |||
وی ویراستاری کتاب سه‌جلدی Hertiage of Sufism که حاصل سلسله مقالات ارائه شده در سه کنفرانس بین المللی پیرامون عرفان و تصوف است را بر عهده داشته است . این کتاب تحت عنوان «میراث تصوف» در دو جلد توسط مجدالدین کیوانی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات مرکز در سال ۱۳۷۹ منتشر شد. | |||
لئونارد لویزن همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب «عطار و سنت (آداب) تصوف ایرانی» است. | |||
او عضو بنیاد میراث ایران در دپارتمان مطالعات اسلامی و عربی دانشگاه اکستر انگلستان و نیز سردبیر مجله مولانا بود. لویزن ویراستاری کتاب میراث تصوف را برعهده داشت که حاصل سلسله مقالات ارائه‌شده در سه کنفرانس بین‌المللی با موضوع عرفان و تصوف بود. وی همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب عطار و سنت تصوف ایرانی است<ref>ر.ک: پوررستگار، امیر، ص38</ref>. | او عضو بنیاد میراث ایران در دپارتمان مطالعات اسلامی و عربی دانشگاه اکستر انگلستان و نیز سردبیر مجله مولانا بود. لویزن ویراستاری کتاب میراث تصوف را برعهده داشت که حاصل سلسله مقالات ارائه‌شده در سه کنفرانس بین‌المللی با موضوع عرفان و تصوف بود. وی همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب عطار و سنت تصوف ایرانی است<ref>ر.ک: پوررستگار، امیر، ص38</ref>. | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# بهاری، الوند، «مرگ تن هدیه است بر اصحاب راز؛ یادمانده‌هایی از لئونارد لویسن»، گزارش میراث، پاییز و زمستان 1396، شماره 80 و 81، ص70 تا 72 | #[[:noormags:1613037| بهاری، الوند، «مرگ تن هدیه است بر اصحاب راز؛ یادمانده‌هایی از لئونارد لویسن»، گزارش میراث، پاییز و زمستان 1396، شماره 80 و 81، ص70 تا 72]]. | ||
#[[:noormags:2126906| پوررستگار، امیر، «بررسی و تحلیل رویکردهای تصوف‌پژوهی لئونارد لویزن»، حکمت معاصر، پاییز و زمستان 1400، سال دوازدهم - شماره 2، ص35 تا تا 57]]. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۳
| لوئیزان، لئونارد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | لئونارد لوئیزان |
| نام‌های دیگر | Leonard Lewisohn |
| ولادت | ۱۹۵۳م |
| محل تولد | آمریکا |
| رحلت | پانزدهم مرداد 1397 (6 اوت 2018م) |
| پیشه | ایران‌شناس برجسته و شرق‌شناس و تصوف‌پژوه آمریکایی |
| اطلاعات علمی | |
| دانشگاه | دانشگاه کالیفرنیا |
| برخی آثار | دیوان محمدشیرین مغربی |
لئونارد لوئیزان (1953-2018م)، یا لویسن ایران‌شناس برجسته و شرق‌شناس و تصوف‌پژوه، مولوی‌شناس آمریکایی که در زمینه مطالعات زبان و ادب فارسی پژوهش و تألیف می‌کرد. تصحیح دیوان محمدشیرین مغربی از آثار اوست.
نام و سرگذشت
نامش را به خط فارسی به بسیاری صورت‌های دیگر (از جمله لویزن، لویزون، لوئیزون، لوئیزان، لویسون، لوئیسون) نیز نوشته‌اند و می‌نویسند. گویا خودش در نامه‌هایی که با فارسی برای دوستان ایرانی‌اش می‌نوشته است، فقط لِنی امضا می‌کرده و بر دیگران نیز با هر املایی که نام خانوادگی‌اش را می‌نوشته‌اند، خرده نمی‌گرفته است[۱].
آنان که لویسن را از نزدیک می‌شناخته‌اند، درباره جانب عارفانه شخصیتش نوشته و گواهی داده‌اند که آموزه‌های صوفیانه بر دل و جانش نشسته بود و از او، ورای محققی دانشمند، انسانی کم‌نظیر ساخته بود که با حضورش جهان جای بهتری می‌شد[۲].
تحصیلات
در بیست سالگی به عنوان مدرس زبان انگلیسی به ایران سفر کرد. او به دلیل علاقه‌مندی به ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی، در دانشگاه شیراز زبان و ادبیات فارسی، دین و تاریخ اسلام و جامعهشناسی را آموخت و در نهایت موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته روابط بینالملل شد. در ادامه، علاقه به ایرانشناسی او را رهسپار دانشگاه لندن کرد.
فعالیت‌ها
وی که متخصص ادبیات صوفیه و زبان فارسی بود در سال ۱۹۸۸م درجه دکتری خود را در رشته ادبیات فارسی و با تصحیح انتقادی دیوان شاعر و عارف سده هشتم، شمسالدین محمد تبریزی از "مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی" دانشگاه لندن اخذ کرد. این اثر در سال ۱۹۹۳ به همت و همکاری دانشگاه تهران و مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا منتشر شد.
وی ویراستاری کتاب سه‌جلدی Hertiage of Sufism که حاصل سلسله مقالات ارائه شده در سه کنفرانس بین المللی پیرامون عرفان و تصوف است را بر عهده داشته است . این کتاب تحت عنوان «میراث تصوف» در دو جلد توسط مجدالدین کیوانی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات مرکز در سال ۱۳۷۹ منتشر شد.
لئونارد لویزن همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب «عطار و سنت (آداب) تصوف ایرانی» است.
او عضو بنیاد میراث ایران در دپارتمان مطالعات اسلامی و عربی دانشگاه اکستر انگلستان و نیز سردبیر مجله مولانا بود. لویزن ویراستاری کتاب میراث تصوف را برعهده داشت که حاصل سلسله مقالات ارائه‌شده در سه کنفرانس بین‌المللی با موضوع عرفان و تصوف بود. وی همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب عطار و سنت تصوف ایرانی است[۳].
وی در مرداد 1389، به ایران آمد و دست‌کم دو برنامه با سخنرانی او برپاشد؛ عصر سه‌شنبه دوازدهم مرداد، در «مرکز فرهنگی شهر کتاب» از «حافظ مذهب عشق» گفت و عصر سه‌شنبه نوزدهم مرداد، در «مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» از «وحدت متعالی ادیان در ادبیات فارسی».
درگذشت
در پانزدهم مرداد 1397 (6 اوت 2018)، چند هفته‌ای پیش از آنکه شصت‌وپنجمین سال زندگی‌اش تمام شود، درگذشت[۴].
آثار
- تصحیح دیوان محمدشیرین مغربی؛
- شیخ محمود شبستری: فراسوی ایمان و کفر؛
- حافظ مذهب عشق؛
- پژوهش‌هایی تطبیقی با محتوای مقایسه شاعران و عارفان ایران با شاعران شرقی و غربی چون شلی، بلیک و تاگور[۵].
پانویس
منابع مقاله
- بهاری، الوند، «مرگ تن هدیه است بر اصحاب راز؛ یادمانده‌هایی از لئونارد لویسن»، گزارش میراث، پاییز و زمستان 1396، شماره 80 و 81، ص70 تا 72.
- پوررستگار، امیر، «بررسی و تحلیل رویکردهای تصوف‌پژوهی لئونارد لویزن»، حکمت معاصر، پاییز و زمستان 1400، سال دوازدهم - شماره 2، ص35 تا تا 57.