ابن بشری، ابوالحسن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن بشری، ابوالحسن علی | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن بُشْری، ابوالحسن على بن بشری آغرناطى | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = بشری | ولادت = | محل تولد = |...» ایجاد کرد) |
(←آثار) |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
از زندگى او اطلاعى در دست نیست، حتى منابع جدید نیز به ندرت از او سخن گفته‌اند. تنها از آن روی كه وی پاره‌ای موشحات ابن خطیب را نقل كرده، مى‌توان حدس زد كه در سده 8 یا 9ق/14 یا 15م مى‌زیسته است و از آنجا كه نیفر، او را در زمره ادیبان تونس آورده، مى‌توان احتمال داد كه از اندلس به تونس عزیمت كرده و در آنجا رحل اقامت افكنده است. شاید وی از عالمان و ادیبانى بوده باشد كه در دوران پرآشوب اندلس، زادگاه خویش را ترك گفته و به برالعدوة یا تونس، مصر و حتى به شرق مهاجرت كرده‌اند. | از زندگى او اطلاعى در دست نیست، حتى منابع جدید نیز به ندرت از او سخن گفته‌اند. تنها از آن روی كه وی پاره‌ای موشحات ابن خطیب را نقل كرده، مى‌توان حدس زد كه در سده 8 یا 9ق/14 یا 15م مى‌زیسته است و از آنجا كه نیفر، او را در زمره ادیبان تونس آورده، مى‌توان احتمال داد كه از اندلس به تونس عزیمت كرده و در آنجا رحل اقامت افكنده است. شاید وی از عالمان و ادیبانى بوده باشد كه در دوران پرآشوب اندلس، زادگاه خویش را ترك گفته و به برالعدوة یا تونس، مصر و حتى به شرق مهاجرت كرده‌اند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
شهرت ابن بشری از هنگامى آغاز شد كه كولن، به نسخه‌ای از كتاب او به نام «عُدّة الجلیس و مؤانسة الوزیر و الرئیس» در مغرب دست یافت. این نسخه منحصر به فرد در 222 صفحه و به خط مغربى است و قریب 300 موشحه از شعرای اندلس از سده‌های 5 و 6ق به بعد را در بردارد. انواع موشحات اندلسى با اشكال، عروض و خرجه‌های گوناگون عامیانه و معرب از شعرای نامداری چون ابن بقى طلیطلى، اعمای تطیلى، ابن زهر (ه م م)، ابن ارفع رأسه، لاردی و دیگران در این مجموعه گرانبها گرد آمده است و از این رو در | شهرت ابن بشری از هنگامى آغاز شد كه كولن، به نسخه‌ای از كتاب او به نام «عُدّة الجلیس و مؤانسة الوزیر و الرئیس» در مغرب دست یافت. این نسخه منحصر به فرد در 222 صفحه و به خط مغربى است و قریب 300 موشحه از شعرای اندلس از سده‌های 5 و 6ق به بعد را در بردارد. انواع موشحات اندلسى با اشكال، عروض و خرجه‌های گوناگون عامیانه و معرب از شعرای نامداری چون ابن بقى طلیطلى، اعمای تطیلى، ابن زهر (ه م م)، ابن ارفع رأسه، لاردی و دیگران در این مجموعه گرانبها گرد آمده است و از این رو در پژوهشهای مربوط به شعر عامیانه اندلس و ارتباط آن با عناصر شعری غیر عرب مى‌توان از آن مجموعه بهره بسیار گرفت. چنان‌كه گارسیاگومز نیز 26 خرجه غیرعربى (رومانسى) را در میان آنها شناسایى كرده و با ترجمه اسپانیایى و توضیحات در مجله اندلس به چاپ رسانده است. اشترن نیز 4 فقره از موشحات این كتاب را با ترجمه انگلیسى و توضیحات در همان مجله منتشر ساخته است. با این‌همه، متن كامل این كتاب مهم كه بزرگ‌ترین مجموعه موجود از موضحات اندلسى است، به رغم ارزش فراوانى كه در شناخت شعر اندلس دارد، هنوز به چاپ نرسیده است.<ref> بخش ادبیات عرب ، ج3، ص114-115</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۳
| ابن بشری، ابوالحسن علی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن بُشْری، ابوالحسن على بن بشری آغرناطى |
| نام پدر | بشری |
| محل تولد | اندلس |
| محل زندگی | اندلس، تونس |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | کتابت، شعر |
| برخی آثار | عُدّة الجلیس و مؤانسة الوزیر و الرئیس |
ابن بُشْری، ابوالحسن على بن بشری آغرناطى، كاتب و شاعر اندلسى، معاصر نصریان غرناطه.
از زندگى او اطلاعى در دست نیست، حتى منابع جدید نیز به ندرت از او سخن گفته‌اند. تنها از آن روی كه وی پاره‌ای موشحات ابن خطیب را نقل كرده، مى‌توان حدس زد كه در سده 8 یا 9ق/14 یا 15م مى‌زیسته است و از آنجا كه نیفر، او را در زمره ادیبان تونس آورده، مى‌توان احتمال داد كه از اندلس به تونس عزیمت كرده و در آنجا رحل اقامت افكنده است. شاید وی از عالمان و ادیبانى بوده باشد كه در دوران پرآشوب اندلس، زادگاه خویش را ترك گفته و به برالعدوة یا تونس، مصر و حتى به شرق مهاجرت كرده‌اند.
آثار
شهرت ابن بشری از هنگامى آغاز شد كه كولن، به نسخه‌ای از كتاب او به نام «عُدّة الجلیس و مؤانسة الوزیر و الرئیس» در مغرب دست یافت. این نسخه منحصر به فرد در 222 صفحه و به خط مغربى است و قریب 300 موشحه از شعرای اندلس از سده‌های 5 و 6ق به بعد را در بردارد. انواع موشحات اندلسى با اشكال، عروض و خرجه‌های گوناگون عامیانه و معرب از شعرای نامداری چون ابن بقى طلیطلى، اعمای تطیلى، ابن زهر (ه م م)، ابن ارفع رأسه، لاردی و دیگران در این مجموعه گرانبها گرد آمده است و از این رو در پژوهشهای مربوط به شعر عامیانه اندلس و ارتباط آن با عناصر شعری غیر عرب مى‌توان از آن مجموعه بهره بسیار گرفت. چنان‌كه گارسیاگومز نیز 26 خرجه غیرعربى (رومانسى) را در میان آنها شناسایى كرده و با ترجمه اسپانیایى و توضیحات در مجله اندلس به چاپ رسانده است. اشترن نیز 4 فقره از موشحات این كتاب را با ترجمه انگلیسى و توضیحات در همان مجله منتشر ساخته است. با این‌همه، متن كامل این كتاب مهم كه بزرگ‌ترین مجموعه موجود از موضحات اندلسى است، به رغم ارزش فراوانى كه در شناخت شعر اندلس دارد، هنوز به چاپ نرسیده است.[۱]
پانویس
- ↑ بخش ادبیات عرب ، ج3، ص114-115
منابع مقاله
بخش ادبیات عرب، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.