انسان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها')
    جز (جایگزینی متن - 'ن شناسی' به 'ن‌شناسی')
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR23648J1.jpg
    | تصویر =NUR23648J1.jpg
    | عنوان = انسان شناسی
    | عنوان = انسان‌شناسی
    | عنوان‌های دیگر =  
    | عنوان‌های دیگر =  
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    {{کاربردهای دیگر|انسان‌شناسی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|انسان‌شناسی (ابهام زدایی)}}


    '''انسان شناسی''' عنوان کتابی است از دکتر [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|اسماعیل منصوری لاریجانی]] (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.
    '''انسان‌شناسی''' عنوان کتابی است از دکتر [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|اسماعیل منصوری لاریجانی]] (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.


    در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون [[سقراط]]، [[افلاطون]]، [[ارسطو]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و در آخر علامه [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref>
    در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون [[سقراط]]، [[افلاطون]]، [[ارسطو]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و در آخر علامه [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref>

    نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۴

    انسان‌شناسی
    انسان‌شناسی
    پدیدآورانمنصوری لاریجانی، اسماعیل (نویسنده)
    ناشرمهدی القرآن
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1385ش
    چاپ1
    شابک964-96806-1-6
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف85 م76 450 BD
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    انسان‌شناسی عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.

    در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سینا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.[۱]

    در فصل دوّم، انسان از دیدگاه مکاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گیرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه‌هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترین مکاتبى که در مغرب‌زمین این مقوله را بررسى کرده‌اند مکاتب پوزیتیویسم، فنومنولژیسم، اگزیستانسیالیسم و اومانیسم مى‌باشد. در مکتب اومانیسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى این مکتب و نقد این مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.[۲]

    در فصل سوم نظرات چند مکتب عرفانى آورده شده است. انسان در مکتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان کامل است که واسطه فیض بین حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و ارکان سیر و سلوک سخن به میان مى‌آید و مراتب ذکر، لزوم وجود پیر و رابطه پیر و مرید توضیح داده مى‌شود.[۳]

    فصل چهارم این کتاب به انسان‌شناسى در قرآن کریم مى‌پردازد و آن را از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سیر تکاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آیات گوشزد مى‌نماید. در مبحث بعدى فرق میان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گیرد و اینکه آدم(ع) منشأ خلفت اولیه نوع بشر نیست، بلکه نوع تکامل‌یافته انسان است که به پیامبرى مبعوث شده است. آدم(ع) نماد عقلانیت و کمال معنوى انسان است که به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابلیس قرار مى‌گیرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختیار در قرآن پرداخته و آیات مربوط به آن را مورد تحلیل و بررسى قرار مى‌دهد.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8
    2. ر.ک: همان، ص9
    3. ر.ک: همان، ص9
    4. ر.ک: همان، ص10-11

    منبع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها