الإرشاد (ابهام‌زدایی)

الإرشاد ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد:

• الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد تألیف محمد بن نعمان عکبری، معروف به شیخ مفید (336-413ق)، با تحقیق مؤسسه آل‌البيت(ع) لإحياء التراث، کتابی کلامی - تاریخی به زبان عربی است، در شرح زندگانی ائمه(ع) و اسامی، کنیه‌ها، مدت عمر، سال تولد و شهادت، فرزندان و یاران معروفشان که مؤلف آن را به درخواست یکی از یاران خود نگاشته است.

• الإرشاد في معرفة حجج الله علی العباد (ترجمه رسولی محلاتی) اثر شيخ مفيد است كه آقاى سيد‌ ‎هاشم رسول محلاتى آن را به زبان فارسی ترجمه كرده است.

• ترجمه ارشاد شیخ مفید، سیره ائمه اطهار علیهم‌السلام (موسوی مجاب) ترجمه فارسى كتاب گرانقدر الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، تأليف محمد بن محمد بن نعمان عكبرى بغدادى، معروف به شيخ مفيد مى‌باشد كه توسط واحد ترجمه انتشارات سرور و با همكارى سيد حسن موسوى مجاب صورت گرفته است.

• زينة الارشاد؛ حواشی سلطان الموحدين آقاسید علی قاضی بر ارشاد شیخ مفید اثر مرحوم سيّد على قاضى (تبريز، 1285 و به قولى 1282 - 1366ق، نجف) و عبارت است از مجموعه يادداشت‌ها و حواشى ايشان بر كتاب «الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد»، نوشته مرحوم شيخ مفيد (بغداد، 336 - 413ق، بغداد) است.

• الإرشاد (ترجمه ساعدی خراسانی) ترجمه آقاى محمدباقرساعدی خراسانی

• الإرشاد في معرفة حجج الله علی العباد (ترجمه خانبلوکی) اثر عربى شيخ محمد بن نعمان ملقب به شيخ مفيد (336-413ق) از عالمان عاليقدر تشيع مى‌باشد كه توسط امير خانبلوكى، به فارسی روان و سليس ترجمه و شرح شده است.متن اصلى كتاب، در یک صفحه و ترجمه آن در صفحه ديگر آمده است.

• المستجاد من کتاب الإرشاد منسوب به علامه حلی (درگذشته 726ق)، خلاصه کتاب گران‌قدر الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد نوشته شیخ مفید (336-413ق) است. این کتاب در موضوع ذکر فضائل و مناقب ائمه دوازده‌گانه شیعه با تحقیق محمود البدری منتشر شده است.

• إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان یا إرشاد الأذهان إلى علم الإيمان، یکى از معروف‌ترين و معتبرترين مصادر فقه امامیّه و از مهم‌ترين آثار بجاى مانده از ابومنصور جمال‌الدين حسن بن يوسف بن مطهر حلى (م 726 ق) معروف به علامه حلی(قده) مى‌باشد.

• ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد اثر محقق سبزوارى (م 1090 ق). شرح مزجى مفصّلى از کتاب‌هاى طهارت، صلاة، زكاة، خمس، صوم و حج از كتاب «إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان» علامۀ حلى (م 726 ق) است.

• غاية المراد في شرح نكت الإرشاد تألیف شمس‌الدين محمد بن جمال‌الدين مكى عاملى جزينى، مشهور به شهيد اول (م 786 ق).

• حاشية الإرشاد تألیف زين‌الدين على بن احمد بن تقى شامى عاملى، معروف به شهيد ثانى (م 965 ق).

• الإرشاد إلی سبيل الرشاد تألیف المنصوربالله قاسم بن محمد بن علی، کتابی است به زبان عربی در یک جلد با موضوع کلام اسلامی. این اثر یک جلد از مجموعه «من مصادر العقائد عند الشيعة الزيدية» است. تلاش نویسنده در این کتاب بر روشن‌سازی جواز یا عدم جواز اختلاف در مسائل شرعی و عمل به آن است. او برای این کار از قواعد فقهی، اصولی، قرآن کریم و روایات معصومین(ع) بهره می‌برد. محمد یحیی سالم عزان تحقیق این کتاب را انجام داده و بر آن تعلیقه نوشته است.

• الإرشاد إلی قواطع الأدلة في أصول الاعتقاد اثر عبدالمَلِك بن عبداللّه بن يوسف بن محمد بن حَيويه، مشهور به امام الحرمين و ملقب به ضياء‌الدين جوينى متولد 419ق است كه پيرامون مسائل كلامى و اصول اعتقادات است. وى متكلم بزرگ اشعرى و فقيه و اصولى شافعى مى‌باشد.

• الإرشاد و التطريز في فضل ذكر الله و تلاوة كتابه العزيز و فضل الأولياء و الناسكين و الفقراء و المساكين تألیف عفيف‌الدين ابومحمد عبداللّه بن أسعد بن على بن سليمان بن فلاح يمنى يافعى شافعى دربارۀ فضيلت ذكر خداوند و نيز تلاوت آيات قرآن كريم به رشتۀ تحرير درآمده است.كتاب مشتمل بر اخبارى دربارۀ ذكر و عبادات، موعظه و قصص، اخبار صالحان، فضيلت اولیاء و مساكين و زاهدين و ناسكين با بيانى مسجّع و موزون همراه با اشعارى كه توسط خود مؤلف و سايرين سروده شده است، مى‌باشد.

• صحيفة الإرشاد، تاریخ افشار کرمان - پایان کار صفویه اثر محمد مؤمن کرمانى است كه تاريخ افشار کرمان- خصوصاً اسماعيل خان و شاهرخ خان در پايان كار صفويه-، جنگ‌هاى بلوچستان، قندهار و هرات را بيان مى‌دارد.

• أساسيات التوجيه و الإرشاد في التربية الإسلامية اثر مقداد یالجن، پژوهشی است پیرامون مبانی مشاوره و راهنمایی و اهمیت و ویژگی‌های آن در نظام تربیت اسلامی که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.

• إرشاد الأذهان إلی تفسير القرآن اثر شيخ محمد سبزوارى نجفى عزيزى (1318-1409ق) فرزند حبیب‌الله از مفسران معاصر قرآن مى‌باشد.

• مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان تألیف احمد بن محمد اردبيلى، معروف به مقدس اردبيلى (م 993 ق).