ابن مقری، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن مقري، محمد بن ابراهیم' به 'ابن مقری، محمد بن ابراهیم') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR46379.jpg|بندانگشتی|ابن | [[پرونده:NUR46379.jpg|بندانگشتی|ابن مقری، محمد بن ابراهیم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" |ابن | ! نام!! data-type="authorName" |ابن مقری، محمد بن ابراهیم | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۱
| نام | ابن مقری، محمد بن ابراهیم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اب‍ن‌ال‍م‍ق‍ري، ابوبکر محمد
اب‍ن‌م‍ق‍ري، ابوبکر |
| نام پدر | ابراهیم |
| متولد | / 285ق |
| محل تولد | |
| رحلت | / 381ق |
| اساتید | ابویعلی موصلی
ابوجعفر طحاوی |
| برخی آثار | الرخصة في تقبيل اليد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE46379AUTHORCODE |
محمد بن ابراهیم ابن مقری (285 – 381ق)، ملقب به مقری و اصفهانی و مکنّی به ابوبکر از عالمان و محدثان اهل تسنن.
او پیرو مذهب، احمد بن حنبل و ابوزرعه بود. وی آثار مکتوبی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان الرخصة في تقبيل الید و معجم الشیوخ را نام برد.
ولادت
محمد بن ابراهیم بن علی بن عاصم بن راذان ملقب به مقری و اصفهانی و مکنّی به ابوبکر، در سال 285ق به دنیا آمد.[۱]
اساتید
او حدیث را از حدود پنجاه شهر در شرق و غرب عالم اسلامی فرا گرفت؛
اولین کسی که از او نوشت ابن متویه بود. از ابویعلی موصلی در موصل مسندش را روایت کرده و همچنین روایت او از مسند را تمام کرده است. از بغوی بزرگ صاحب معجم الصحابة در بغداد حدیث شنید. شاگردی ابوجعفر طحاوی امام اهل رأی در مصر را کرد. همچنین شاگرد ابوعروبه صاحب تاریخ در حرّان بود. زانوی تلمذ پیش ابوسعید بن اعرابی هم زد.[۲]
شاگردان
- پدرش ابراهیم بن علی. پدر و پسر از یکدیگر روایت نقل کرده‌اند؛
- ابن مردویه؛
- ابونعیم؛
- حمزه سهمی؛
- منصور بن حسین راوی معجم و مسندش.[۳]
عقیده، علم
همان‌طور که خودش گفته: مذهبش در اصول مذهب، تابع احمد بن حنبل و ابوزرعه است.[۴]
درباره مقام علمی او ابن مردویه گفته: «ثقة مأمون صاحب أصول»، ابونعیم گفته: «محدث کبیر ثقة صاحب مسانید سمع ما لا یحصی کثرة» و ذهبی هم گفته «الحافظ الجوال الصدوق مسند الوقت صاحب الرحلة».[۵]
وفات
او در سن نود و شش سالگی در ماه شوال سال 381ق از دنیا رفت.[۶]
آثار
- الرخصة في تقبيل اليید؛
- الفوائد؛
- معجم الشيوخ؛
- جزء فيه أحادیث نافع بن أبی نعيم؛
- غرائب مالك؛
- مسند أبي حنيفة.[۷]
پانویس
منابع مقاله
حداد، ابوعبدالله محمود بن محمد، الرخصة فی تقبیل الید تألیف محمد بن ابراهیم مقری، دارالعاصمة، ریاض، چاپ اول، 1408ق.