رسالة الصلاة (احمد بن حنبل): تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR97053J1.jpg | عنوان = رسالة الصلاة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن حنبل، احمد بن محمد (نويسنده) شاکر، محمود محمد (مصحح) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = مولانا ابو الکلام...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''رسالة الصلاة'''، تألیف پیشوای مذهب حنبلی احمد بن حنبل (164-241ق)، در موضوع نماز، به پیروی مأموم از افعال و اذکار امام و نیز برخی مستحبات نماز اشاره کرده است. مقدمه و حواشی کتاب به قلم محمود محمد شاکر است. | '''رسالة الصلاة'''، تألیف پیشوای مذهب حنبلی [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] (164-241ق)، در موضوع نماز، به پیروی مأموم از افعال و اذکار امام و نیز برخی مستحبات نماز اشاره کرده است. مقدمه و حواشی کتاب به قلم [[شاکر، محمود محمد|محمود محمد شاکر]] است. | ||
محقق در مقدمه به این نکته اشاره کرده که احمد بن حنبل این رساله را برای قومی نوشته که با ایشان نماز گزارد و دید که نمازشان را اشتباه می‌خوانند؛ پس به آنچه بر عالم واجب شده است، یعنی تعلیم جاهل، امر به معروف و نهی از منکر و تعاون بر برّ و تقوا عمل نمود. سپس این کتاب در اطراف عالم منتشر شد؛ چراکه مسلمین نیازمند به آن بودند<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | محقق در مقدمه به این نکته اشاره کرده که احمد بن حنبل این رساله را برای قومی نوشته که با ایشان نماز گزارد و دید که نمازشان را اشتباه می‌خوانند؛ پس به آنچه بر عالم واجب شده است، یعنی تعلیم جاهل، امر به معروف و نهی از منکر و تعاون بر برّ و تقوا عمل نمود. سپس این کتاب در اطراف عالم منتشر شد؛ چراکه مسلمین نیازمند به آن بودند<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
این کتاب با استفاده از چهار نسخه از آن، تصحیح و منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | این کتاب با استفاده از چهار نسخه از آن، تصحیح و منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ||
این رساله مشتمل بر مقدمه و 59 بند حاوی احادیث، آثار و کلام احمد بن حنبل است. احمد بن حنبل کتابش را با این عبارت آغاز کرده است: «ای قوم! من با شما نماز گزاردم، پس دیدم که برخی از اهل مسجد شما در رکوع و سجود و خفض و رفع بر امام سبقت می‌گیرند و نماز کسی که بر امام سبقت بگیرد، مقبول نیست و احادیث نبی(ص) و همه اصحاب بر این مطلب دلالت دارد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-8</ref>. | این رساله مشتمل بر مقدمه و 59 بند حاوی احادیث، آثار و کلام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] است. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] کتابش را با این عبارت آغاز کرده است: «ای قوم! من با شما نماز گزاردم، پس دیدم که برخی از اهل مسجد شما در رکوع و سجود و خفض و رفع بر امام سبقت می‌گیرند و نماز کسی که بر امام سبقت بگیرد، مقبول نیست و احادیث نبی(ص) و همه اصحاب بر این مطلب دلالت دارد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-8</ref>. | ||
احمد حنبل سپس عدم توجه مردم زمانش به این موضوع را فراگیر دانسته، می‌نویسد: «اگر در یک‌صد مسجد نماز گزاری، اهل یک مسجد را نمی‌بینی که نماز را آن‌گونه که نبی(ص) و اصحابش به‌جا می‌آوردند، اقامه کنند». سپس تأکید می‌کند اگر مسلمانی نماز را به‌نیکویی و کامل به‌جای آورد، سپس بنگرد به کسی که نمازش را بد به‌جا آورده و بر امام پیشی می‌گیرد، پس ساکت شود و او را به این ایراد و سبقت او بر امام آگاه نسازد و نهی نکند، در وزر و خفت آن شریک است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. | [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد حنبل]] سپس عدم توجه مردم زمانش به این موضوع را فراگیر دانسته، می‌نویسد: «اگر در یک‌صد مسجد نماز گزاری، اهل یک مسجد را نمی‌بینی که نماز را آن‌گونه که نبی(ص) و اصحابش به‌جا می‌آوردند، اقامه کنند». سپس تأکید می‌کند اگر مسلمانی نماز را به‌نیکویی و کامل به‌جای آورد، سپس بنگرد به کسی که نمازش را بد به‌جا آورده و بر امام پیشی می‌گیرد، پس ساکت شود و او را به این ایراد و سبقت او بر امام آگاه نسازد و نهی نکند، در وزر و خفت آن شریک است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. | ||
نگاه امام به راست و چپ پیش از تکبیر و امر به مستقیم کردن صفوف، استحباب نگاه به محل سجده و قرار دادن انگشتان به موازات گوش‌ها به هنگام سجده، از جمله مستحباتی است که در کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص27 و 31</ref>. | نگاه امام به راست و چپ پیش از تکبیر و امر به مستقیم کردن صفوف، استحباب نگاه به محل سجده و قرار دادن انگشتان به موازات گوش‌ها به هنگام سجده، از جمله مستحباتی است که در کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص27 و 31</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۶
| رسالة الصلاة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن حنبل، احمد بن محمد (نويسنده) شاکر، محمود محمد (مصحح) |
| ناشر | مولانا ابو الکلام آزاد عربک پرشین ریسرچ انستی تیوت، تونک |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة الصلاة، تألیف پیشوای مذهب حنبلی احمد بن حنبل (164-241ق)، در موضوع نماز، به پیروی مأموم از افعال و اذکار امام و نیز برخی مستحبات نماز اشاره کرده است. مقدمه و حواشی کتاب به قلم محمود محمد شاکر است.
محقق در مقدمه به این نکته اشاره کرده که احمد بن حنبل این رساله را برای قومی نوشته که با ایشان نماز گزارد و دید که نمازشان را اشتباه می‌خوانند؛ پس به آنچه بر عالم واجب شده است، یعنی تعلیم جاهل، امر به معروف و نهی از منکر و تعاون بر برّ و تقوا عمل نمود. سپس این کتاب در اطراف عالم منتشر شد؛ چراکه مسلمین نیازمند به آن بودند[۱].
این کتاب با استفاده از چهار نسخه از آن، تصحیح و منتشر شده است[۲].
این رساله مشتمل بر مقدمه و 59 بند حاوی احادیث، آثار و کلام احمد بن حنبل است. احمد بن حنبل کتابش را با این عبارت آغاز کرده است: «ای قوم! من با شما نماز گزاردم، پس دیدم که برخی از اهل مسجد شما در رکوع و سجود و خفض و رفع بر امام سبقت می‌گیرند و نماز کسی که بر امام سبقت بگیرد، مقبول نیست و احادیث نبی(ص) و همه اصحاب بر این مطلب دلالت دارد»[۳].
احمد حنبل سپس عدم توجه مردم زمانش به این موضوع را فراگیر دانسته، می‌نویسد: «اگر در یک‌صد مسجد نماز گزاری، اهل یک مسجد را نمی‌بینی که نماز را آن‌گونه که نبی(ص) و اصحابش به‌جا می‌آوردند، اقامه کنند». سپس تأکید می‌کند اگر مسلمانی نماز را به‌نیکویی و کامل به‌جای آورد، سپس بنگرد به کسی که نمازش را بد به‌جا آورده و بر امام پیشی می‌گیرد، پس ساکت شود و او را به این ایراد و سبقت او بر امام آگاه نسازد و نهی نکند، در وزر و خفت آن شریک است[۴].
نگاه امام به راست و چپ پیش از تکبیر و امر به مستقیم کردن صفوف، استحباب نگاه به محل سجده و قرار دادن انگشتان به موازات گوش‌ها به هنگام سجده، از جمله مستحباتی است که در کتاب ذکر شده است[۵].
نویسنده در آخرین فقره کتاب بر ثواب نشر آن و نیاز مسلمین به آن تأکید کرده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.