اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ت های ' به 'ت‌های ')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی''' تألیف محمدرضا ملایی، در تحقیق حاضر، با الگویی از اندیشه ورزی سیاسی مبتنی بر فقاهت و عرفان شیعی مواجه خواهیم شد که در آن، شاهد کیفیت و میزان حضور عرفان و فقه در سه عرصه‌ی فلسفه‌ی سیاسی، اخلاق سیاسی و فقه سیاسی از منظر علامه طهرانی خواهیم بود.
    '''اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی''' تألیف [[ملایی، محمدرضا|محمدرضا ملایی]]، در تحقیق حاضر، با الگویی از اندیشه ورزی سیاسی مبتنی بر فقاهت و عرفان شیعی مواجه خواهیم شد که در آن، شاهد کیفیت و میزان حضور عرفان و فقه در سه عرصه‌ی فلسفه‌ی سیاسی، اخلاق سیاسی و فقه سیاسی از منظر [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] خواهیم بود.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    این پژوهش در چهار فصل اصلی سامان یافته است:
    این پژوهش در چهار فصل اصلی سامان یافته است:


    فصل اول: مفاهیم بنیادین در اندیشه‌ی سیاسی علامه طهرانی- اندیشه‌ی سیاسی علامه، متأثر از قرائتی عرفانی از توحید، ولایت، عصمت و غیبت است. به همین دلیل این فصل متکفل تبیین این چهار مفهوم از منظر علامه است.
    فصل اول: مفاهیم بنیادین در اندیشه‌ی سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]]- اندیشه‌ی سیاسی علامه، متأثر از قرائتی عرفانی از توحید، ولایت، عصمت و غیبت است. به همین دلیل این فصل متکفل تبیین این چهار مفهوم از منظر علامه است.


    فصل دوم: فلسفه‌ی سیاسی علامه طهرانی- در این فصل فلسفه‌ی سیاسی علامه ذیل پنج عنوان کلی «بیگانگی و یگانگی انسان ها»، «نابرابری و برابری»، «قدرت»، «محدودیت‌های قدرت»، «غایات قدرت» تبیین شده است.
    فصل دوم: فلسفه‌ی سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] - در این فصل فلسفه‌ی سیاسی علامه ذیل پنج عنوان کلی «بیگانگی و یگانگی انسان ها»، «نابرابری و برابری»، «قدرت»، «محدودیت‌های قدرت»، «غایات قدرت» تبیین شده است.


    فصله سوم: اخلاق سیاسی علامه طهرانی- در این فصل با ترتیبی عرفانی و مشابه با سیر و سلوک سالکان الی الله برای جامعه مسلمانان مواجه می‌شویم.
    فصله سوم: اخلاق سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]]- در این فصل با ترتیبی عرفانی و مشابه با سیر و سلوک سالکان الی الله برای جامعه مسلمانان مواجه می‌شویم.


    فصل چهارم: فقه سیاسی علامه طهرانی- در این فصل چهار بخش سامان یافته است.
    فصل چهارم: فقه سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]]- در این فصل چهار بخش سامان یافته است.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    اندیشه‌ی سیاسی علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. وی از معدود فقهایی است که در عرفان نظری و عملی و نیز حکمت متعالیه، ورودی بسیار جدی داشت و علاوه بر تلاش جدی در علوم اسلامی، فعالیت‌های اجتماعی و سیاس زیادی از خود نشان داد و حتی کتاب های مهمی درباره‌ی مسائل و معضلات اجتماعی و سیاسی نگاشت. موضع گیری‌های سیاسی و نظریات علمی و نیز راه حل‌های وی برای معضلات جامعه در حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و حتی اقتصاد نشان می‌دهد که وی بر اساس منظومه‌ی فکری ای منسجم در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی و بر اساس الگوی ولایت سیاسی فقهای عارف، به این مسائل ورود می‌کند. این منظومه‌ی فکری، از محتوای خاصی برخوردار است و می‌توان گفت متأثر از احاطه‌ی وی بر عرفان و حکمت متعالیه است. می‌توان گفت دغدغه‌ی اصلی علامه طهرانی حضور پررنگ هستی شناسی و انسان شناسی عرفانی در تمام عرصه‌ها حتی سیاست است و به همین دلیل سعی می‌کند سیرو سلوک عرفانی را در سیاست وارد کند و عرفان عملی را در مقیاس جامعه، تطبیق دهد؛ بنابراین ریاست انسان کامل بر جامعه را پیشنهاد می‌دهد و در همین راستا، نقشی برای مردم در مشروعیت بخشی به مناصب ولایی انسان کامل قایل نیست.
    اندیشه‌ی سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی]] از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. وی از معدود فقهایی است که در عرفان نظری و عملی و نیز حکمت متعالیه، ورودی بسیار جدی داشت و علاوه بر تلاش جدی در علوم اسلامی، فعالیت‌های اجتماعی و سیاس زیادی از خود نشان داد و حتی کتاب‌های مهمی درباره‌ی مسائل و معضلات اجتماعی و سیاسی نگاشت. موضع گیری‌های سیاسی و نظریات علمی و نیز راه حل‌های وی برای معضلات جامعه در حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و حتی اقتصاد نشان می‌دهد که وی بر اساس منظومه‌ی فکری ای منسجم در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی و بر اساس الگوی ولایت سیاسی فقهای عارف، به این مسائل ورود می‌کند. این منظومه‌ی فکری، از محتوای خاصی برخوردار است و می‌توان گفت متأثر از احاطه‌ی وی بر عرفان و حکمت متعالیه است. می‌توان گفت دغدغه‌ی اصلی علامه طهرانی حضور پررنگ هستی شناسی و انسان شناسی عرفانی در تمام عرصه‌ها حتی سیاست است و به همین دلیل سعی می‌کند سیرو سلوک عرفانی را در سیاست وارد کند و عرفان عملی را در مقیاس جامعه، تطبیق دهد؛ بنابراین ریاست انسان کامل بر جامعه را پیشنهاد می‌دهد و در همین راستا، نقشی برای مردم در مشروعیت بخشی به مناصب ولایی انسان کامل قایل نیست.


    مسئله‌ی اصلی تحقیق پیش رو، تبیین اندیشه‌ی سیاسی علامه و البته یافتن تأثیرات عرفان و حکمت در منظومه‌ی اندیشه‌ی سیاسی اوست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2530 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
    مسئله‌ی اصلی تحقیق پیش رو، تبیین اندیشه‌ی سیاسی علامه و البته یافتن تأثیرات عرفان و حکمت در منظومه‌ی اندیشه‌ی سیاسی اوست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2530 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>

    نسخهٔ ‏۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۲

    اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی
    اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی
    پدیدآورانملایی، محمدرضا (نویسنده)
    ناشرپژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
    مکان نشرقم
    سال نشر۱۳۹۷ش
    شابک2-467-195-600-978
    کد کنگره

    اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی تألیف محمدرضا ملایی، در تحقیق حاضر، با الگویی از اندیشه ورزی سیاسی مبتنی بر فقاهت و عرفان شیعی مواجه خواهیم شد که در آن، شاهد کیفیت و میزان حضور عرفان و فقه در سه عرصه‌ی فلسفه‌ی سیاسی، اخلاق سیاسی و فقه سیاسی از منظر علامه طهرانی خواهیم بود.

    ساختار

    این پژوهش در چهار فصل اصلی سامان یافته است:

    فصل اول: مفاهیم بنیادین در اندیشه‌ی سیاسی علامه طهرانی- اندیشه‌ی سیاسی علامه، متأثر از قرائتی عرفانی از توحید، ولایت، عصمت و غیبت است. به همین دلیل این فصل متکفل تبیین این چهار مفهوم از منظر علامه است.

    فصل دوم: فلسفه‌ی سیاسی علامه طهرانی - در این فصل فلسفه‌ی سیاسی علامه ذیل پنج عنوان کلی «بیگانگی و یگانگی انسان ها»، «نابرابری و برابری»، «قدرت»، «محدودیت‌های قدرت»، «غایات قدرت» تبیین شده است.

    فصله سوم: اخلاق سیاسی علامه طهرانی- در این فصل با ترتیبی عرفانی و مشابه با سیر و سلوک سالکان الی الله برای جامعه مسلمانان مواجه می‌شویم.

    فصل چهارم: فقه سیاسی علامه طهرانی- در این فصل چهار بخش سامان یافته است.

    گزارش محتوا

    اندیشه‌ی سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. وی از معدود فقهایی است که در عرفان نظری و عملی و نیز حکمت متعالیه، ورودی بسیار جدی داشت و علاوه بر تلاش جدی در علوم اسلامی، فعالیت‌های اجتماعی و سیاس زیادی از خود نشان داد و حتی کتاب‌های مهمی درباره‌ی مسائل و معضلات اجتماعی و سیاسی نگاشت. موضع گیری‌های سیاسی و نظریات علمی و نیز راه حل‌های وی برای معضلات جامعه در حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و حتی اقتصاد نشان می‌دهد که وی بر اساس منظومه‌ی فکری ای منسجم در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی و بر اساس الگوی ولایت سیاسی فقهای عارف، به این مسائل ورود می‌کند. این منظومه‌ی فکری، از محتوای خاصی برخوردار است و می‌توان گفت متأثر از احاطه‌ی وی بر عرفان و حکمت متعالیه است. می‌توان گفت دغدغه‌ی اصلی علامه طهرانی حضور پررنگ هستی شناسی و انسان شناسی عرفانی در تمام عرصه‌ها حتی سیاست است و به همین دلیل سعی می‌کند سیرو سلوک عرفانی را در سیاست وارد کند و عرفان عملی را در مقیاس جامعه، تطبیق دهد؛ بنابراین ریاست انسان کامل بر جامعه را پیشنهاد می‌دهد و در همین راستا، نقشی برای مردم در مشروعیت بخشی به مناصب ولایی انسان کامل قایل نیست.

    مسئله‌ی اصلی تحقیق پیش رو، تبیین اندیشه‌ی سیاسی علامه و البته یافتن تأثیرات عرفان و حکمت در منظومه‌ی اندیشه‌ی سیاسی اوست. [۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها