مشروطیت از زبان تقی‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های ')
    جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'ه‌ی ')
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''مشروطیت از زبان تقی‌زاده''' تألیف محمود تربتی سنجابی؛ در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده از موقعیت ویژه ای برخوردار است. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده درباره ی مشاهدات او از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است، لذا فقط به جهات معینی از شخصیت تقی زاده پرداخته است.
    '''مشروطیت از زبان تقی‌زاده''' تألیف محمود تربتی سنجابی؛ در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده از موقعیت ویژه ای برخوردار است. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده درباره‌ی مشاهدات او از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است، لذا فقط به جهات معینی از شخصیت تقی زاده پرداخته است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    # خطابه دوم: میزبان بی ادب
    # خطابه دوم: میزبان بی ادب
    # خطابه سوم: یادداشت های متفرقه
    # خطابه سوم: یادداشت های متفرقه
    # یادداشت های تقی زاده درباره ی خطابه ها
    # یادداشت های تقی زاده درباره‌ی خطابه ها


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده (1348-1257) از موقعیت ویژه ای برخوردار است. نقش او در برپایی قیام مشروطه؛ هواداری از از مردم سالاری و مخالفت با سلطنت رضاخان پهلوی؛ پیوستن او به نظام حکومتی، رضاشاه و ماجرای تجدید قرارداد نفت ایران و انگلیس در سال 1933 (1312ش) و ادامه فعالیت های دیپلماتیک و سیاسی او در دوره ی سلطنت محمدرضا شاه پهلوی. نگاهی گذرا به سیر تحول زندگانی و افکار تقی زاده، نشان می دهد که وی یک شخصیت «خاکستری» است. به زبان ساده، دارای جنبه‌های مثبت و منفی و ضد و نقیض است. او مردی ادیب و سخنور بود و اطلاعات وسیعی درباره ی تاریخ اسلام، و سایر ادیان، داشت؛ مقالات متعدد او گواهی است بر این مدعا. ضمنا چون سالیان درازی را در اروپا به سر برده بود، با فرهنگ و تمدن غرب کاملا آشنا و شیفته ی آن بود، به طوری که یکی از هواداران سرسخت تجدد (مدرنیته) در ایران به شمار می رفت. الگوی فکری او در این زمینه، نظام حکومتی بریتانیا بود. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده است، لذا فقط به جهات معینی از شخصیت او پرداخته است. این سخنرانی ها در باشگاه مهرگان پیرامون مشاهدات وی از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است. ماجرای سخنرانی تقی زاده در باشگاه مهرگان، ملاقات و گفت و گوی کوتاه او با تقی زاده، نگاهی کوتاه به زندگانی سیاسی تقی زاده؛ تقی زاده از نگاه دیگران؛ پاسخ تقی زاده به اتهامات. چون این سخنرانی های در واقع مشاهدات شخصی تقی زاده از جریان انقلاب مشروطه است؛ از این رو درخور توجه و تأمل است خاصه آنکه مشروطیت بخش مهمی از تاریخ ایران است و نیز تقی زاده هیچ اثر مکتوبی درباره انقلاب مشروطه ی ایران ننگاشته است. شایان ذکر است مجموعه ی سخنرانی های تقی زاده به وسیله ی جامعه ی لیسانسیه‌های دانشسرای عالی - باشگاه مهرگان - به سرپرستی محمد درخشش که بعدها به وزارت فرهنگ دست یافت با استفاده از یادداشت ها و گزارشات سخنرانی ها که به طور کامل از سوی مؤلف در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، جداگانه در سال 1338 منتشر شده است و اینک پس از سپری شدن نزدیک به شصت سال جهت آگاه شدن مورخان تاریخ معاصر خطابه‌های مزبور با ویرایش جدید نشر پیدا می کند. انتشار این خطابه‌ها دلالت بر آن ندارد که همه ی مطالب مورد توافق نویسنده ی این کتاب است.<ref> [https://historylib.com/books/2625 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
    در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده (1348-1257) از موقعیت ویژه ای برخوردار است. نقش او در برپایی قیام مشروطه؛ هواداری از از مردم سالاری و مخالفت با سلطنت رضاخان پهلوی؛ پیوستن او به نظام حکومتی، رضاشاه و ماجرای تجدید قرارداد نفت ایران و انگلیس در سال 1933 (1312ش) و ادامه فعالیت های دیپلماتیک و سیاسی او در دوره‌ی سلطنت محمدرضا شاه پهلوی. نگاهی گذرا به سیر تحول زندگانی و افکار تقی زاده، نشان می دهد که وی یک شخصیت «خاکستری» است. به زبان ساده، دارای جنبه‌های مثبت و منفی و ضد و نقیض است. او مردی ادیب و سخنور بود و اطلاعات وسیعی درباره‌ی تاریخ اسلام، و سایر ادیان، داشت؛ مقالات متعدد او گواهی است بر این مدعا. ضمنا چون سالیان درازی را در اروپا به سر برده بود، با فرهنگ و تمدن غرب کاملا آشنا و شیفته‌ی آن بود، به طوری که یکی از هواداران سرسخت تجدد (مدرنیته) در ایران به شمار می رفت. الگوی فکری او در این زمینه، نظام حکومتی بریتانیا بود. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده است، لذا فقط به جهات معینی از شخصیت او پرداخته است. این سخنرانی ها در باشگاه مهرگان پیرامون مشاهدات وی از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است. ماجرای سخنرانی تقی زاده در باشگاه مهرگان، ملاقات و گفت و گوی کوتاه او با تقی زاده، نگاهی کوتاه به زندگانی سیاسی تقی زاده؛ تقی زاده از نگاه دیگران؛ پاسخ تقی زاده به اتهامات. چون این سخنرانی های در واقع مشاهدات شخصی تقی زاده از جریان انقلاب مشروطه است؛ از این رو درخور توجه و تأمل است خاصه آنکه مشروطیت بخش مهمی از تاریخ ایران است و نیز تقی زاده هیچ اثر مکتوبی درباره انقلاب مشروطه‌ی ایران ننگاشته است. شایان ذکر است مجموعه‌ی سخنرانی های تقی زاده به وسیله‌ی جامعه‌ی لیسانسیه‌های دانشسرای عالی - باشگاه مهرگان - به سرپرستی محمد درخشش که بعدها به وزارت فرهنگ دست یافت با استفاده از یادداشت ها و گزارشات سخنرانی ها که به طور کامل از سوی مؤلف در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، جداگانه در سال 1338 منتشر شده است و اینک پس از سپری شدن نزدیک به شصت سال جهت آگاه شدن مورخان تاریخ معاصر خطابه‌های مزبور با ویرایش جدید نشر پیدا می کند. انتشار این خطابه‌ها دلالت بر آن ندارد که همه‌ی مطالب مورد توافق نویسنده‌ی این کتاب است.<ref> [https://historylib.com/books/2625 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==

    نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱

    مشروطیت از زبان تقی‌زاده
    مشروطیت از زبان تقی‌زاده
    پدیدآورانتربتی سنجابی، محمود (نویسنده)
    ناشرهزاره سوم اندیشه
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۸ش
    شابک5-17-8088-964-978
    کد کنگره

    مشروطیت از زبان تقی‌زاده تألیف محمود تربتی سنجابی؛ در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده از موقعیت ویژه ای برخوردار است. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده درباره‌ی مشاهدات او از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است، لذا فقط به جهات معینی از شخصیت تقی زاده پرداخته است.

    ساختار

    کتاب با مقدمه و سپس دیباچه ای به قلم تقی‌زاده آغاز می‌شود. دیگر مباحث کتاب عبارتند از:

    1. خطابه اول
    2. خطابه دوم: میزبان بی ادب
    3. خطابه سوم: یادداشت های متفرقه
    4. یادداشت های تقی زاده درباره‌ی خطابه ها

    گزارش محتوا

    در میان رجال سیاسی ایران در زمان معاصر، سیدحسن تقی زاده (1348-1257) از موقعیت ویژه ای برخوردار است. نقش او در برپایی قیام مشروطه؛ هواداری از از مردم سالاری و مخالفت با سلطنت رضاخان پهلوی؛ پیوستن او به نظام حکومتی، رضاشاه و ماجرای تجدید قرارداد نفت ایران و انگلیس در سال 1933 (1312ش) و ادامه فعالیت های دیپلماتیک و سیاسی او در دوره‌ی سلطنت محمدرضا شاه پهلوی. نگاهی گذرا به سیر تحول زندگانی و افکار تقی زاده، نشان می دهد که وی یک شخصیت «خاکستری» است. به زبان ساده، دارای جنبه‌های مثبت و منفی و ضد و نقیض است. او مردی ادیب و سخنور بود و اطلاعات وسیعی درباره‌ی تاریخ اسلام، و سایر ادیان، داشت؛ مقالات متعدد او گواهی است بر این مدعا. ضمنا چون سالیان درازی را در اروپا به سر برده بود، با فرهنگ و تمدن غرب کاملا آشنا و شیفته‌ی آن بود، به طوری که یکی از هواداران سرسخت تجدد (مدرنیته) در ایران به شمار می رفت. الگوی فکری او در این زمینه، نظام حکومتی بریتانیا بود. این کتاب محدود به سه سخنرانی تقی زاده است، لذا فقط به جهات معینی از شخصیت او پرداخته است. این سخنرانی ها در باشگاه مهرگان پیرامون مشاهدات وی از مشروطیت (تا پایان استبداد صغیر) است. ماجرای سخنرانی تقی زاده در باشگاه مهرگان، ملاقات و گفت و گوی کوتاه او با تقی زاده، نگاهی کوتاه به زندگانی سیاسی تقی زاده؛ تقی زاده از نگاه دیگران؛ پاسخ تقی زاده به اتهامات. چون این سخنرانی های در واقع مشاهدات شخصی تقی زاده از جریان انقلاب مشروطه است؛ از این رو درخور توجه و تأمل است خاصه آنکه مشروطیت بخش مهمی از تاریخ ایران است و نیز تقی زاده هیچ اثر مکتوبی درباره انقلاب مشروطه‌ی ایران ننگاشته است. شایان ذکر است مجموعه‌ی سخنرانی های تقی زاده به وسیله‌ی جامعه‌ی لیسانسیه‌های دانشسرای عالی - باشگاه مهرگان - به سرپرستی محمد درخشش که بعدها به وزارت فرهنگ دست یافت با استفاده از یادداشت ها و گزارشات سخنرانی ها که به طور کامل از سوی مؤلف در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، جداگانه در سال 1338 منتشر شده است و اینک پس از سپری شدن نزدیک به شصت سال جهت آگاه شدن مورخان تاریخ معاصر خطابه‌های مزبور با ویرایش جدید نشر پیدا می کند. انتشار این خطابه‌ها دلالت بر آن ندارد که همه‌ی مطالب مورد توافق نویسنده‌ی این کتاب است.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها