امام علی(ع)، در کلام خالق و مخلوق: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ن ها' به 'نها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فصل ها' به 'فصلها') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در فصل نخست، به منزلت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] در قرآن و کلمات پیامبر و در فصل دوم که محور کتاب است، به بررسی شخصیت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] از زبان خودش و به مقام ممتاز علمی و فطانت و شیوه زمامداری آن حضرت پرداخته است. | در فصل نخست، به منزلت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] در قرآن و کلمات پیامبر و در فصل دوم که محور کتاب است، به بررسی شخصیت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] از زبان خودش و به مقام ممتاز علمی و فطانت و شیوه زمامداری آن حضرت پرداخته است. | ||
وی، در | وی، در فصلهای بعدی کتاب، شخصیت [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] را از دیدگاه محدثان و دیگر شخصیتهای برجسته اسلامی، از جمله [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] بررسی و تشریح کرده و با ذکر اشعاری از [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در رثای آن حضرت، به ویژه مدح [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] از ایثار و اخلاص امام در میدانهای جنگ، سخن گفته است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص64-65</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == |
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹
امام علی(ع)، در کلام خالق و مخلوق | |
---|---|
پدیدآوران | جوادی، محمدرضا (نویسنده) |
ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۷۹ش |
چاپ | اول |
زبان | فارسی |
کد کنگره | BP 38/۰۴۲۳/ج۶۸۷ |
امام علی(ع)، در کلام خالق و مخلوق تألیف محمدرضا جوادی، اثری در بررسی شخصیت امام علی(ع) از نگاه محمدتقی جعفری، مترجم و شارح نهج البلاغه است. نویسنده، ضمن مطالعه شرح نهجالبلاغه محمدتقی جعفری نظریات و نوشتههای وی را در باره شخصیت امام علی(ع) جمع آوری و تلخیص و تهذیب و سپس در پنج فصل تنظیم کرده است.
در فصل نخست، به منزلت امام علی(ع) در قرآن و کلمات پیامبر و در فصل دوم که محور کتاب است، به بررسی شخصیت امام علی(ع) از زبان خودش و به مقام ممتاز علمی و فطانت و شیوه زمامداری آن حضرت پرداخته است.
وی، در فصلهای بعدی کتاب، شخصیت امام علی(ع) را از دیدگاه محدثان و دیگر شخصیتهای برجسته اسلامی، از جمله مولوی بررسی و تشریح کرده و با ذکر اشعاری از مولانا در رثای آن حضرت، به ویژه مدح مولوی از ایثار و اخلاص امام در میدانهای جنگ، سخن گفته است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص64-65
منابع مقاله
معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، کتابشناسی توصیفی اهلبیت علیهمالسلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهلبیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.