ابن جنید شیرازی، عیسی بن جنید: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==نام و نسب مترجم== | ==نام و نسب مترجم== | ||
آن‌گونه که در مقدمه کتاب | آن‌گونه که در مقدمه کتاب «[[تذکره هزار مزار (ترجمه)|تذکره هزار مزار]]» آمده، عیسی بن جنید قریشی باغنوی راستگو مترجم کتاب «شد الإزار» است و پدر او [[جنید شیرازی، جنید بن محمود]] مؤلف اصل کتاب است. پدر مترجم، خطیبی بزرگ و دانشمندی فحل و شاعری توانا بوده است که به سعی استاد فقید مرحوم [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] افزون از هزار بیت وی به دست آمده است و در 1320ق، به نام دیوان قصائد و غزلیات معین‌الدین جنید شیرازی به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: نورانی وصال، ص12-13</ref>. شکی نیست که لقب او معین‌الدین بوده و نه نجمالدین و در این صورت نام و نسب درست او بدین‌گونه است: «معین‌الدین ابوالقاسم جنید بن محمود بن محمد عمری شیرازی». از اینکه در نسب او کلمه عمری را افزوده‌اند معلوم می‌شود که نسبش به عمر بن خطاب می‌رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref>. | ||
جنید از خاندان معروفی از دانشمندان نامی شیراز بوده که از پایان سده ششم تا آغاز سده نهم مدت بیش از دویست سال در شیراز معروف بوده‌اند و هجده تن از آنها زن و مرد در تاریخ معروفند و دانشمندان بزرگ از آن برخاسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | جنید از خاندان معروفی از دانشمندان نامی شیراز بوده که از پایان سده ششم تا آغاز سده نهم مدت بیش از دویست سال در شیراز معروف بوده‌اند و هجده تن از آنها زن و مرد در تاریخ معروفند و دانشمندان بزرگ از آن برخاسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
تاریخ درگذشتن او معلوم نیست و اینکه برخی سال 791ق را تاریخ مرگ او دانسته‌اند صحیح نیست؛ چراکه آن تاریخ مرگ همنام او و همشهری او صدرالدین جنید بن فضل‌الله شیرازی است. مرحوم فرصت در آثار عجم، تاریخ مرگ وی را پس از 800ق، دانسته است؛ چراکه کتاب «شد الإزار» در تاریخ 791ق، تألیف شده است و جنید تا این تاریخ زنده بوده است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | تاریخ درگذشتن او معلوم نیست و اینکه برخی سال 791ق را تاریخ مرگ او دانسته‌اند صحیح نیست؛ چراکه آن تاریخ مرگ همنام او و همشهری او [[صدرالدین جنید بن فضل‌الله شیرازی]] است. مرحوم فرصت در آثار عجم، تاریخ مرگ وی را پس از 800ق، دانسته است؛ چراکه کتاب «شد الإزار» در تاریخ 791ق، تألیف شده است و جنید تا این تاریخ زنده بوده است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خاورشناس نامی آلمانی کارل برکلمان در کتاب تاریخ ادبیات عرب می‌نویسد: «معین (نجم) الدین ابوالقاسم محمود بن محمد جنید عمری شیرازی متوفی در 791ق= 1389م، «شد الإزار في حط الأوزار» را در تراجم احوال سادات و علمای شیراز نوشته و پسرش عیسی آن را به نام | خاورشناس نامی آلمانی [[بروکلمان، کارل|کارل برکلمان]] در کتاب [[تاریخ ادبیات عرب]] می‌نویسد: «معین (نجم) الدین ابوالقاسم محمود بن محمد جنید عمری شیرازی متوفی در 791ق= 1389م، «شد الإزار في حط الأوزار» را در تراجم احوال سادات و علمای شیراز نوشته و پسرش عیسی آن را به نام «[[ملتمس الأحباء]]» به فارسی ترجمه کرده که به نام «هزار مزار» معروف است»<ref>ر.ک: ص14</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۷
| ابن جنید شیرازی، عیسی بن جنید | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | جنید شیرازی، جنید بن محمود |
| رحلت | درگذشته بعد از 791ق |
عیسی بن جنید شیرازی (درگذشته بعد از 791ق)، مترجم کتاب شد الإزار في حط الأوزار عن زوار المزار با نام تذکره هزار مزار (ترجمه) به قلم اوست.
نام و نسب مترجم
آن‌گونه که در مقدمه کتاب «تذکره هزار مزار» آمده، عیسی بن جنید قریشی باغنوی راستگو مترجم کتاب «شد الإزار» است و پدر او جنید شیرازی، جنید بن محمود مؤلف اصل کتاب است. پدر مترجم، خطیبی بزرگ و دانشمندی فحل و شاعری توانا بوده است که به سعی استاد فقید مرحوم سعید نفیسی افزون از هزار بیت وی به دست آمده است و در 1320ق، به نام دیوان قصائد و غزلیات معین‌الدین جنید شیرازی به چاپ رسیده است[۱]. شکی نیست که لقب او معین‌الدین بوده و نه نجمالدین و در این صورت نام و نسب درست او بدین‌گونه است: «معین‌الدین ابوالقاسم جنید بن محمود بن محمد عمری شیرازی». از اینکه در نسب او کلمه عمری را افزوده‌اند معلوم می‌شود که نسبش به عمر بن خطاب می‌رسیده است[۲].
جنید از خاندان معروفی از دانشمندان نامی شیراز بوده که از پایان سده ششم تا آغاز سده نهم مدت بیش از دویست سال در شیراز معروف بوده‌اند و هجده تن از آنها زن و مرد در تاریخ معروفند و دانشمندان بزرگ از آن برخاسته‌اند[۳].
وفات
تاریخ درگذشتن او معلوم نیست و اینکه برخی سال 791ق را تاریخ مرگ او دانسته‌اند صحیح نیست؛ چراکه آن تاریخ مرگ همنام او و همشهری او صدرالدین جنید بن فضل‌الله شیرازی است. مرحوم فرصت در آثار عجم، تاریخ مرگ وی را پس از 800ق، دانسته است؛ چراکه کتاب «شد الإزار» در تاریخ 791ق، تألیف شده است و جنید تا این تاریخ زنده بوده است[۴].
آثار
خاورشناس نامی آلمانی کارل برکلمان در کتاب تاریخ ادبیات عرب می‌نویسد: «معین (نجم) الدین ابوالقاسم محمود بن محمد جنید عمری شیرازی متوفی در 791ق= 1389م، «شد الإزار في حط الأوزار» را در تراجم احوال سادات و علمای شیراز نوشته و پسرش عیسی آن را به نام «ملتمس الأحباء» به فارسی ترجمه کرده که به نام «هزار مزار» معروف است»[۵].
پانویس
منابع مقاله
نورانی وصال، مقدمه بر «تذکره هزار مزار»، تهران، شیراز، انتشارات کتابخانه احمدی شیراز، چاپ اول، 1364.