شب‌های قونیه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
مدتی که جوان تهرانی در هتلی اقامت می‌گزیند، علی‌مردان بی قرار، شب و روز و در هر فرصتی با او دیدار می‌کند و هر صبح و شام باهم به زیارتگاه می‌روند و می‌آیند و به گفت و گو می‌نشینند و بسیاری از مسائل مورد علاقۀ دو طرف مورد بحث قرار می‌گیرد. | مدتی که جوان تهرانی در هتلی اقامت می‌گزیند، علی‌مردان بی قرار، شب و روز و در هر فرصتی با او دیدار می‌کند و هر صبح و شام باهم به زیارتگاه می‌روند و می‌آیند و به گفت و گو می‌نشینند و بسیاری از مسائل مورد علاقۀ دو طرف مورد بحث قرار می‌گیرد. | ||
نگارنده هر بار در صحبت‌هایش نکات جدید و جذاب و قابل توجهی برای علی‌مردان می‌گوید، از انحراف‌هاو کجروی‌های فرقه‌ها و از خرافات و بدعت‌های این و آن. علی‌مردان با حفظ ادب و احترام زیاد، بازهم چیزهای جدیدی می‌پرسد و او پاسخ‌های مناسبی ارائه می‌دهد که موجب | نگارنده هر بار در صحبت‌هایش نکات جدید و جذاب و قابل توجهی برای علی‌مردان می‌گوید، از انحراف‌هاو کجروی‌های فرقه‌ها و از خرافات و بدعت‌های این و آن. علی‌مردان با حفظ ادب و احترام زیاد، بازهم چیزهای جدیدی می‌پرسد و او پاسخ‌های مناسبی ارائه می‌دهد که موجب می‌شود علی‌مردان بیشتر جذب او شود. دوستی آن دو پس از بازگشت جوان به تهران نیز ادامه می‌یابد. نثر گفت و گوی میان آن دو، سلیس، پخته و جذاب است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص66</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۷
| شب‌های قونیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علوی طباطبایی، علیرضا (نویسنده) |
| ناشر | نشر علم |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1382 |
| چاپ | اول |
| موضوع | نقد و تفسیر تصوف,سیر و سیا‌حت قونیه |
| کد کنگره | BP 275/ع۸/ش۲ |
شب‌های قونیه تألیف علیرضا علوی طباطبایی، این کتاب، به صورت داستانی، خاطرات سفر زیارتی یک جوان تهرانی به بارگاه مولانا و گفت و گویی است که طی نُه دیدار میان او و یک دوست فرضی به نام علی‌مردان مقیم قونیه واقع شده است.
مهم‌ترین موضوعات و مطالبی که میان آن دو مطرح شده و به تفصیل مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته عبارت است از: ولی؛ ارجاع موسی به خضر؛ کرامت اولیا؛ سماع درویشان؛ مذاهب شیعه؛ بهایی، وهابی، صوفی و تصوف؛ ماجرای سقیفه و غدیر خم؛ قضیه حلاج؛ درویشان گنابادی؛ و.... داستان از اینجا آغاز می‌شود که جوان تهرانی در سالروز وفات مولانا با وجود سردی شدید ترکیه و دوری راه، هر طوری که شده خود را به شهر قونیه، آرامگاه مولانا می‌رساند و از فرط علاقه، با اشک و آه وارد زیارتگاه شده و ناگهان خود را غرق در نور، شکوه، جلال، عرفان و معنویت زیارتگاه احساس می‌کند؛ مبهوت و حیران و اشک ریزان در گوشه‌ای تکیه زده و آرام می‌گیرد و عظمت مولانا را در دل مرور می‌کند. جوان دیگری به نام علی‌مردان خان، از دور رفتار و گریه‌های عاشقانه و حالت روحی خاص این جوان را زیر نظر دارد. در ابتدا فکر می‌کند وی از درویشان است. نزدیک آمده و با او وارد گفت و گو می‌شود.
پس از آشنایی اجمالی و صحبت کوتاه، علی‌مردان سخت تحت تأثیر او قرار می‌گیرد و در واقع شیفتۀ شیفته شدۀ مولانا می‌شود.
مدتی که جوان تهرانی در هتلی اقامت می‌گزیند، علی‌مردان بی قرار، شب و روز و در هر فرصتی با او دیدار می‌کند و هر صبح و شام باهم به زیارتگاه می‌روند و می‌آیند و به گفت و گو می‌نشینند و بسیاری از مسائل مورد علاقۀ دو طرف مورد بحث قرار می‌گیرد.
نگارنده هر بار در صحبت‌هایش نکات جدید و جذاب و قابل توجهی برای علی‌مردان می‌گوید، از انحراف‌هاو کجروی‌های فرقه‌ها و از خرافات و بدعت‌های این و آن. علی‌مردان با حفظ ادب و احترام زیاد، بازهم چیزهای جدیدی می‌پرسد و او پاسخ‌های مناسبی ارائه می‌دهد که موجب می‌شود علی‌مردان بیشتر جذب او شود. دوستی آن دو پس از بازگشت جوان به تهران نیز ادامه می‌یابد. نثر گفت و گوی میان آن دو، سلیس، پخته و جذاب است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص66
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.