ک‍ل‍ی‍م‌ کاشانی، اب‍وطال‍ب‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =
    | ولادت =
    | ولادت =قرن یازدهم یا اواخر قرن دهم
    | محل تولد =
    | محل تولد =همدان
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =کاشان
    | رحلت =
    | رحلت =1061 یا 1062ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =
    خط ۵۵: خط ۵۵:
    ==روحیات==
    ==روحیات==
    کلیم مردی نیک‌نفس و گشاده‌دست بود؛ آنچه به‌عنوان صله می‌گرفت «صرف‌ فقرا‌» می‌کرد و برخلاف عده‌ای از رقیبانش که دچار بیماری حسادت و مردم‌آزاری یا کبر و غرور و رقابت‌های‌ ناسالم‌ بودند، با شاعران معاصرش همچون صائب و قدسی و سلیم و معصوم بهترین روابط را‌ داشت؛‌ چنان‌که‌ [[صائب، محمدعلی|صائب]] گوید:
    کلیم مردی نیک‌نفس و گشاده‌دست بود؛ آنچه به‌عنوان صله می‌گرفت «صرف‌ فقرا‌» می‌کرد و برخلاف عده‌ای از رقیبانش که دچار بیماری حسادت و مردم‌آزاری یا کبر و غرور و رقابت‌های‌ ناسالم‌ بودند، با شاعران معاصرش همچون صائب و قدسی و سلیم و معصوم بهترین روابط را‌ داشت؛‌ چنان‌که‌ [[صائب، محمدعلی|صائب]] گوید:
    '''به‌غیر صائب و معصوم نکته‌سنج و کلیم
    {{شعر}}
    دگر که زاهل سخن مهربان یکدگرند
    {{ب|''به‌غیر صائب و معصوم نکته‌سنج و کلیم''|2=''دگر که زاهل سخن مهربان یکدگرند''}}
    {{پایان شعر}}
    و جالب‌ اینکه‌ کلیم‌ را با قدسی مشهدی و سلیم تهرانی یکجا به گور سپردند و غنی‌ کشمیری‌ به این مناسبت سرود:
    و جالب‌ اینکه‌ کلیم‌ را با قدسی مشهدی و سلیم تهرانی یکجا به گور سپردند و غنی‌ کشمیری‌ به این مناسبت سرود:
    '''عمرها در یاد او زیر زمین
    {{شعر}}
    خاک بر سر کرد قدسی و سلیم‌
    {{ب|''عمرها در یاد او زیر زمین''|2=''خاک بر سر کرد قدسی و سلیم‌''}}
    '''عاقبت‌ از اشتیاق یکدگر
    {{ب|''عاقبت‌ از اشتیاق یکدگر''|2=''گشته‌اند این هر سه در یک جا مقیم''<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>}}
    گشته‌اند این هر سه در یک جا مقیم'''<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>.
    {{پایان شعر}}
     
    شهرت کلیم‌ میان‌ مردم به‌ ابیات و اشعار زیر است که تصادفا یا طبیعتا، مدخل خوبی است بر شناخت شعر و فکر شاعر:
    شهرت کلیم‌ میان‌ مردم به‌ ابیات و اشعار زیر است که تصادفا یا طبیعتا، مدخل خوبی است بر شناخت شعر و فکر شاعر:
    '''بدنامی‌ حیات دو روزی نبود بیش
    {{شعر}}
    آن‌هم کلیم با تو بگویم‌ چسان‌ گذشت‌'''
    {{ب|''بدنامی‌ حیات دو روزی نبود بیش''|2=''آن‌هم کلیم با تو بگویم‌ چسان‌ گذشت‌''}}
    '''یک روز صرف بستن دل شد به این و آن
    {{ب|''یک روز صرف بستن دل شد به این و آن''|2=''روز دگر به کندن دل زین و آن گذشت''<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>}}
    روز دگر به کندن دل زین و آن گذشت'''‌<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>.
    {{پایان شعر}}
     
    ==آثار==
    ==آثار==
    وی صاحب دیوان اشعار می‌باشد. صافی زبان و زلالی تعبیر، در‌ عین‌ دوری از ابتذال و نزدیکی عبارت به محاوره طبیعی عامه با ایجاز و صراحتی در حد ضرب‌المثل، برخی از خصوصیات شعر وی می‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
    وی صاحب دیوان اشعار می‌باشد. صافی زبان و زلالی تعبیر، در‌ عین‌ دوری از ابتذال و نزدیکی عبارت به محاوره طبیعی عامه با ایجاز و صراحتی در حد ضرب‌المثل، برخی از خصوصیات شعر وی می‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
    خط ۷۶: خط ۷۵:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    ذکاوتی قراگزلو، علی‌رضا، «ابوطالب کلیم، شاعر حکیم و طنزآور»، پایگاه مجلات تخصصی نور، کیهان فرهنگی، خرداد 1365- شماره 27، به آدرس:
    [[:noormags:18006|ذکاوتی قراگزلو، علی‌رضا، «ابوطالب کلیم، شاعر حکیم و طنزآور»، پایگاه مجلات تخصصی نور، کیهان فرهنگی، خرداد 1365- شماره 27]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18006


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۹۰: خط ۸۸:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۹

    ک‍ل‍ی‍م‌، اب‍وطال‍ب‌
    NUR74929.jpg
    ولادتقرن یازدهم یا اواخر قرن دهم
    محل تولدهمدان
    محل زندگیکاشان
    رحلت1061 یا 1062ق

    ابوطالب کلیم کاشانی (متوفی 1061 یا 1062ق)، شاعر بزرگ قرن یازدهم هجری‌، از معاصرین صائب تبریزی.

    ولادت

    وی در‌ اوایل‌ قرن یازدهم یا اواخر قرن دهم متولد شد[۱]. وی ظاهرا متولد همدان و تربیت‌شده کاشان بوده یا به‌عکس - چون هر دو صورت را نوشته‌اند - اما دوران‌ کمال‌ سن و کهولت و پیری را‌ در‌ هند گذرانده و همان جا مرده است[۲].

    سفر به هند

    وی پس از گذراندن تحصیلات‌ و طی‌ مقدمات‌ شاعری در آغاز کار توفیقی نیافت، اما پس از عزیمت به هند، تا آخر عمر شصت‌واندساله‌اش،‌ در آنجا گذراند و به حداکثر کامیابی مادی که یک شاعر در آن عصر‌ می‌توانست‌ دست‌ یابد - یعنی ملک‌الشعرایی دربار بابریان هند - رسید[۳].

    وفات

    وی به سال 1061 و یا 1062ق درگذشت[۴].

    روحیات

    کلیم مردی نیک‌نفس و گشاده‌دست بود؛ آنچه به‌عنوان صله می‌گرفت «صرف‌ فقرا‌» می‌کرد و برخلاف عده‌ای از رقیبانش که دچار بیماری حسادت و مردم‌آزاری یا کبر و غرور و رقابت‌های‌ ناسالم‌ بودند، با شاعران معاصرش همچون صائب و قدسی و سلیم و معصوم بهترین روابط را‌ داشت؛‌ چنان‌که‌ صائب گوید:

    به‌غیر صائب و معصوم نکته‌سنج و کلیمدگر که زاهل سخن مهربان یکدگرند

    و جالب‌ اینکه‌ کلیم‌ را با قدسی مشهدی و سلیم تهرانی یکجا به گور سپردند و غنی‌ کشمیری‌ به این مناسبت سرود:

    عمرها در یاد او زیر زمینخاک بر سر کرد قدسی و سلیم‌
    عاقبت‌ از اشتیاق یکدگرگشته‌اند این هر سه در یک جا مقیم[۵]

    شهرت کلیم‌ میان‌ مردم به‌ ابیات و اشعار زیر است که تصادفا یا طبیعتا، مدخل خوبی است بر شناخت شعر و فکر شاعر:

    بدنامی‌ حیات دو روزی نبود بیشآن‌هم کلیم با تو بگویم‌ چسان‌ گذشت‌
    یک روز صرف بستن دل شد به این و آنروز دگر به کندن دل زین و آن گذشت[۶]

    آثار

    وی صاحب دیوان اشعار می‌باشد. صافی زبان و زلالی تعبیر، در‌ عین‌ دوری از ابتذال و نزدیکی عبارت به محاوره طبیعی عامه با ایجاز و صراحتی در حد ضرب‌المثل، برخی از خصوصیات شعر وی می‌باشد[۷].

    پانویس

    1. ر.ک: ذکاوتی قراگوزلو، علی‌رضا، ص29
    2. ر.ک: همان، ص30
    3. ر.ک: همان، ص29
    4. ر.ک: همان، ص29
    5. ر.ک: همان، ص29
    6. ر.ک: همان، ص30
    7. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    ذکاوتی قراگزلو، علی‌رضا، «ابوطالب کلیم، شاعر حکیم و طنزآور»، پایگاه مجلات تخصصی نور، کیهان فرهنگی، خرداد 1365- شماره 27.

    وابسته‌ها