منشآت خاقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =     
    | کد کنگره =PIR۴۸۸۱/آ۱۴م۳ ۱۳۴۶      
    | موضوع =نامه‎های فارسی - قرن 6ق. - نثر فارسی - قرن 6ق.
    | موضوع =نامه‎های فارسی - قرن 6ق. - نثر فارسی - قرن 6ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۵۰: خط ۵۰:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه کتاب.
    # مقدمه کتاب.
    # زیبایی‌نژاد، مریم، «نگاهی به کتاب منشآت خاقانی»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، دی و بهمن 1380، شماره 51 و 52، ص21 تا 23:
    #[[:noormags:65625|زیبایی‌نژاد، مریم، «نگاهی به کتاب منشآت خاقانی»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، دی و بهمن 1380، شماره 51 و 52، ص21 تا 23]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/65625


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۵۷: خط ۵۶:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۹

    منشآت خاقانی
    منشآت خاقانی
    پدیدآورانخاقانی، بدیل بن علی (نويسنده) روشن، محمد (مصحح)
    ناشرکتاب فرزان
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1362ش
    چاپ1
    موضوعنامه‎های فارسی - قرن 6ق. - نثر فارسی - قرن 6ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR۴۸۸۱/آ۱۴م۳ ۱۳۴۶
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    منشآت خاقانی، مجموعه‌ای از نامه‌های افضل‌الدین بدیل بن علی خاقانی، شاعر نامدار سده ششم هجری است که با مقدمه، تصحیح و تحشیه محمد روشن منتشر شده است.

    روی سخن خاقانی در نامه‌هایش با خویشاوندان و نزدیکان، صدور و بزرگان و امیران و شهریاران روزگار خویش است و در آن بسیار نکته‌ها آمده است که پرده از تاریکی‌های اوضاع زمانه برمی‌گیرد. جوینده نکته‌یاب در بازشناختن محیط اجتماعی، آداب و رسوم و عقاید و خصوصیات روحی مردم از آن بهره‌ها می‌یابد و محقق باریک‌بین نیز راهی به گوشه‌های ناشناخته تاریخ ایران آن دوره می‌برد[۱]‏.

    شیوه نگارش

    این نامه‌ها طبق روش نگارش زمان، با نثری فنی که مشحون از کلمات و جملات عربی است و با آیات قرآن، احادیث، اشعار فارسی و عربی آرایه شده است، نگارش یافته که از فضل و دانش و تبحر و استادی او در گستره فرهنگ و ادب حکایت می‌کند[۲]‏.

    آگاهی و احاطه‌ای که خاقانی بر معارف روزگار خود داشته است، وسعت تخیل، قدرت تجسم و آن مایه چیرگی و تسلط در سخن، ذهن مضمون‌آفرین وی را چنان گران‌بار می‌داشته است، که تن به متعارف ندهد و در آوردن تعبیرات و ترکیبات، عاریت کسی نپذیرد و جز به دیریاب، که در گنجینه خاطر فراوان فراهم داشته، نیندیشد و در پرداخت کلام طرزی خاص خود برگزیند. سعدالدین وراوینی شیوه نوشتن او را از «رسوم دبیران» بیرون می‌دانسته است. اشاره‌های فراوانی که خاقانی به برتری خود بر دیگر نویسندگان و شاعران دارد، از وقوف وی به پایگاه بلندی که در شعر و نثر داشته است، سرچشمه می‌گیرد[۳]‏.

    محمد روشن، محقق کتاب، در مقدمه از چگونگی آشنایی با «منشآت خاقانی» سخن گفته است. وی به انتشار شتاب‌زده «مجموعه نامه‌های خاقانی» توسط دکتر ضیاء‌الدین سجادی که بر مبنای نسخه‌های لالا اسماعیل، مشتمل بر 31 نامه بوده اشاره کرده است. تصحیح متن منشآت با عنایت و راهنمایی اساتید سید محمد فروزان، بدیع‌الزمان فروزانفر و مجتبی مینوی با استفاده از پنج نسخه انجام شده است. هریک از این نسخه در مقدمه کتاب معرفی شده است. همچنین برای بازشناختن نامه‌های مشترک و وضع آن در هریک از نسخه‌ها جدولی تدوین شده است که کار جوینده را آسان می‌کند. برای فهم متن و رفع مشکلات آن فهرستی از لغات و ترکیبات و مضامین آن فراهم آمده و در تعلیقاتی به پایان متن حاضر افزوده شده و وجوه مشترک دیوان با منشآت مطرح شده است[۴]‏.

    مهم‌ترین مباحث نامه‌ها

    1. توجه به وضع اقتصادی زمان خود.
    2. رسم امانت دادن کتاب و توجه به اقتصاد آن.
    3. مسافرت‌های خاقانی به قدس، کعبه، شام، مصر، خراسان، گنجه و...
    4. آشنایی با عرفان جامعه و خانقاه‌نشینی.
    5. بیان دگرگونی‌های اجتماعی.
    6. آشنایی با داستان‌های تاریخی و قصص قرآن و ذکر متناسب آنها در میان نامه‌ها.
    7. آشنایی با نجوم و توجه به آن[۵]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحه الف
    2. ر.ک: زیبایی‌نژاد، مریم، ص21
    3. ر.ک: همان، صفحه الف و ب
    4. ر.ک: همان، صفحات ب – یج
    5. ر.ک: زیبایی‌نژاد، مریم، ص22

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب.
    2. زیبایی‌نژاد، مریم، «نگاهی به کتاب منشآت خاقانی»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، دی و بهمن 1380، شماره 51 و 52، ص21 تا 23.

    وابسته‌ها