المجتنی من الدعاء المجتبی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۲۶۷/۵۵/الف۲۶م | ||
| موضوع = | | موضوع =دعا,ادعیه - مجموعه ,ادعیه - عوذه ) تعویذ (,دعاهای خاص و نادر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =بنیاد بین المللی دعا، دارالولاء | | ناشر =بنیاد بین المللی دعا، دارالولاء | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:آداب و رسوم]] | |||
[[رده: مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | |||
[[رده:مقالات جدید(دی) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(دی) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۷
| المجتنی من الدعاء المجتبی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن طاووس، علی بن موسی (نویسنده) بنیاد بین المللی دعا (محقق) |
| ناشر | بنیاد بین المللی دعا، دارالولاء |
| مکان نشر | قم، بیروت |
| چاپ | اول |
| موضوع | دعا,ادعیه - مجموعه ,ادعیه - عوذه ) تعویذ (,دعاهای خاص و نادر |
| کد کنگره | BP۲۶۷/۵۵/الف۲۶م |
المجتنی من الدعاء المجتبی تألیف سید رضی‌الدین علی بن موسی بن طاوس، با تحقیق بنیاد بین‌المللی دعا، این مجموعه، برگزیده‌ای است از دعاهای مأثور که مؤلف آنها را از کتاب‌ها و منابع مختلف جمع‌آوری و در این کتاب مدوّن ساخته است:
«فانّی وجدت دعوات لطیفة و مهمات شريفة و قد سمیتها بالمجتنی من الدعاء المجتبی...»[۱]
سید بن طاووس در مقدمۀ این کتاب کم‌برگ اما بسیار پر بار و ارزش‌مند گفته که بخش اول آن را از کتاب دفع الهموم و الأحزان و قمع الغموم و لأشجان تألیف احمد بن داود النعمانی آورده است[۲].
کتاب شامل مقدمه محقق (زندگینامه سید بن طاووس)، مقدمه نویسنده و متن می‌باشد.
محقق پاورقی‌های کتاب را به ترجمه لغات مشکل متن، آدرس آیات و منابع برخی روایات اختصاص داده است.
آخرین دعایی که نویسنده به آن اشاره کرده: دعا جهت وسعت روزی است که خود می‌گوید مجرب است:
در کتاب تاریخ دانشمند بی‌مانند، علی بن انجب معروف به ابن الساعی (593-674ق) در حوادث سال 621، به روایت از احمد بن محمد قادسی نابینا چنین می‌خوانیم:
احمد بن محمد برای من گفتن که با حال بدی، فقیرانه به بغداد رسید و هیچ نداشت. مدتی گذشت. از این تنگی بی‌تاب شد. دعایی بدو الهام شد که همواره می‌خواند. خداوند برایش روزی مقدر فرمود و وسائل را آسان ساخت تا آن‌جا که به ثروت بسیار و رفاه و آراستگی رسید. دعا از او خواستم؛ چنین برخواند:
«اللهم یا سبب من لا سبب له، یا سبب کل ذی سبب، یا مسبب الاسباب من غیر سبب...[۳]
پانويس
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش