قطران، ابومنصور: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر = | ||
| ولادت = | | ولادت =نخستین دهه قرن پنجم | ||
| محل تولد = | | محل تولد =شادی آباد تبریز | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =۴۶۵ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[دیوان قطران تبریزی]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==نام و مولد== | ==نام و مولد== | ||
در قدیمترین منابع موجود، نام این شاعر قطران است. خود او نیز در دیوان اشعارش میگوید: | در قدیمترین منابع موجود، نام این شاعر قطران است. خود او نیز در دیوان اشعارش میگوید: | ||
{{شعر}} | |||
مردمان بی خرد گویند قطران کودک است | {{ب|''مردمان بی خرد گویند قطران کودک است''|2=''وان که او را سال کمتر دانشش کمتر بود''<ref>جعفری، مسعود، ص43</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
در برخی از نسخههای [[لغت فرس]] [[اسدی طوسی، علی بن احمد|اسدی]] نیز از او با نام قطران یاد شده است. قطران نامی غیرمعمول است که به گفته [[فروزانفر، بدیعالزمان|فروزانفر]] بریکی از شعرای گمنام عرب اطلاق شده است. نمیدانیم چرا این نام را بر شاعر پیشگام شعر دری در آذربایجان نهادهاند<ref>همان</ref>. | در برخی از نسخههای [[لغت فرس]] [[اسدی طوسی، علی بن احمد|اسدی]] نیز از او با نام قطران یاد شده است. قطران نامی غیرمعمول است که به گفته [[فروزانفر، بدیعالزمان|فروزانفر]] بریکی از شعرای گمنام عرب اطلاق شده است. نمیدانیم چرا این نام را بر شاعر پیشگام شعر دری در آذربایجان نهادهاند<ref>همان</ref>. | ||
خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
جعفری، مسعود، «نقد شعر فارسی: نگاهی دیگر به زندگی و شعر قطران تبریزی»، بخارا، فروردین و اردیبهشت 1391، شماره 86، صفحات 41 تا 60. | [[:noormags:1000897|جعفری، مسعود، «نقد شعر فارسی: نگاهی دیگر به زندگی و شعر قطران تبریزی»، بخارا، فروردین و اردیبهشت 1391، شماره 86، صفحات 41 تا 60]]. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۴: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۵
قطران، ابومنصور | |
---|---|
ولادت | نخستین دهه قرن پنجم |
محل تولد | شادی آباد تبریز |
رحلت | ۴۶۵ق |
اطلاعات علمی | |
برخی آثار | دیوان قطران تبریزی |
ابومنصور قطران تبریزی (درگذشته احتمالا 465ق) از شعرای قرن پنجم هجری و صاحب دیوان اشعار است.
نام و مولد
در قدیمترین منابع موجود، نام این شاعر قطران است. خود او نیز در دیوان اشعارش میگوید:
مردمان بی خرد گویند قطران کودک است | وان که او را سال کمتر دانشش کمتر بود[۱] |
در برخی از نسخههای لغت فرس اسدی نیز از او با نام قطران یاد شده است. قطران نامی غیرمعمول است که به گفته فروزانفر بریکی از شعرای گمنام عرب اطلاق شده است. نمیدانیم چرا این نام را بر شاعر پیشگام شعر دری در آذربایجان نهادهاند[۲].
محل تولد قطران، شادی آباد است که نام محله و روستایی در تبریز است[۳].
زمان ولادت او را باید در نخستین دهه قرن پنجم دانست چون وی در سال ۴۲۰ق به گنجه رفته و امیر ابوالفتح را مدح گفته و این امیر ابوالفتح در سال ۴۲۵ق به دست پسرش ابوالحسن کشته شده است. از آنجا که در دیوان قطران مدایحی به نام امیرابوالفتح وجود دارد، یقیناً قطران بعد از سال ۴۲۳ق که سال به حکومت رسیدن ابوالفتح است در گنجه بوده است[۴].
سفرها
قطران در میان سالهای ۴۲۳ق و ۴۲۵ق عازم گنجه شده است که نخستین سفر اوست. قطران در این سفر به دربار شدادیان راهیافت و به شهرت رسید. وی تا حدود سال ۴۳۰ق در شهر گنجه بوده است[۵].
چنان که از اشعار قطران برمیآید، وی حاکم تفلیس (ابوالخلیل جعفر) و حاکم نخجوان (ابودلف ممدوح اسدی طوسی) و برخی دیگر از امیران مناطق مختلف آذربایجان و اران را مدح کرده است و یقیناً مسافرتهایی در مناطق مختلف این سرزمین داشته است[۶].
وفات
درگذشت قطران را در سال ۴۶۵ق دانستهاند، اما از برخی اشعار او برمیآید که پس از این تاریخ نیز زنده بوده است. به روشنی دانسته نیست که در گنجه یا تبریز درگذشته است یا در جای دیگر[۷].
آثار
- دیوان اشعار که مهمترین اثر اوست.
- فرهنگ لغتی که شامل واژههای دشوار فارسی دری بوده است.
- قوسنامه (کوشنامه)[۸].
پانویس
منابع مقاله