ابن عياش، عبدالرحمن بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن عياش، عبدالرحمن بن احمد منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[التهذيب فيما زاد على الحرز من التقريب]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۳
| ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالرحمان بن احمد؛ |
| نام‌های دیگر | ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد؛ |
| لقب | زین‌الدین؛ |
| تخلص | ابن عياش؛ |
| نام پدر | احمد؛ |
| ولادت | 772ق؛ |
| محل تولد | دمشق؛، شام(سوریه)؛ |
| محل زندگی | دمشق، قاهره، مکه، مدینه؛ |
| رحلت | 853ق؛ |
| مدفن | مکه(محل وفات)؛ |
| طول عمر | 81؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | شافعی؛ |
| پیشه | مقری حجاز؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | مقری حجاز؛ |
| اساتید | عمادالدین بن کثیر، عمادالدین ابن سراج، زین‌الدین بن رجب حنبلى، شمس‌الدین ابن سند، رسلان ذهبى، عطاءالله دروالى هندی، سراج‌الدین بلقینى؛ |
| مشایخ | امین بن سلار، محمود بن شرف شاه طوسى، عمر بن شمس‌الدین ابن لبان، فیروز تبریزی، ابوالفتح محمد بن احمد عسقلانى؛ |
| برخی آثار | 1. التهذیب فیما زاد على الحِرْزَین التقریب؛ |
ابن عياش، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد، ملقب به زین‌الدین
معرفی اجمالی
اِبْن‌ِ عَیاش، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد، ملقب به زین‌الدین (ربیع‌الاول 772-11 صفر 853/ اکتبر 1370- 5 آوریل 1449)، مقری شافعى مذهب حجاز.
وی در دمشق زاده شد و در همانجا نشأت یافت.
پدرش خود از مقریان شام بود.
تحصیلات، سفرها
وی نزد استادانى چون عمادالدین بن کثیر، عمادالدین ابن سراج، زین‌الدین بن رجب حنبلى، شمس‌الدین ابن سند و رسلان ذهبى دانش آموخت.
در دمشق از پدرش و نیز امین بن سلار، محمود بن شرف شاه طوسى و عمر بن شمس‌الدین ابن لبان و در حلب از فیروز تبریزی قرائت آموخت.
در 787ق همراه پدرش به حج و سپس به بیت‌المقدس رفت.
وی در 792ق (یا 791ق) طى سفری به قاهره، از محضر استاد پدرش، ابوالفتح محمد بن احمد عسقلانى، در قرائت بهره برد و از وی اجازه دریافت کرد و در اسناد به پای پدر رسید.
ابن عیاش نحو را از پدرش و عطاءالله دروالى هندی فراگرفت و از سراج‌الدین بلقینى و پدرش فقه آموخت.
مُقری الحرم
وی از 809 یا 810ق در مکه اقامت گزید، اما پس از آن به یمن و چند بار به مدینه سفر کرد و در حرمین شریفین عهده‌دار تعلیم قرائات گردید. چنانکه ابن حجر از او با عنوان «مُقری´ الحرم» یاد کرده است.
ابن جزری و مقریزی نیز با عباراتى مشابه به مقام او در قرائت حجاز اشاره کرده‌اند.
وی در 851ق به علت بیماری در مکه خانه‌نشین شد، ولى تا پایان عمر تدریس را رها نکرد.
آثار
از ابن‌عیاش اثری با عنوان:
1- التهذیب فیما زاد على الحِرْزَین التقریب،
در قرائات بر جای مانده که نسخه آن در کتابخانه چستربیتى موجود است.
همچنین لامیه‌ای در قرائات به نام:
2- غایه المطلوب فى قراءه خلف و ابى جعفر و یعقوب،
به او نسبت داده‌اند[۱].
پانویس
- ↑ حقیقى ایرانى، رؤیا، ج4، ص348- 347
منابع مقاله
حقیقى ایرانى، رؤیا، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.