اسطورههای ایران و چین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR00000J1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = کویاجی، جی.سی. (مؤلف)، کریمی طاری، کوشیار (مترجم) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = نسل نواندیش | مکان نشر = تهران | سال نشر =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
''' اسطورههای ایران و چین '''، تألیف جی. سی. کویاجی با ترجمه کوشیار کریمی | ''' اسطورههای ایران و چین '''، تألیف [[کویاجی، جی.سی.|جی. سی. کویاجی]] با ترجمه [[کریمی طاری، کوشیار|کوشیار کریمی طاری]]، به بررسی تطبیقی اسطورههای ایران و چین میپردازد. | ||
مؤلف که خود از پارسایان هند بوده، آثار متعددی در باب آیینهای مزدایی و افسانههای ایرانی و هندی دارد. اثر حاضر در سال 1353ش با عنوان «آیینها و افسانههای ایران و چین باستان» با ترجمه جلیل دوستخواه توسط انتشارات فرانکلین منتشر شده است. مؤلف به شیوه تطبیقی به بررسی افسانهها، ادبیات و قصههای ایرانی و چینی پرداخته است. | مؤلف که خود از پارسایان هند بوده، آثار متعددی در باب آیینهای مزدایی و افسانههای ایرانی و هندی دارد. اثر حاضر در سال 1353ش با عنوان «آیینها و افسانههای ایران و چین باستان» با ترجمه جلیل دوستخواه توسط انتشارات فرانکلین منتشر شده است. مؤلف به شیوه تطبیقی به بررسی افسانهها، ادبیات و قصههای ایرانی و چینی پرداخته است. | ||
این کتاب ده فصل دارد. فصل نخست به بررسی برخی افسانههای شاهنامه فردوسی و همتای چینی آنها میپردازد. فصل دوم به بررسی همتایان و خاستگاه داستان بهرامیشت در اوستا اختصاص یافته است. فصل سوم به بررسی و تفسیر نمادهای اخترشناسی و طالعبینی در بهرامیشت اشاره دارد. فصل چهارم به بررسی داستانهای شاهنامه فردوسی و کتاب فنگشنینآی، معروفترین و پرآوازهترین کتاب شعری چین میپردازد و آن را با شاهنامه مقایسه میکند. | این کتاب ده فصل دارد. فصل نخست به بررسی برخی افسانههای [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] و همتای چینی آنها میپردازد. فصل دوم به بررسی همتایان و خاستگاه داستان بهرامیشت در اوستا اختصاص یافته است. فصل سوم به بررسی و تفسیر نمادهای اخترشناسی و طالعبینی در بهرامیشت اشاره دارد. فصل چهارم به بررسی داستانهای [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] و کتاب فنگشنینآی، معروفترین و پرآوازهترین کتاب شعری چین میپردازد و آن را با شاهنامه مقایسه میکند. | ||
فصل پنجم، برخی آیینهای ایران و چین باستان، مانند آیین آبها، کوهها، بادها و غیره را به تصویر کشیده است. فصل ششم به بحث پیرامون ریشههای عرفان و تصوف در سرزمین ایران و چین پرداخته است. در فصل هفتم، تاریخ پارت در شاهنامه فردوسی مورد مداقه قرار گرفته است. فصل هشتم، بررسی نقش رستم در افسانههای ایران و افسانههای چینی اشاره دارد. در فصل نهم از بررسی و تطبیق ذهاک در شاهنامه فردوسی با همانند او در تاریخ ملل گوناگون سخن به میان آمده است. در فصل دهم نیز سنگنگارههای مربوط به میترا و زرتشت در طاقبستان از نظر گذرانده شده است.<ref>بلندنژاد، سیدعلی، ص293</ref> | فصل پنجم، برخی آیینهای ایران و چین باستان، مانند آیین آبها، کوهها، بادها و غیره را به تصویر کشیده است. فصل ششم به بحث پیرامون ریشههای عرفان و تصوف در سرزمین ایران و چین پرداخته است. در فصل هفتم، تاریخ پارت در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] مورد مداقه قرار گرفته است. فصل هشتم، بررسی نقش رستم در افسانههای ایران و افسانههای چینی اشاره دارد. در فصل نهم از بررسی و تطبیق ذهاک در شاهنامه فردوسی با همانند او در تاریخ ملل گوناگون سخن به میان آمده است. در فصل دهم نیز سنگنگارههای مربوط به میترا و زرتشت در طاقبستان از نظر گذرانده شده است.<ref>بلندنژاد، سیدعلی، ص293</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۵
اسطورههای ایران و چین | |
---|---|
پدیدآوران | کویاجی، جی.سی. (مؤلف)، کریمی طاری، کوشیار (مترجم) |
ناشر | نسل نواندیش |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1378 |
چاپ | اول |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
اسطورههای ایران و چین ، تألیف جی. سی. کویاجی با ترجمه کوشیار کریمی طاری، به بررسی تطبیقی اسطورههای ایران و چین میپردازد.
مؤلف که خود از پارسایان هند بوده، آثار متعددی در باب آیینهای مزدایی و افسانههای ایرانی و هندی دارد. اثر حاضر در سال 1353ش با عنوان «آیینها و افسانههای ایران و چین باستان» با ترجمه جلیل دوستخواه توسط انتشارات فرانکلین منتشر شده است. مؤلف به شیوه تطبیقی به بررسی افسانهها، ادبیات و قصههای ایرانی و چینی پرداخته است.
این کتاب ده فصل دارد. فصل نخست به بررسی برخی افسانههای شاهنامه فردوسی و همتای چینی آنها میپردازد. فصل دوم به بررسی همتایان و خاستگاه داستان بهرامیشت در اوستا اختصاص یافته است. فصل سوم به بررسی و تفسیر نمادهای اخترشناسی و طالعبینی در بهرامیشت اشاره دارد. فصل چهارم به بررسی داستانهای شاهنامه فردوسی و کتاب فنگشنینآی، معروفترین و پرآوازهترین کتاب شعری چین میپردازد و آن را با شاهنامه مقایسه میکند.
فصل پنجم، برخی آیینهای ایران و چین باستان، مانند آیین آبها، کوهها، بادها و غیره را به تصویر کشیده است. فصل ششم به بحث پیرامون ریشههای عرفان و تصوف در سرزمین ایران و چین پرداخته است. در فصل هفتم، تاریخ پارت در شاهنامه فردوسی مورد مداقه قرار گرفته است. فصل هشتم، بررسی نقش رستم در افسانههای ایران و افسانههای چینی اشاره دارد. در فصل نهم از بررسی و تطبیق ذهاک در شاهنامه فردوسی با همانند او در تاریخ ملل گوناگون سخن به میان آمده است. در فصل دهم نیز سنگنگارههای مربوط به میترا و زرتشت در طاقبستان از نظر گذرانده شده است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص293
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1395ش.