مولوی و اسرار خاموشی: فلسفه، عرفان و بوطیقای خاموشی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره =PIR۵۳۰۷/ع۴م۳ | | کد کنگره =PIR۵۳۰۷/ع۴م۳ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- عرفان,مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- نقد و تفسیر,شعر فارسی -- قرن ۷ق. -- تا‌ریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات سخن | | ناشر =انتشارات سخن | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در این اثر مطالب زیادی که هر کدام به نحوی با موضوع خاموشی مرتبط است همراه با نظریه‌های اندیشمندان معاصر، به طور علمی و تخصصی، در چهارده فصل و هر فصل با موضوعات فرعی متعدد مورد بررسی قرار گرفته است. | در این اثر مطالب زیادی که هر کدام به نحوی با موضوع خاموشی مرتبط است همراه با نظریه‌های اندیشمندان معاصر، به طور علمی و تخصصی، در چهارده فصل و هر فصل با موضوعات فرعی متعدد مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
عناوین فصل‌ها عبارت است از: منشأ گوینده و دیگری؛ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و فرایندهای ذهنی؛ تمثیل مهمان و مصادیق نفسانی؛ نظریه‌های جدید درباره نر گسانگی؛ دیگر بودگی سوژه یا نفس ناطقه؛ نفس شناسی صوفیانه؛ عشق و محبت، آینه و نر گسانگی قدسی؛ آینه ساختن از دل؛ عقل و کارگراری آن؛ وحی، سکینه، من روحانی و متابعت؛ امی شدن و متابعت؛ متابعت و معرفت نفس؛ عرفان خاموشی و اسرار آن؛ داستان طوطی و بازرگان؛ بیانیه متابعت و خاموشی. در پایان فهرست اعلام، فهرست برخی | عناوین فصل‌ها عبارت است از: منشأ گوینده و دیگری؛ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و فرایندهای ذهنی؛ تمثیل مهمان و مصادیق نفسانی؛ نظریه‌های جدید درباره نر گسانگی؛ دیگر بودگی سوژه یا نفس ناطقه؛ نفس شناسی صوفیانه؛ عشق و محبت، آینه و نر گسانگی قدسی؛ آینه ساختن از دل؛ عقل و کارگراری آن؛ وحی، سکینه، من روحانی و متابعت؛ امی شدن و متابعت؛ متابعت و معرفت نفس؛ عرفان خاموشی و اسرار آن؛ داستان طوطی و بازرگان؛ بیانیه متابعت و خاموشی. در پایان فهرست اعلام، فهرست برخی اصطلاحات، فهرست منابع فارسی، عربی و لاتین در پانزده صفحه درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص98</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۲
| مولوی و اسرار خاموشی: فلسفه، عرفان و بوطیقای خاموشی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمد آسیابادی، علی (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات سخن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1390 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- عرفان,مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- نقد و تفسیر,شعر فارسی -- قرن ۷ق. -- تا‌ریخ و نقد |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۷/ع۴م۳ |
مولوی و اسرار خاموشی: فلسفه، عرفان و بوطیقای خاموشی تألیف علی محمدآسیابادی، این کتاب، دربارۀ بررسی مفهوم خاموشی و رمز و راز آن از نظر عرفان مولوی است که بسیار گسترده و از زوایای گوناگون مورد تحقیق علمی قرار گرفته است.
مؤلف می‌گوید مسأله خاموشی موضوعی بینارشته‌ای است که به حوزه‌های مختلقی از جمله عرفان، نقد ادبی، فلسفه، کلام، روانشناسی و روانکاوی مربوط می‌شود.
تا جایی که به موضوع عرفان و مولوی مربوط می‌شود خاموشی از چنان اهمیتی برخوردار است که در فرایندی هرمنوتیک هم تخلص مولوی شده است و هم یکی از مضامین شعری او. وی همچنین متذکر شده است که دربارۀ خاموشی از نظر مولوی و در شعر او به پژوهش‌های گسترده‌تری نیاز بوده و هست و آنچه تا کنون گفته‌اند هم اندک است و هم حق سخن ادا نشده است و اگر چه این نوشته همچنین ادعایی ندارد؛ اما برگی است بر برگ‌های دیگر و گام دیگری است برای شناخت مولوی و آفاق فکر و اندیشه او.
در این اثر مطالب زیادی که هر کدام به نحوی با موضوع خاموشی مرتبط است همراه با نظریه‌های اندیشمندان معاصر، به طور علمی و تخصصی، در چهارده فصل و هر فصل با موضوعات فرعی متعدد مورد بررسی قرار گرفته است.
عناوین فصل‌ها عبارت است از: منشأ گوینده و دیگری؛ مولوی و فرایندهای ذهنی؛ تمثیل مهمان و مصادیق نفسانی؛ نظریه‌های جدید درباره نر گسانگی؛ دیگر بودگی سوژه یا نفس ناطقه؛ نفس شناسی صوفیانه؛ عشق و محبت، آینه و نر گسانگی قدسی؛ آینه ساختن از دل؛ عقل و کارگراری آن؛ وحی، سکینه، من روحانی و متابعت؛ امی شدن و متابعت؛ متابعت و معرفت نفس؛ عرفان خاموشی و اسرار آن؛ داستان طوطی و بازرگان؛ بیانیه متابعت و خاموشی. در پایان فهرست اعلام، فهرست برخی اصطلاحات، فهرست منابع فارسی، عربی و لاتین در پانزده صفحه درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص98
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.