ابن مریم تلمسانی، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز (A-esmaili صفحهٔ ابن مریم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن احمد، شریف ملیتى مدیونى تلمسانى را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ابن مریم تلمسانی، محمد بن محمد منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = تلمسان (محل دفن)؛ | | مدفن = تلمسان (محل دفن)؛ | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = سعید المقری؛ | | اساتید = سعید المقری؛ | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
خط ۴۵: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
''' ابنِ مریم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن احمد، شریف ملیتى مدیونى تلمسانى ''' (پس از 1014ق/1605م)، فقیه مالکى، مورخ و ادیب. | |||
''' ابنِ | |||
از تاریخ تولد و مرگش اطلاع درستى در دست نیست. از کتاب البُستان او برمىآید که او تا سال 1014ق در قید حیات بوده است. | از تاریخ تولد و مرگش اطلاع درستى در دست نیست. از کتاب البُستان او برمىآید که او تا سال 1014ق در قید حیات بوده است. | ||
==ولادت، وفات، اساتید== | ==ولادت، وفات، اساتید== | ||
وی در تلمسان به دنیا آمد، آنجا زیست و همانجا درگذشت. ابن مریم از شیخ سعید المقری و عدهای دیگر دانش گرفت. | وی در تلمسان به دنیا آمد، آنجا زیست و همانجا درگذشت. ابن مریم از شیخ سعید المقری و عدهای دیگر دانش گرفت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
آثار: اثر برجسته وی کتاب | آثار: اثر برجسته وی کتاب | ||
# البستان فى ذکر الاولیاء و العلماء بتلمسان، است که گزیدهای از کتاب نیل الابتهاج بابا تنبکتى و بغیه الروّاد یحیى بن خلدون و دیگران است. این کتاب درباره شرح حال عدهای از فقیهان و اولیای محلى، به خصوص کسانى است که در تلمسان زندگى و یا تحصیل مىکردند. اولیای مورد بحث در کتاب، مردمان صاحب کرامتى بودند که از آموختن و عمل کردن به مطالب و احکام کتابهای دینى وابسته به مذهب مالکى غفلت نمىکردند. این کتاب در 1326ق/ 1908م به کوشش محمد بن ابى شَنَب در الجزایر به چاپ رسیده و در 1910م وسیله پروونتسالى با عنوان «زندگینامه اولیاء و علماء تلمسان» به فرانسوی ترجمه و ملخص متن عربى آن توسط دلپش در «مجله آفریقایى»، شم 27 (1883م) و شم 28(1884) درج گردیده است. | |||
# فتح الجلیل فى ادویه العلیل، شرحى است بر ارجوزه ابوزید عبدالرحمان بن على سنوسى و نسخهای از آن در رجب 1092/ ژوئیه 1681 به دست احمد بن محمد بن عبدالله بن طریقه کتابت شده، اکنون در کتابخانه قرویین نگهداری مىشود. | |||
# تحفه الابرار و شعار الاخیار فى الوظائف و الاذکار المستحبّه فى اللیل و النهار؛ | |||
است که گزیدهای از کتاب نیل الابتهاج بابا تنبکتى و بغیه الروّاد یحیى بن خلدون و دیگران است. | # التعلیقه السنیه على الارجوزه القرطبیه؛ | ||
# تعلیق على مختصر الشیخ خلیل؛ | |||
این کتاب درباره شرح حال عدهای از فقیهان و اولیای محلى، به خصوص کسانى است که در تلمسان زندگى و یا تحصیل مىکردند. | # شرح رساله خلیل بن اسحاق الجندی در فقه مالکى؛ | ||
اولیای مورد بحث در کتاب، مردمان صاحب کرامتى بودند که از آموختن و عمل کردن به مطالب و احکام کتابهای دینى وابسته به مذهب مالکى غفلت نمىکردند. این کتاب در 1326ق/ 1908م به کوشش محمد بن ابى شَنَب در الجزایر به چاپ رسیده و در 1910م وسیله پروونتسالى با عنوان «زندگینامه اولیاء و علماء تلمسان» به فرانسوی ترجمه و ملخص متن عربى آن توسط دلپش در «مجله آفریقایى»، شم 27 (1883م) و شم 28(1884) درج گردیده است. | # تفسیر بعض الفاظ الحکم، که ناقص است؛ | ||
# تفسیر الحسام؛ | |||
# حدیث نبوی و حکایات الصالحین؛ | |||
# شرح على مختصر الصغری؛ | |||
# شرح المرادیه؛ | |||
# غنیه المرید لشرح مسائل ابى الولید؛ | |||
# فتح العلام لشرح النصح التام للخاص و العام؛ که شرحى است بر کتاب ابراهیم تازی؛ | |||
# کشف اللبس و التعقید عن عقیده اهل التوحی<ref>دیانت، ابوالحسن، ج4، ص608</ref>. | |||
که شرحى است بر کتاب ابراهیم تازی؛ | |||
<ref>دیانت، ابوالحسن، ج4، ص608</ref>. | |||
| | ||
== پانویس== | == پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
دیانت، ابوالحسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377. | |||
دیانت، ابوالحسن، | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۰
ابنِ مریم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن احمد، شریف ملیتى مدیونى تلمسانى (پس از 1014ق/1605م)، فقیه مالکى، مورخ و ادیب.
از تاریخ تولد و مرگش اطلاع درستى در دست نیست. از کتاب البُستان او برمىآید که او تا سال 1014ق در قید حیات بوده است.
ولادت، وفات، اساتید
وی در تلمسان به دنیا آمد، آنجا زیست و همانجا درگذشت. ابن مریم از شیخ سعید المقری و عدهای دیگر دانش گرفت.
آثار
آثار: اثر برجسته وی کتاب
- البستان فى ذکر الاولیاء و العلماء بتلمسان، است که گزیدهای از کتاب نیل الابتهاج بابا تنبکتى و بغیه الروّاد یحیى بن خلدون و دیگران است. این کتاب درباره شرح حال عدهای از فقیهان و اولیای محلى، به خصوص کسانى است که در تلمسان زندگى و یا تحصیل مىکردند. اولیای مورد بحث در کتاب، مردمان صاحب کرامتى بودند که از آموختن و عمل کردن به مطالب و احکام کتابهای دینى وابسته به مذهب مالکى غفلت نمىکردند. این کتاب در 1326ق/ 1908م به کوشش محمد بن ابى شَنَب در الجزایر به چاپ رسیده و در 1910م وسیله پروونتسالى با عنوان «زندگینامه اولیاء و علماء تلمسان» به فرانسوی ترجمه و ملخص متن عربى آن توسط دلپش در «مجله آفریقایى»، شم 27 (1883م) و شم 28(1884) درج گردیده است.
- فتح الجلیل فى ادویه العلیل، شرحى است بر ارجوزه ابوزید عبدالرحمان بن على سنوسى و نسخهای از آن در رجب 1092/ ژوئیه 1681 به دست احمد بن محمد بن عبدالله بن طریقه کتابت شده، اکنون در کتابخانه قرویین نگهداری مىشود.
- تحفه الابرار و شعار الاخیار فى الوظائف و الاذکار المستحبّه فى اللیل و النهار؛
- التعلیقه السنیه على الارجوزه القرطبیه؛
- تعلیق على مختصر الشیخ خلیل؛
- شرح رساله خلیل بن اسحاق الجندی در فقه مالکى؛
- تفسیر بعض الفاظ الحکم، که ناقص است؛
- تفسیر الحسام؛
- حدیث نبوی و حکایات الصالحین؛
- شرح على مختصر الصغری؛
- شرح المرادیه؛
- غنیه المرید لشرح مسائل ابى الولید؛
- فتح العلام لشرح النصح التام للخاص و العام؛ که شرحى است بر کتاب ابراهیم تازی؛
- کشف اللبس و التعقید عن عقیده اهل التوحی[۱].
پانویس
- ↑ دیانت، ابوالحسن، ج4، ص608
منابع مقاله
دیانت، ابوالحسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.