جستاری درباره آیین و گزارشهای سپندینه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی' به 'رده:ادیان، اسطورهشناسی، خردگرایی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، | [[رده:ادیان، اسطورهشناسی، خردگرایی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
[[رده:مقالات شهریور موسوی]] | [[رده:مقالات شهریور موسوی]] |
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۰
جستاری درباره آیین و گزارشهای سپندینه | |
---|---|
پرونده:NURجستاری درباره آیین و گزارشهای سپندینهJ1.jpg | |
پدیدآوران | آونهیرزهراب، دین بنده (مؤلف) |
ناشر | راهگشا |
مکان نشر | ایران - شیراز |
سال نشر | 1382 |
چاپ | یکم |
موضوع | زردشتي |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BL 1572/آ۹ج۵ |
جستاری درباره آیین و گزارشهای سپندینه ، که به قلم موبد و نویسنده زرتشتی دین بنده آونهیرزهراب نوشته شده، دربرگیرنده جستاری در آموزهها و برخی اصول عقاید این دین است.
نویسنده، اثر را به روش توصیفی با قلمی ساده و روان و بهگونهای نوشته که حتی مورد استفاده خوانندگان عادی نیز باشد.
کتاب، فاقد فصلبندی خاصی است و همانطور که مؤلف اذعان دارد، در آن 24 مورد از آموزههای دین زرتشتی تبیین شده که بهطور کلی دربردارنده مباحثی در فلسفه دین زرتشتی، آیینهای دینی، تاریخ دین زرتشتی و زبانها و ادبیات دینی و گزارشهای مقدس زرتشتی میباشد.
همانطور که گفته شد، نویسنده مطالب را بدون ترتیببندی خاصی آورده، بدینصورت که ابتدا مطالبی درباره اهورهمزدا، امشاسپندان، و زرتشت میگوید، و در ادامه به اخلاق، مراسم سدرهپوشی و کستی بستن، و برخی آموزههای اعتقادی همانند موعود آخر زمان و یکتاپرستی اشاره میکند. سایر بخشهای کتاب نیز همانند بخشهای بالا به بررسی و شرح مباحث با موضوعهای متنوعی اختصاص دارد[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص292-293
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.