شب‌های قونیه

شب‌های قونیه
پدیدآوران	علوی طباطبایی، علیرضا (نویسنده)
ناشر	نشر علم
مکان نشر	تهران
سال نشر	1382
چاپ	اول
کد کنگره	‏

شب‌های قونیه تألیف علیرضا علوی طباطبایی، این کتاب، به صورت داستانی، خاطرات سفر زیارتی یک جوان تهرانی به بارگاه مولانا و گفت و گویی است که طی نُه دیدار میان او و یک دوست فرضی به نام علی مردان مقیم قونیه واقع شده است.

مهم‌ترین موضوعات و مطالبی که میان آن دو مطرح شده و به تفصیل مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته عبارت است از: ولی؛ ارجاع موسی به خضر؛ کرامت اولیا؛ سماع درویشان؛ مذاهب شیعه؛ بهایی، وهابی، صوفی و تصوف؛ ماجرای سقیفه و غدیر خم؛ قضیه حلاج؛ درویشان گنابادی؛ و.... داستان از اینجا آغاز می‌شود که جوان تهرانی در سالروز وفات مولانا با وجود سردی شدید ترکیه و دوری راه، هر طوری که شده خود را به شهر قونیه، آرامگاه مولانا می‌رساند و از فرط علاقه، با اشک و آه وارد زیارتگاه شده و ناگهان خود را غرق در نور، شکوه، جلال ، عرفان و معنویت زیارتگاه احساس می‌کند؛ مبهوت و حیران و اشک ریزان در گوشه‌ای تکیه زده و آرام می‌گیرد و عظمت مولانا را در دل مرور می‌کند. جوان دیگری به نام علی‌مردان خان، از دور رفتار و گریه‌های عاشقانه و حالت روحی خاص این جوان را زیر نظر دارد. در ابتدا فکر می‌کند وی از درویشان است. نزدیک آمده و با او وارد گفت و گو می‌شود.

پس از آشنایی اجمالی و صحبت کوتاه، علی‌مردان سخت تحت تأثیر او قرار می‌گیرد و در واقع شیفتۀ شیفته شدۀ مولانا می‌شود.

مدتی که جوان تهرانی در هتلی اقامت می‌گزیند، علی‌مردان بی قرار، شب و روز و در هر فرصتی با او دیدار می‌کند و هر صبح و شام باهم به زیارتگاه می‌روند و می‌آیند و به گفت و گو می‌نشینند و بسیاری از مسائل مورد علاقۀ دو طرف مورد بحث قرار می‌گیرد.

نگارنده هر بار در صحبت‌هایش نکات جدید و جذاب و قابل توجهی برای علی‌مردان می‌گوید، از انحراف‌هاو کجروی‌های فرقه‌ها و از خرافات و بدعت‌های این و آن. علی‌مردان با حفظ ادب و احترام زیاد، بازهم چیزهای جدیدی می‌پرسد و او پاسخ‌های مناسبی ارائه می‌دهد که موجب می شود علی‌مردان بیشتر جذب او شود. دوستی آن دو پس از بازگشت جوان به تهران نیز ادامه می‌یابد. نثر گفت و گوی میان آن دو، سلیس، پخته و جذاب است.

منابع مقاله

عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.