رسالة المحكم و المتشابه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - 'به'''' به 'به '''')
جز (جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =رسالة المحكم و المتشابه
| عنوان =رسالة المحكم و المتشابه
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[علم‌الهدی، علی بن حسین]] (نویسنده)
[[سید مرتضی، علی بن حسین]] (نویسنده)
[[نعمانی، محمد بن ابراهیم]] (نویسنده)
[[نعمانی، محمد بن ابراهیم]] (نویسنده)
[[غريفي، عبدالحسين]] (محقق)
[[غريفي، عبدالحسين]] (محقق)
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''رسالة المحكم و المتشابه '''، از جمله آثار منسوب به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی علم‌الهدی]] (متوفی 436ق) است. این رساله برگرفته از تفسیر نعمانی نوشته [[نعمانی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی]] از اعلام قرن چهارم هجری و بزرگان شیعه امامیه است. اهمیت کتاب بدین جهت است که تفسیر نعمانی مفقود شده است. مقدمه و تحقیق اثر به قلم سید عبدالحسین غریفی بهبهانی است.  
'''رسالة المحكم و المتشابه '''، از جمله آثار منسوب به [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی علم‌الهدی]] (متوفی 436ق) است. این رساله برگرفته از تفسیر نعمانی نوشته [[نعمانی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی]] از اعلام قرن چهارم هجری و بزرگان شیعه امامیه است. اهمیت کتاب بدین جهت است که تفسیر نعمانی مفقود شده است. مقدمه و تحقیق اثر به قلم سید عبدالحسین غریفی بهبهانی است.  


==ساختار==
==ساختار==
در ابتدای اثر، مقدمه‌ای تحقیقی درباره [[نعمانی، محمد بن ابراهیم|نعمانی]] و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و آثار هریک ارائه شده است. پس از آن مقدمه مؤلف و مباحث مختلف بدون تبویب و فصل‌بندی و حتی عنوان‌بندی ارائه شده است. محقق اثر با تفکیک مطالب، عناوینی را در کروشه ذکر کرده است.  
در ابتدای اثر، مقدمه‌ای تحقیقی درباره [[نعمانی، محمد بن ابراهیم|نعمانی]] و [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و آثار هریک ارائه شده است. پس از آن مقدمه مؤلف و مباحث مختلف بدون تبویب و فصل‌بندی و حتی عنوان‌بندی ارائه شده است. محقق اثر با تفکیک مطالب، عناوینی را در کروشه ذکر کرده است.  


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۳۷: خط ۳۷:
او در ادامه می‌نویسد: در این زمینه می‌بینیم که نبی(ص) و علی و ائمه(ع) بر ضرورت دریافت علم کتاب و ضرورت شناخت محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ و مکی و مدنی، از اهل‌بیت(ع)، نه دیگران تأکید دارند. پس به جهت اهمیت این موضوع و حساسیت آن، ائمه(ع) و اصحاب آنها اهتمام و عنایت بیشتری داشتند<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
او در ادامه می‌نویسد: در این زمینه می‌بینیم که نبی(ص) و علی و ائمه(ع) بر ضرورت دریافت علم کتاب و ضرورت شناخت محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ و مکی و مدنی، از اهل‌بیت(ع)، نه دیگران تأکید دارند. پس به جهت اهمیت این موضوع و حساسیت آن، ائمه(ع) و اصحاب آنها اهتمام و عنایت بیشتری داشتند<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.


وی سپس به اسامی تفاسیر منسوب به ائمه(ع) و اصحاب آنها تا قرن چهارم، به ترتیب زمانی اشاره می‌کند. او خاطرنشان می‌کند که بزرگان شیعه کتاب‌های ویژه‌ای در زمینه ناسخ و منسوخ، تأویل آیات، متشابه القرآن و دیگر علوم قرآن نوشته‌اند. از بهترین نوشته‌ها در این زمینه کتاب حاضر است. این اثر را [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، به‌طور کامل از تفسیر نعمانی که از تفاسیر معتبر قرن چهارم شمرده می‌شود گرفته است. تفسیر نعمانی مفقود شده و جز آنچه سید مرتضی در این کتاب از آن نقل کرده به دست ما نرسیده است.<ref>ر.ک: همان، ص11-8</ref>.
وی سپس به اسامی تفاسیر منسوب به ائمه(ع) و اصحاب آنها تا قرن چهارم، به ترتیب زمانی اشاره می‌کند. او خاطرنشان می‌کند که بزرگان شیعه کتاب‌های ویژه‌ای در زمینه ناسخ و منسوخ، تأویل آیات، متشابه القرآن و دیگر علوم قرآن نوشته‌اند. از بهترین نوشته‌ها در این زمینه کتاب حاضر است. این اثر را [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، به‌طور کامل از تفسیر نعمانی که از تفاسیر معتبر قرن چهارم شمرده می‌شود گرفته است. تفسیر نعمانی مفقود شده و جز آنچه سید مرتضی در این کتاب از آن نقل کرده به دست ما نرسیده است.<ref>ر.ک: همان، ص11-8</ref>.


اگرچه این کتاب، «رساله محکم و متشابه» خوانده شده، اما این نام از باب اطلاق اسم جزء بر کل است؛ چراکه در این رساله بسیاری از فنون علوم قرآن تحت عناوین اصلی ناسخ و منسوخ، محکم و متشابه و تنزیل و تأویل ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.  
اگرچه این کتاب، «رساله محکم و متشابه» خوانده شده، اما این نام از باب اطلاق اسم جزء بر کل است؛ چراکه در این رساله بسیاری از فنون علوم قرآن تحت عناوین اصلی ناسخ و منسوخ، محکم و متشابه و تنزیل و تأویل ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.