مهدویت از دیدگاه آیین‌ها و ادیان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP 224/۲ /ش۱۷ب۴ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | |||
[[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۵
| مهدویت از دیدگاه آیین‌ها و ادیان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شاهسون، منصوره (نویسنده) |
| ناشر | احسن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1390 |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 224/۲ /ش۱۷ب۴ |
مهدویت از دیدگاه آیین‌ها و ادیان، تألیف منصوره شاهسون، کتاب حاضر به بررسی ظهور منجی در ادیان مختلف از جمله آیین هندو، بودا، زرتشتی، یهودیت، مسیحیت و اسلام ـ به طور خاص تشیّع ـ اختصاص دارد.
مؤلف با روشی توصیفی کتاب را نگاشته و در پی بررسی تطبیقی در این زمینه بوده است. این کتاب مشتمل بر پنج بخش است: در دو بخش نخست منجی موعود در آیین‌های هندو و بودا و دین زرتشتی بررسی شده است. سومین بخش کتاب به بررسی موعود د رآیین یهود اختصاص دارد. مؤلف در این بخش ابتدا پیشینه ذکر منجی موعود را در تورات و بشارات اشعیای نبی و دانیال نبی آورده و در ادامه به فقراتی از زبور داود (ع) اشاره کرده است که بر ظهور حضرت مهدی (ع) دلالت می‌کند. حاصل انکه نجات‌بخش دین یهود به تصریح متون از خاندان داود (ع) است. بخش‌های چهارم و پنجم به ترتیب به بررسی این موضوع در دین مسیحیت و اسلام اختصاص دارد.
مؤلف در مسیحیت بشاراتی بر طبق متون مقدس آن بر ظهور موعود ذکر می‌کند و در بخش مربوط به اسلام زندگی، امامت، قیام و ظهور حضرت مهدی (ع) را بر طبق روایات شیعه و از منظر فرقه‌های مختلف شیعی و دیدگاه اهل سنت واکاوی کرده است. [۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص117-118
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.