حسنى‌ شفشاونی، محمد بن عسکر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن عسکر، ابوعبدالله‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ عمر بن‌ حسين‌ بن‌ مصباح‌ حسنى‌ سريفى‌ | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = محمد بن‌ على‌ بن‌ عمر؛ | نام‌های دیگر = ابن عسکر، ابوعبدالله‌ مح...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:
}}
}}


''' ابن عسکر، ابوعبدالله‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ عمر بن‌ حسين‌ بن‌ مصباح‌ حسنى‌ سريفى‌ '''
''' ابْن‌ِ عَسْکر، ابوعبدالله‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ عمر بن‌ حسين‌ بن‌ مصباح‌ حسنى‌ سريفى‌''' معروف‌ به‌ ابن‌ عسکر (ح‌ 936- مق 30 جمادی - الاول‌ 986ق‌/1530-4 اوت‌ 1578م‌)، قاضى‌، مورخ‌ و صوفى‌ مراکشى‌.
 
 
==معرفی اجمالی==
 
ابْن‌ِ عَسْکر، ابوعبدالله‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ عمر بن‌ حسين‌ بن‌ مصباح‌ حسنى‌ سريفى‌ معروف‌ به‌ ابن‌ عسکر (ح‌ 936- مق 30 جمادی - الاول‌ 986ق‌/1530-4 اوت‌ 1578م‌)، قاضى‌، مورخ‌ و صوفى‌ مراکشى‌.  
 


==تحصیلات، اساتید، مناصب==
==تحصیلات، اساتید، مناصب==
خط ۵۸: خط ۵۲:
وی در شفشاون‌ و در زادگاه‌ خويش‌ به‌ فراگيری دانش‌ پرداخت‌.
وی در شفشاون‌ و در زادگاه‌ خويش‌ به‌ فراگيری دانش‌ پرداخت‌.


در 964ق‌ به‌ فاس‌ رفت‌ و در آنجا نزد محمد بن‌ عمر مختاری فقه‌ آموخت‌.
در 964ق‌ به‌ فاس‌ رفت‌ و در آنجا نزد [[محمد بن‌ عمر مختاری]] فقه‌ آموخت‌.


وی در 967ق‌ از سوی مولای عبدالله‌ حسنى‌ پادشاه‌ بنى‌ سعد مغربى‌ به‌ سمت‌ قضا و افتاء قصبه کتامه‌ منصوب‌ گرديد و سپس‌ به‌ مسافرت‌ در شهرهای مراکش‌ پرداخت‌.
وی در 967ق‌ از سوی مولای عبدالله‌ حسنى‌ پادشاه‌ بنى‌ سعد مغربى‌ به‌ سمت‌ قضا و افتاء قصبه کتامه‌ منصوب‌ گرديد و سپس‌ به‌ مسافرت‌ در شهرهای مراکش‌ پرداخت‌.


در 969ق‌ به‌ جنوب‌ مراکش‌ سفر کرد و مدتى‌ طولانى‌ در آنجا اقامت‌ نمود و اوقات‌ خود را وقف‌ مطالعه‌ در تصوف‌ ساخت‌.
در 969ق‌ به‌ جنوب‌ مراکش‌ سفر کرد و مدتى‌ طولانى‌ در آنجا اقامت‌ نمود و اوقات‌ خود را وقف‌ مطالعه‌ در تصوف‌ ساخت‌.  


==اجازه نامه شيوخ‌ سلسله نورانيه، اجازه روایت‌==
==اجازه نامه شيوخ‌ سلسله نورانيه، اجازه روایت‌==


او در اين‌ مسافرت‌ها دانشمندان‌ بسياری را ملاقات‌ نمود و نزد آنان‌ به‌ کسب‌ دانش‌ پرداخت‌. و از سيدی يوسف‌ فجيجى‌ اجازه نامه شيوخ‌ سلسله نورانيه‌ را دريافت‌ کرد و از سيدی عبدالوارث‌ يالصوتى‌ رساله ابن‌ ابى‌ زيد، ارجوزه طبى‌ ابن‌ سينا و رائيه شريشى‌ را فراگرفت‌ و بيش‌ از 7 سال‌ نزد او به‌ دانش‌ اندوزی پرداخت‌ و آنگاه‌ علم‌ کلام‌ و فنون‌ تصوف‌ را از سيدی عبدالله‌ هبطى‌ و تاريخ‌ را از ابوالعباس‌ احمد شاعر يجمى‌ فراگرفت‌ و از سيدی عبدالعزيز سجلماسى‌ و کسانى‌ ديگر اجازه روايت‌ يافت‌.
او در اين‌ مسافرت‌ها دانشمندان‌ بسياری را ملاقات‌ نمود و نزد آنان‌ به‌ کسب‌ دانش‌ پرداخت‌. و از [[سيدی يوسف‌ فجيجى‌]] اجازه نامه شيوخ‌ سلسله نورانيه‌ را دريافت‌ کرد و از [[سيدی عبدالوارث‌ يالصوتى‌]] رساله ابن‌ ابى‌ زيد، ارجوزه طبى‌ ابن‌ سينا و رائيه شريشى‌ را فراگرفت‌ و بيش‌ از 7 سال‌ نزد او به‌ دانش‌ اندوزی پرداخت‌ و آنگاه‌ علم‌ کلام‌ و فنون‌ تصوف‌ را از سيدی عبدالله‌ هبطى‌ و تاريخ‌ را از ابوالعباس‌ احمد شاعر يجمى‌ فراگرفت‌ و از سيدی عبدالعزيز سجلماسى‌ و کسانى‌ ديگر اجازه روايت‌ يافت‌.


ابن‌ عسکر در 975ق‌ بار ديگر به‌ عنوان‌ قاضى‌ شهر شفشاون‌ و ترغه‌ و بلاد غماره‌ انتخاب‌ گرديد و پس‌ از مرگ‌ مولای عبدالله‌ ابن‌ عسکر به‌ فرزند او محمد بن‌ عبدالله‌ که‌ در 981ق‌ به‌ جانشينى‌ پدر رسيده‌ بود، پيوست‌ و ديری نپاييد که‌ محمد از عبدالملک‌ شکست‌ خورد و همراه‌ با ابن‌ عسکر به‌ طنحه‌ رفت‌.  
ابن‌ عسکر در 975ق‌ بار ديگر به‌ عنوان‌ قاضى‌ شهر شفشاون‌ و ترغه‌ و بلاد غماره‌ انتخاب‌ گرديد و پس‌ از مرگ‌ مولای عبدالله‌ ابن‌ عسکر به‌ فرزند او محمد بن‌ عبدالله‌ که‌ در 981ق‌ به‌ جانشينى‌ پدر رسيده‌ بود، پيوست‌ و ديری نپاييد که‌ محمد از عبدالملک‌ شکست‌ خورد و همراه‌ با ابن‌ عسکر به‌ طنحه‌ رفت‌.  


==جنگ==
==جنگ==
خط ۸۴: خط ۷۶:
==آثار==
==آثار==


از ابن‌ عسکر رساله کوتاهى‌ به‌ نام:
از ابن‌ عسکر رساله کوتاهى‌ به‌ نام:  


1- دوحه الناشر لمحاسن‌ من‌ کان‌ بالمغرب‌ من‌ مشايخ‌ القرن‌ العاشر،
1- [[دوحه الناشر لمحاسن‌ من‌ کان‌ بالمغرب‌ من‌ مشايخ‌ القرن‌ العاشر]]،


باقى‌ مانده‌ است‌ که‌ فهرست‌ گونه‌ای درباره مشايخ‌ او و نيز گزارشى‌ از احوال‌ برخى‌ از بزرگان‌ مغرب‌ در قرن‌ 10ق‌ است‌.
باقى‌ مانده‌ است‌ که‌ فهرست‌ گونه‌ای درباره مشايخ‌ او و نيز گزارشى‌ از احوال‌ برخى‌ از بزرگان‌ مغرب‌ در قرن‌ 10ق‌ است‌.
خط ۱۱۶: خط ۱۰۸:
کتاب‌ ديگری را به‌ نام:
کتاب‌ ديگری را به‌ نام:


2- ديوان‌ الشّرفاء نيز به‌ او نسبت‌ داده‌اند.
2- ديوان‌ الشّرفاء نيز به‌ او نسبت‌ داده‌اند.<ref>رفيعى‌، على، ج4، ص300- 299</ref>‏.
<ref>رفيعى‌، على، ج4، ص300- 299</ref>‏.