عترت در قرآن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP 104/خ۲ج۸ | ||
| موضوع =تفسیر و حدیث | | موضوع =تفسیر و حدیث | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | |||
[[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] |
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴
عترت در قرآن | |
---|---|
پدیدآوران | جلیلی، اسماعیل (نویسنده) |
ناشر | محیی |
مکان نشر | شهر ری |
سال نشر | ۱۳۷۹ش |
چاپ | اول |
موضوع | تفسیر و حدیث |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | ۳ |
کد کنگره | BP 104/خ۲ج۸ |
عترت در قرآن تألیف اسماعیل جلیلی، این کتاب، در بیان فضایل و مناقب عترت پیامبر(ص) از دیدگاه قرآن است.
کتاب، به روش حدیثی و به ترتیب سورههای قرآن از سوره حمد تا سوره ناس نگاشته شده، و در تفسیر و تأویل آیات نازل شده در شأن عترت پیامبر، بر اساس روایات، بحث شده است.
نویسنده، با بهرهگرفتن از منابع روایی و تفسیری شیعه و اهل سنت، مانند کافی، کتابهای شیخ صدوق، بحارالانوار، نورالثقلین، شواهد التنریل و فصول المهمة، در ضمن ۸۵ سوره قرآن، ۱۲۰۲ حدیث از پیامبر اکرم(ع) و امامان معصوم(ع) در فضایل و مناقب اهل بیت پیامبر نقل کرده است.
انگیزه مؤلف از تألیف کتاب، اثبات همراهی عترت با قرآن و جدایی ناپذیری این دو گوهر گرانبها از یکدیگر است. محور این فضایل و مناقب که با مفاهیمی چون عترت، اهلبیت(ع) و پنج تن آل عبا(ع) نقل شده، در باره موضوعهایی چون ولایت، جایگاه اهل بیت(ع)، مقام و منزلت آنان، خلافت، و مطاعنی از دشمنان و مخالفان آنان میباشد. وی، پس از نقل هر روایتی، به ترجمه و شرح اجمالی آن پرداخته است.
پایان بخش هر جلد، فهرستی از ابواب موضوعات به ترتیب سورهها و فهرست آیات به ترتیب حروف الفبا و واژههای به کار رفته، فهرست احادیث و موضوع آنهاست.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص264-265
منابع مقاله
معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، کتابشناسی توصیفی اهلبیت علیهمالسلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهلبیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.