أدیان العرب فی الجاهلیة: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR63671J1.jpg | عنوان = أديان العرب في الجاهلية | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = جارم، محمد نعمان (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ج2الف4 1685 BL | موضوع = |ناشر | ناشر = فیروزان | مکان نشر = مصر | سال نشر = 1341...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''أديان العرب في الجاهلية'''، نوشته محمد نعمان الجارم است. این اثر بخشی از کتاب | '''أديان العرب في الجاهلية'''، نوشته [[جارم، محمد نعمان|محمد نعمان الجارم]] است. این اثر بخشی از کتاب «[[العرب في الجاهلية]]» نویسنده است که درباره باورها و پنداشته‌هایی از عرب در عهد جاهلیت که با آمدن دین اسلام نابود شدند، بحث می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3</ref>. | ||
نویسنده در مقدمه کتاب، علت فراوانی دین‌ها در میان عرب‌ها را همسایگی آنان با اقوام دیگر می‌داند که با ایشان دادوستد داشته‌اند. از میان سرزمین‌های مجاور، شامات نقش بسیاری در صبغه دینی آنان داشته است؛ این سرزمین جایگاه پیامبران بسیاری بوده است و دین بیشتر عرب‌ها متأثر از بینش توحیدی آنان بوده است. اما رفته‌رفته، معالم توحید محو شد و پرستش بت‌ها رواج یافت<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | نویسنده در مقدمه کتاب، علت فراوانی دین‌ها در میان عرب‌ها را همسایگی آنان با اقوام دیگر می‌داند که با ایشان دادوستد داشته‌اند. از میان سرزمین‌های مجاور، شامات نقش بسیاری در صبغه دینی آنان داشته است؛ این سرزمین جایگاه پیامبران بسیاری بوده است و دین بیشتر عرب‌ها متأثر از بینش توحیدی آنان بوده است. اما رفته‌رفته، معالم توحید محو شد و پرستش بت‌ها رواج یافت<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | ||
جارم، مباحثش را از ابراهیم(ع) و دین او به‌عنوان کیش بیشتر قوم عرب آغاز کرده و از زمانه او فراتر نرفته است. او از آمدن ابراهیم و اسماعیل به مکه و ترمیم خانه خدا گزارشی می‌دهد و از جایگاه کعبه در رواج مناسک دینی میان عرب سخن می‌گوید. سپس، به آداب و رسوم آنان در گرامی‌داشت مردگان و باورهایشان درباره مرگ، رستاخیز، محاسبه کردارها، تناسخ و مسخ می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص121-7</ref>. | [[جارم، محمد نعمان|جارم]]، مباحثش را از ابراهیم(ع) و دین او به‌عنوان کیش بیشتر قوم عرب آغاز کرده و از زمانه او فراتر نرفته است. او از آمدن ابراهیم و اسماعیل به مکه و ترمیم خانه خدا گزارشی می‌دهد و از جایگاه کعبه در رواج مناسک دینی میان عرب سخن می‌گوید. سپس، به آداب و رسوم آنان در گرامی‌داشت مردگان و باورهایشان درباره مرگ، رستاخیز، محاسبه کردارها، تناسخ و مسخ می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص121-7</ref>. | ||
جارم در ادامه، به کلیتی با عنوان «دین فتشی» اشاره کرده و از آن به «دین وثن» یا بت و «دین صاحبان روح» تعبیر می‌کند. این کیش در میان ملل مختلف (از جمله قوم عرب) رواج داشته است. به دلیل شیوع و گسترش این دین در امت‌های مختلف که همراه با بت‌پرستی بود، پادشاهان عادل و عابدان و پهلوانان و بخشندگان و هرکسی که در صفتی به غایت کمال رسیده بود، مورد پرستش قرار گرفتند. سپس این معنا گسترش یافت و هر قومی صنمی را که نیکویش می‌انگاشتند در قالب انسان، ستاره، حیوان و گیاه پرستش نمودند...<ref>ر.ک: همان، ص123-122</ref>. | [[جارم، محمد نعمان|جارم]] در ادامه، به کلیتی با عنوان «دین فتشی» اشاره کرده و از آن به «دین وثن» یا بت و «دین صاحبان روح» تعبیر می‌کند. این کیش در میان ملل مختلف (از جمله قوم عرب) رواج داشته است. به دلیل شیوع و گسترش این دین در امت‌های مختلف که همراه با بت‌پرستی بود، پادشاهان عادل و عابدان و پهلوانان و بخشندگان و هرکسی که در صفتی به غایت کمال رسیده بود، مورد پرستش قرار گرفتند. سپس این معنا گسترش یافت و هر قومی صنمی را که نیکویش می‌انگاشتند در قالب انسان، ستاره، حیوان و گیاه پرستش نمودند...<ref>ر.ک: همان، ص123-122</ref>. | ||
جارم، سپس وثنیت را در میان قوم عرب بررسی می‌کند و از صنم‌ها و عبادتگاه‌هایشان و چگونگی تفأل زدن به اصنام و استخاره نمودن از آن‌ها برای انجام کارهای روزمره و سوگند یاد کردن و هم‌پیمان شدن در حضورشان گزارش می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص184-128</ref>. او در ادامه، به کیش صائبان و پرستشی که از ستارگان دارند، کیش مجوس، موحدانِ میان قوم عرب، یهودیت و مسیحیت رایج در میان آنان و در آخر به کیش اسلام که عرب با گرویدن به آن، به هم‌گرایی نوینی دست یافت، می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، ص212-184</ref>. | [[جارم، محمد نعمان|جارم]]، سپس وثنیت را در میان قوم عرب بررسی می‌کند و از صنم‌ها و عبادتگاه‌هایشان و چگونگی تفأل زدن به اصنام و استخاره نمودن از آن‌ها برای انجام کارهای روزمره و سوگند یاد کردن و هم‌پیمان شدن در حضورشان گزارش می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص184-128</ref>. او در ادامه، به کیش صائبان و پرستشی که از ستارگان دارند، کیش مجوس، موحدانِ میان قوم عرب، یهودیت و مسیحیت رایج در میان آنان و در آخر به کیش اسلام که عرب با گرویدن به آن، به هم‌گرایی نوینی دست یافت، می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، ص212-184</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۹
| أديان العرب في الجاهلية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جارم، محمد نعمان (نويسنده) |
| ناشر | فیروزان |
| مکان نشر | مصر |
| سال نشر | 1341ق - 1923م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ج2الف4 1685 BL |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أديان العرب في الجاهلية، نوشته محمد نعمان الجارم است. این اثر بخشی از کتاب «العرب في الجاهلية» نویسنده است که درباره باورها و پنداشته‌هایی از عرب در عهد جاهلیت که با آمدن دین اسلام نابود شدند، بحث می‌کند[۱].
نویسنده در مقدمه کتاب، علت فراوانی دین‌ها در میان عرب‌ها را همسایگی آنان با اقوام دیگر می‌داند که با ایشان دادوستد داشته‌اند. از میان سرزمین‌های مجاور، شامات نقش بسیاری در صبغه دینی آنان داشته است؛ این سرزمین جایگاه پیامبران بسیاری بوده است و دین بیشتر عرب‌ها متأثر از بینش توحیدی آنان بوده است. اما رفته‌رفته، معالم توحید محو شد و پرستش بت‌ها رواج یافت[۲].
جارم، مباحثش را از ابراهیم(ع) و دین او به‌عنوان کیش بیشتر قوم عرب آغاز کرده و از زمانه او فراتر نرفته است. او از آمدن ابراهیم و اسماعیل به مکه و ترمیم خانه خدا گزارشی می‌دهد و از جایگاه کعبه در رواج مناسک دینی میان عرب سخن می‌گوید. سپس، به آداب و رسوم آنان در گرامی‌داشت مردگان و باورهایشان درباره مرگ، رستاخیز، محاسبه کردارها، تناسخ و مسخ می‌پردازد[۳].
جارم در ادامه، به کلیتی با عنوان «دین فتشی» اشاره کرده و از آن به «دین وثن» یا بت و «دین صاحبان روح» تعبیر می‌کند. این کیش در میان ملل مختلف (از جمله قوم عرب) رواج داشته است. به دلیل شیوع و گسترش این دین در امت‌های مختلف که همراه با بت‌پرستی بود، پادشاهان عادل و عابدان و پهلوانان و بخشندگان و هرکسی که در صفتی به غایت کمال رسیده بود، مورد پرستش قرار گرفتند. سپس این معنا گسترش یافت و هر قومی صنمی را که نیکویش می‌انگاشتند در قالب انسان، ستاره، حیوان و گیاه پرستش نمودند...[۴].
جارم، سپس وثنیت را در میان قوم عرب بررسی می‌کند و از صنم‌ها و عبادتگاه‌هایشان و چگونگی تفأل زدن به اصنام و استخاره نمودن از آن‌ها برای انجام کارهای روزمره و سوگند یاد کردن و هم‌پیمان شدن در حضورشان گزارش می‌دهد[۵]. او در ادامه، به کیش صائبان و پرستشی که از ستارگان دارند، کیش مجوس، موحدانِ میان قوم عرب، یهودیت و مسیحیت رایج در میان آنان و در آخر به کیش اسلام که عرب با گرویدن به آن، به هم‌گرایی نوینی دست یافت، می‌پردازد[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.