باجی اشبیلی، عبدالملک بن محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    | عنوان = ابن صاحب‌ الصلاة، ابومروان‌ يا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبيلى
    | عنوان = ابن صاحب‌ الصلاة، ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى
    | تصویر = NUR00000.jpg
    | تصویر = NUR00000.jpg
    | اندازه تصویر =  
    | اندازه تصویر =  
    | توضیح تصویر =  
    | توضیح تصویر =  
    | نام کامل = ابومروان‌ يا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبيلى
    | نام کامل = ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى


    | نام‌های دیگر = ابن صاحب‌ الصلاة - عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبيلى
    | نام‌های دیگر = ابن صاحب‌ الصلاة - عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى
    | لقب = اشبیلی
    | لقب = اشبیلی
    | تخلص = ابن صاحب‌ الصلاة
    | تخلص = ابن صاحب‌ الصلاة
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | دین = اسلام
    | دین = اسلام
    | مذهب =  
    | مذهب =  
    | پیشه = مورخ‌ و ديوانسالار
    | پیشه = مورخ‌ و دیوانسالار
    | منصب = دبیری دولت(ديوانسالار)
    | منصب = دبیری دولت(دیوانسالار)
    | پس از =  
    | پس از =  
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    | اساتید = ابوالحسن‌ على‌ بن‌ محمد اشبيلى‌
    | اساتید = ابوالحسن‌ على‌ بن‌ محمد اشبیلى‌
    | مشایخ  =  
    | مشایخ  =  
    | معاصرین = ابومحمد عبدالله‌ بن‌ حفص‌ والى‌ موحدی، ادريس‌ بن‌ جامع‌ِ وزير و ابومحمد عبدالله‌ مالقی فقيه،‌
    | معاصرین = ابومحمد عبدالله‌ بن‌ حفص‌ والى‌ موحدی، ادریس‌ بن‌ جامع‌ِ وزیر و ابومحمد عبدالله‌ مالقی فقیه،‌
       ابويعقوب‌ يوسف‌ موحدي‌
       ابویعقوب‌ یوسف‌ موحدی‌
    | شاگردان = ابومحمد عبدالله‌ بن‌ مغيث‌ انصاري‌ قرطبى‌(معروف‌ به‌ ابوالصفار)، ابوالحكم‌ عبدالرحمان‌ بن‌ حجاج‌
    | شاگردان = ابومحمد عبدالله‌ بن‌ مغیث‌ انصاری‌ قرطبى‌(معروف‌ به‌ ابوالصفار)، ابوالحكم‌ عبدالرحمان‌ بن‌ حجاج‌
    | اجازه اجتهاد از =  
    | اجازه اجتهاد از =  
    | درجه علمی = مورخ
    | درجه علمی = مورخ
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    | علایق پژوهشی =  
    | علایق پژوهشی =  
    | سبک نوشتاری =  
    | سبک نوشتاری =  
    | آثار = 1- المن بالإمامة: تاريخ بلاد المغرب و الأندلس في عهد الموحدين 2- ثورة المريدين‌ يا تاريخ‌ المريدين‌ يا المرتدين‌
    | آثار = 1- المن بالإمامة: تاریخ بلاد المغرب و الأندلس فی عهد الموحدین 2- ثورة المریدین‌ یا تاریخ‌ المریدین‌ یا المرتدین‌
    | وبگاه =  
    | وبگاه =  
    | امضا =  
    | امضا =  
    خط ۴۵: خط ۴۵:
    }}
    }}


    '''ابن صاحب‌ الصلاة، ابومروان‌ يا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبيلى‌'''
    '''ابن صاحب‌ الصلاة، ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى‌'''




    خط ۵۲: خط ۵۲:
    ==معرفی اجمالی==
    ==معرفی اجمالی==


    اِبْن‌ِ صاحِب‌ُ الصَّلاة، ابومروان‌ يا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبيلى‌، مورخ‌ و ديوانسالار اندلسى‌ (د بعد از 594ق‌/ 1198م‌).  
    اِبْن‌ِ صاحِب‌ُ الصَّلاة، ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى‌، مورخ‌ و دیوانسالار اندلسى‌ (د بعد از 594ق‌/ 1198م‌).  


    دربارة تاريخ‌ تولد و رشد و تحصيلات‌ او اطلاعى‌ در دست‌ نيست‌.
    دربارة تاریخ‌ تولد و رشد و تحصیلات‌ او اطلاعى‌ در دست‌ نیست‌.
    از نويسندگان‌ متقدم‌ تنها ابن‌ ابار به‌ لقب‌، نام‌ و كنية او اشاره‌ كرده‌ است‌. جز آن‌، از جاي‌ جاي‌ تاريخ‌ المن‌ بالامامة، تنها اثر موجود ابن‌ صاحب‌ الصلاة، نكاتى‌ پراكنده‌ دربارة فعاليت‌هاي‌ او مى‌توان‌ دريافت‌. از آن‌ كتاب‌ برمى‌آيد كه‌ در 557ق‌/1162م‌، هنگامى‌ كه‌ شيخ‌ ابومحمد عبدالله‌ بن‌ حفص‌ والى‌ موحدی، شهر قرمونه‌ را گشود، ابن‌ صاحب‌ الصلاة در آنجا بود و او را تهنيت‌ گفت‌. تازی برپاية برخى‌ شواهد، احتمال‌ داده‌ كه‌ او در آن‌ وقت‌، جوانى‌ 20 ساله‌ بوده‌ و بنابراين‌ مى‌بايست‌ در حوالى‌ 537ق‌/1142م‌ زاده‌ شده‌ باشد.  
    از نویسندگان‌ متقدم‌ تنها ابن‌ ابار به‌ لقب‌، نام‌ و كنیة او اشاره‌ كرده‌ است‌. جز آن‌، از جای‌ جای‌ تاریخ‌ المن‌ بالامامة، تنها اثر موجود ابن‌ صاحب‌ الصلاة، نكاتى‌ پراكنده‌ دربارة فعالیت‌های‌ او مى‌توان‌ دریافت‌. از آن‌ كتاب‌ برمى‌آید كه‌ در 557ق‌/1162م‌، هنگامى‌ كه‌ شیخ‌ ابومحمد عبدالله‌ بن‌ حفص‌ والى‌ موحدی، شهر قرمونه‌ را گشود، ابن‌ صاحب‌ الصلاة در آنجا بود و او را تهنیت‌ گفت‌. تازی برپایة برخى‌ شواهد، احتمال‌ داده‌ كه‌ او در آن‌ وقت‌، جوانى‌ 20 ساله‌ بوده‌ و بنابراین‌ مى‌بایست‌ در حوالى‌ 537ق‌/1142م‌ زاده‌ شده‌ باشد.  




    ==مناصب==
    ==مناصب==


    ابن‌ صاحب‌ الصلاة در همان‌ سال‌ در زمرة دبيران‌ دولت‌ موحدي‌ در قرطبه‌ حضور داشت‌. در 560ق‌/1165م‌ به‌ توسط بنى‌ حفص‌ به‌ دربار موحدون‌ راه‌ يافت‌ و كارش‌ بالا گرفت‌. در همين‌ ايام‌ فرصتى‌ يافت‌ تا از محضر برخى‌ از دانشمندان‌ دربار موحدون‌ چون‌ ابوالحسن‌ على‌ بن‌ محمد اشبيلى‌ بهره‌مند شود.
    ابن‌ صاحب‌ الصلاة در همان‌ سال‌ در زمرة دبیران‌ دولت‌ موحدی‌ در قرطبه‌ حضور داشت‌. در 560ق‌/1165م‌ به‌ توسط بنى‌ حفص‌ به‌ دربار موحدون‌ راه‌ یافت‌ و كارش‌ بالا گرفت‌. در همین‌ ایام‌ فرصتى‌ یافت‌ تا از محضر برخى‌ از دانشمندان‌ دربار موحدون‌ چون‌ ابوالحسن‌ على‌ بن‌ محمد اشبیلى‌ بهره‌مند شود.
    در 561ق‌ همراه‌ شيخ‌ ابوعبدالله‌ محمد بن‌ ابى‌ ابراهيم‌ والى‌ جديد اشبيليه‌ از مراكش‌ به‌ اندلس‌ رفت‌ و ظاهراً تا 564ق‌ كه‌ شيخ‌ محمد دوباره‌ به‌ مراكش‌ خوانده‌ شد، در آن‌ ديار ماند. از آن‌ پس‌ تا سال‌ 566ق‌ از اوخبري‌ در دست‌ نيست‌. در اين‌ سال‌ وي‌ در مراكش‌ به‌ ياري‌ ادريس‌ بن‌ جامع وزير و ابومحمد عبدالله‌ مالقی فقيه‌ به‌ نزد ابويعقوب‌ يوسف‌ موحدی راه‌ يافت‌ و از نزديكان‌ او شد. گويا همين‌ رابطه‌ سبب‌ گشت‌ كه‌ به‌ تدوين‌ تاريخ‌ موحدون‌ كه‌ خود شاهد بسياري‌ از وقايع‌ آن‌ بود، بپردازد.
    در 561ق‌ همراه‌ شیخ‌ ابوعبدالله‌ محمد بن‌ ابى‌ ابراهیم‌ والى‌ جدید اشبیلیه‌ از مراكش‌ به‌ اندلس‌ رفت‌ و ظاهراً تا 564ق‌ كه‌ شیخ‌ محمد دوباره‌ به‌ مراكش‌ خوانده‌ شد، در آن‌ دیار ماند. از آن‌ پس‌ تا سال‌ 566ق‌ از اوخبری‌ در دست‌ نیست‌. در این‌ سال‌ وی‌ در مراكش‌ به‌ یاری‌ ادریس‌ بن‌ جامع وزیر و ابومحمد عبدالله‌ مالقی فقیه‌ به‌ نزد ابویعقوب‌ یوسف‌ موحدی راه‌ یافت‌ و از نزدیكان‌ او شد. گویا همین‌ رابطه‌ سبب‌ گشت‌ كه‌ به‌ تدوین‌ تاریخ‌ موحدون‌ كه‌ خود شاهد بسیاری‌ از وقایع‌ آن‌ بود، بپردازد.


    آخرين‌ نشانى‌ كه‌ از ابن‌ صاحب‌ الصلاة در دست‌ است‌، اقامة خطبه‌ در جامع‌ بزرگ‌ اشبيليه‌ به‌ سال‌ 594ق‌/1198م‌ به‌ فرمان‌ المنصور موحدی است‌، ولى‌ دانسته‌ نيست‌ كه‌ در چه‌ تاريخى‌ از مراكش‌ به‌ اندلس‌ بازگشته.
    آخرین‌ نشانى‌ كه‌ از ابن‌ صاحب‌ الصلاة در دست‌ است‌، اقامة خطبه‌ در جامع‌ بزرگ‌ اشبیلیه‌ به‌ سال‌ 594ق‌/1198م‌ به‌ فرمان‌ المنصور موحدی است‌، ولى‌ دانسته‌ نیست‌ كه‌ در چه‌ تاریخى‌ از مراكش‌ به‌ اندلس‌ بازگشته.




    ==شاگردان==
    ==شاگردان==


    ابن‌ صاحب‌ الصلاة ظاهراً به‌ تدريس‌ نيز مى‌پرداخته‌ و كسانى‌ چون‌ ابومحمد عبدالله‌ بن‌ مغيث‌ انصاري‌ قرطبى‌(معروف‌ به‌ ابوالصفار) و ابوالحكم‌ عبدالرحمان‌ بن‌ حجاج‌ نزد او شاگردي‌ كرده‌اند.  
    ابن‌ صاحب‌ الصلاة ظاهراً به‌ تدریس‌ نیز مى‌پرداخته‌ و كسانى‌ چون‌ ابومحمد عبدالله‌ بن‌ مغیث‌ انصاری‌ قرطبى‌(معروف‌ به‌ ابوالصفار) و ابوالحكم‌ عبدالرحمان‌ بن‌ حجاج‌ نزد او شاگردی‌ كرده‌اند.  




    ==وفات==
    ==وفات==


    تاريخ‌ درگذشت‌ ابن‌ صاحب‌ الصلاة نيز نامعلوم‌ است‌ و گاه‌ با تاريخ‌ درگذشت‌ كسان‌ ديگری كه‌ ابن‌ صاحب‌ الصلاة نامبردار بوده‌اند، اشتباه‌ شده‌ است‌. تازی بر آن‌ است‌ كه‌ او احتمالاً در آخرين‌ سالهای سدة 6ق‌/12م‌ درگذشته‌ است‌.
    تاریخ‌ درگذشت‌ ابن‌ صاحب‌ الصلاة نیز نامعلوم‌ است‌ و گاه‌ با تاریخ‌ درگذشت‌ كسان‌ دیگری كه‌ ابن‌ صاحب‌ الصلاة نامبردار بوده‌اند، اشتباه‌ شده‌ است‌. تازی بر آن‌ است‌ كه‌ او احتمالاً در آخرین‌ سالهای سدة 6ق‌/12م‌ درگذشته‌ است‌.


       
       
    ==شعر==
    ==شعر==


    از اشعار ابن‌ صاحب‌ الصلاة چندان‌ باقى‌ نمانده‌ كه‌ برپاية آن‌ بتوان‌ توانايى‌ او را در شاعری سنجيد. ظاهراً از شاعران‌ مبرز عصر خود نبوده‌ و حتى‌ بر ذوق‌ ادبى‌ او خرده‌ گرفته‌اند.
    از اشعار ابن‌ صاحب‌ الصلاة چندان‌ باقى‌ نمانده‌ كه‌ برپایة آن‌ بتوان‌ توانایى‌ او را در شاعری سنجید. ظاهراً از شاعران‌ مبرز عصر خود نبوده‌ و حتى‌ بر ذوق‌ ادبى‌ او خرده‌ گرفته‌اند.




    ==آثار==
    ==آثار==


    از ابن‌ صاحب‌ الصلاة تنها يك‌ كتاب‌ در زمينة تاريخ‌ مغرب‌ و اندلس‌، به‌ روزگار فرمانروايى‌ موحدون‌ باقى‌ مانده‌ است‌.
    از ابن‌ صاحب‌ الصلاة تنها یك‌ كتاب‌ در زمینة تاریخ‌ مغرب‌ و اندلس‌، به‌ روزگار فرمانروایى‌ موحدون‌ باقى‌ مانده‌ است‌.


    1- المن بالإمامة: تاريخ بلاد المغرب و الأندلس في عهد الموحدين
    1- المن بالإمامة: تاریخ بلاد المغرب و الأندلس فی عهد الموحدین


    اين‌ كتاب‌ شامل‌ 3 بخش‌ يا 3 سِفْر بوده‌ كه‌ اكنون‌ فقط بخش‌ دوم‌ آن‌ به‌ نام‌ تاريخ‌ المن‌ بالامامة شناخته‌ و منتشر شده‌ است‌. اين‌ بخش‌، از وقايع‌ سال‌ 554ق‌/1159م‌ آغاز شده‌ و به‌ وقايع‌ آخر سال‌ 568ق‌/1173م‌ پايان‌ پذيرفته‌ است‌.
    این‌ كتاب‌ شامل‌ 3 بخش‌ یا 3 سِفْر بوده‌ كه‌ اكنون‌ فقط بخش‌ دوم‌ آن‌ به‌ نام‌ تاریخ‌ المن‌ بالامامة شناخته‌ و منتشر شده‌ است‌. این‌ بخش‌، از وقایع‌ سال‌ 554ق‌/1159م‌ آغاز شده‌ و به‌ وقایع‌ آخر سال‌ 568ق‌/1173م‌ پایان‌ پذیرفته‌ است‌.
    كتاب‌ مذكور در اصل‌ عنوانى‌ بسيار مطول‌ دارد. گويا بخش‌ اول‌ اين‌ كتاب‌ در حكم‌ مقدمه‌اي‌ بوده‌ است‌ بر دو بخش‌ ديگر حاوی مطالبى‌ دربارة پيدايش‌ موحدون‌، قيام‌ و ظهور محمد بن‌ تومرت‌ ملقب‌ به‌ مهدي‌ و نيز شرح‌ پاره‌اي‌ از آشوب‌ها و كشمكش‌هاي‌ فرق‌ مذهبى‌ و سياسى‌ مغرب‌ و اندلس‌ در نيمة اول‌ سدة 6ق‌/12م‌.
    كتاب‌ مذكور در اصل‌ عنوانى‌ بسیار مطول‌ دارد. گویا بخش‌ اول‌ این‌ كتاب‌ در حكم‌ مقدمه‌ای‌ بوده‌ است‌ بر دو بخش‌ دیگر حاوی مطالبى‌ دربارة پیدایش‌ موحدون‌، قیام‌ و ظهور محمد بن‌ تومرت‌ ملقب‌ به‌ مهدی‌ و نیز شرح‌ پاره‌ای‌ از آشوب‌ها و كشمكش‌های‌ فرق‌ مذهبى‌ و سیاسى‌ مغرب‌ و اندلس‌ در نیمة اول‌ سدة 6ق‌/12م‌.
    بخش‌ سوم‌ كتاب‌ به‌ همين‌ قياس‌ به‌ شرح‌ رويدادهاي‌ سياسى‌ و نظامى‌ روزگار موحدون‌، خاصه‌ پايان‌ دوران‌ ابويعقوب‌ پرداخته‌ است‌.  
    بخش‌ سوم‌ كتاب‌ به‌ همین‌ قیاس‌ به‌ شرح‌ رویدادهای‌ سیاسى‌ و نظامى‌ روزگار موحدون‌، خاصه‌ پایان‌ دوران‌ ابویعقوب‌ پرداخته‌ است‌.  
    عنوان‌ مبسوط كتاب‌ كه‌ از آية 5 سورة قصص‌ (28) بهره‌ گرفته‌ است‌، به‌ خوبى‌ بر محتوای آن‌ دلالت‌ مى‌كند. ارتباط ابن‌ صاحب‌ الصلاة با دربار موحدون‌ و حضور در برخى‌ از وقايع‌ آن‌ روزگار، او را از آگاهی‌هاي‌ بسيار دربارة بنيان‌ گذار و نخستين‌ فرمانروايان‌ موحدی و اوضاع‌ سياسى‌ و اجتماعى‌ و تشكيلات‌ اداري‌ آنان‌، برخوردار ساخته‌ است‌.  
    عنوان‌ مبسوط كتاب‌ كه‌ از آیة 5 سورة قصص‌ (28) بهره‌ گرفته‌ است‌، به‌ خوبى‌ بر محتوای آن‌ دلالت‌ مى‌كند. ارتباط ابن‌ صاحب‌ الصلاة با دربار موحدون‌ و حضور در برخى‌ از وقایع‌ آن‌ روزگار، او را از آگاهی‌های‌ بسیار دربارة بنیان‌ گذار و نخستین‌ فرمانروایان‌ موحدی و اوضاع‌ سیاسى‌ و اجتماعى‌ و تشكیلات‌ اداری‌ آنان‌، برخوردار ساخته‌ است‌.  
    تازي‌ روش‌ او را مبتنى‌ بر دقت‌ و امانت‌ و داوري‌ درست‌ دانسته‌ است‌. تكية نويسنده‌ در نقل‌ مطالب‌ تاريخى‌ چنانكه‌ از متن‌ كتاب‌ برمى‌آيد بر مشاهدات‌ عينى‌، مسموعاتش‌ از راويان‌ موثق‌ و تأليفات‌ پيشينيان‌ است‌ و بنای كارش‌ به‌ روايت‌ سال‌ به‌ سال‌ تاريخ‌ بوده‌، هر چند كه‌ گاه‌ ناگزير از اين‌ روش‌ دست‌ شسته‌ است‌.
    تازی‌ روش‌ او را مبتنى‌ بر دقت‌ و امانت‌ و داوری‌ درست‌ دانسته‌ است‌. تكیة نویسنده‌ در نقل‌ مطالب‌ تاریخى‌ چنانكه‌ از متن‌ كتاب‌ برمى‌آید بر مشاهدات‌ عینى‌، مسموعاتش‌ از راویان‌ موثق‌ و تألیفات‌ پیشینیان‌ است‌ و بنای كارش‌ به‌ روایت‌ سال‌ به‌ سال‌ تاریخ‌ بوده‌، هر چند كه‌ گاه‌ ناگزیر از این‌ روش‌ دست‌ شسته‌ است‌.
       
       
    اثر ديگر ابن‌ صاحب‌ الصلاة كه‌ خود در كتاب‌ المن‌ بالامامة بارها به‌ آن‌ اشاره‌ كرده‌، كتاب:
    اثر دیگر ابن‌ صاحب‌ الصلاة كه‌ خود در كتاب‌ المن‌ بالامامة بارها به‌ آن‌ اشاره‌ كرده‌، كتاب:


    2-  ثورة المريدين‌ يا تاريخ‌ المريدين‌ يا المرتدين‌ نام‌ داتشه‌ و تاريخ‌ طغيان‌ ابوالعباس‌ احمد بن‌ قسى‌ و ياران‌ او را كه‌ به‌ «مريدين‌» مشهور بودند و بر موحدون‌ شوريدند و سپس‌ به‌ آن‌ها پيوستند، باز گفته‌ است‌<ref>هدایی، محمد، ج4، ص99</ref>.
    2-  ثورة المریدین‌ یا تاریخ‌ المریدین‌ یا المرتدین‌ نام‌ داتشه‌ و تاریخ‌ طغیان‌ ابوالعباس‌ احمد بن‌ قسى‌ و یاران‌ او را كه‌ به‌ «مریدین‌» مشهور بودند و بر موحدون‌ شوریدند و سپس‌ به‌ آن‌ها پیوستند، باز گفته‌ است‌<ref>هدایی، محمد، ج4، ص99</ref>.





    نسخهٔ ‏۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۶

    ابن صاحب‌ الصلاة، ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى
    NUR00000.jpg
    نام کاملابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى
    نام‌های دیگرابن صاحب‌ الصلاة - عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى
    لقباشبیلی
    تخلصابن صاحب‌ الصلاة
    نسباشبیلی
    نام پدرمحمد ابن‌ احمد
    محل تولداندلس
    محل زندگیقرطبه – اندلس، مراکش
    رحلتد بعد از 594ق‌
    دیناسلام
    پیشهمورخ‌ و دیوانسالار
    منصبدبیری دولت(دیوانسالار)
    اطلاعات علمی
    درجه علمیمورخ
    اساتیدابوالحسن‌ على‌ بن‌ محمد اشبیلى‌
    معاصرینابومحمد عبدالله‌ بن‌ حفص‌ والى‌ موحدی، ادریس‌ بن‌ جامع‌ِ وزیر و ابومحمد عبدالله‌ مالقی فقیه،‌ ابویعقوب‌ یوسف‌ موحدی‌
    شاگردانابومحمد عبدالله‌ بن‌ مغیث‌ انصاری‌ قرطبى‌(معروف‌ به‌ ابوالصفار)، ابوالحكم‌ عبدالرحمان‌ بن‌ حجاج‌
    برخی آثار1- المن بالإمامة: تاریخ بلاد المغرب و الأندلس فی عهد الموحدین 2- ثورة المریدین‌ یا تاریخ‌ المریدین‌ یا المرتدین‌

    ابن صاحب‌ الصلاة، ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى‌



    معرفی اجمالی

    اِبْن‌ِ صاحِب‌ُ الصَّلاة، ابومروان‌ یا ابومحمد عبدالملك‌ بن‌ محمد ابن‌ احمد باجى‌ اشبیلى‌، مورخ‌ و دیوانسالار اندلسى‌ (د بعد از 594ق‌/ 1198م‌).

    دربارة تاریخ‌ تولد و رشد و تحصیلات‌ او اطلاعى‌ در دست‌ نیست‌. از نویسندگان‌ متقدم‌ تنها ابن‌ ابار به‌ لقب‌، نام‌ و كنیة او اشاره‌ كرده‌ است‌. جز آن‌، از جای‌ جای‌ تاریخ‌ المن‌ بالامامة، تنها اثر موجود ابن‌ صاحب‌ الصلاة، نكاتى‌ پراكنده‌ دربارة فعالیت‌های‌ او مى‌توان‌ دریافت‌. از آن‌ كتاب‌ برمى‌آید كه‌ در 557ق‌/1162م‌، هنگامى‌ كه‌ شیخ‌ ابومحمد عبدالله‌ بن‌ حفص‌ والى‌ موحدی، شهر قرمونه‌ را گشود، ابن‌ صاحب‌ الصلاة در آنجا بود و او را تهنیت‌ گفت‌. تازی برپایة برخى‌ شواهد، احتمال‌ داده‌ كه‌ او در آن‌ وقت‌، جوانى‌ 20 ساله‌ بوده‌ و بنابراین‌ مى‌بایست‌ در حوالى‌ 537ق‌/1142م‌ زاده‌ شده‌ باشد.


    مناصب

    ابن‌ صاحب‌ الصلاة در همان‌ سال‌ در زمرة دبیران‌ دولت‌ موحدی‌ در قرطبه‌ حضور داشت‌. در 560ق‌/1165م‌ به‌ توسط بنى‌ حفص‌ به‌ دربار موحدون‌ راه‌ یافت‌ و كارش‌ بالا گرفت‌. در همین‌ ایام‌ فرصتى‌ یافت‌ تا از محضر برخى‌ از دانشمندان‌ دربار موحدون‌ چون‌ ابوالحسن‌ على‌ بن‌ محمد اشبیلى‌ بهره‌مند شود. در 561ق‌ همراه‌ شیخ‌ ابوعبدالله‌ محمد بن‌ ابى‌ ابراهیم‌ والى‌ جدید اشبیلیه‌ از مراكش‌ به‌ اندلس‌ رفت‌ و ظاهراً تا 564ق‌ كه‌ شیخ‌ محمد دوباره‌ به‌ مراكش‌ خوانده‌ شد، در آن‌ دیار ماند. از آن‌ پس‌ تا سال‌ 566ق‌ از اوخبری‌ در دست‌ نیست‌. در این‌ سال‌ وی‌ در مراكش‌ به‌ یاری‌ ادریس‌ بن‌ جامع وزیر و ابومحمد عبدالله‌ مالقی فقیه‌ به‌ نزد ابویعقوب‌ یوسف‌ موحدی راه‌ یافت‌ و از نزدیكان‌ او شد. گویا همین‌ رابطه‌ سبب‌ گشت‌ كه‌ به‌ تدوین‌ تاریخ‌ موحدون‌ كه‌ خود شاهد بسیاری‌ از وقایع‌ آن‌ بود، بپردازد.

    آخرین‌ نشانى‌ كه‌ از ابن‌ صاحب‌ الصلاة در دست‌ است‌، اقامة خطبه‌ در جامع‌ بزرگ‌ اشبیلیه‌ به‌ سال‌ 594ق‌/1198م‌ به‌ فرمان‌ المنصور موحدی است‌، ولى‌ دانسته‌ نیست‌ كه‌ در چه‌ تاریخى‌ از مراكش‌ به‌ اندلس‌ بازگشته.


    شاگردان

    ابن‌ صاحب‌ الصلاة ظاهراً به‌ تدریس‌ نیز مى‌پرداخته‌ و كسانى‌ چون‌ ابومحمد عبدالله‌ بن‌ مغیث‌ انصاری‌ قرطبى‌(معروف‌ به‌ ابوالصفار) و ابوالحكم‌ عبدالرحمان‌ بن‌ حجاج‌ نزد او شاگردی‌ كرده‌اند.


    وفات

    تاریخ‌ درگذشت‌ ابن‌ صاحب‌ الصلاة نیز نامعلوم‌ است‌ و گاه‌ با تاریخ‌ درگذشت‌ كسان‌ دیگری كه‌ ابن‌ صاحب‌ الصلاة نامبردار بوده‌اند، اشتباه‌ شده‌ است‌. تازی بر آن‌ است‌ كه‌ او احتمالاً در آخرین‌ سالهای سدة 6ق‌/12م‌ درگذشته‌ است‌.


    شعر

    از اشعار ابن‌ صاحب‌ الصلاة چندان‌ باقى‌ نمانده‌ كه‌ برپایة آن‌ بتوان‌ توانایى‌ او را در شاعری سنجید. ظاهراً از شاعران‌ مبرز عصر خود نبوده‌ و حتى‌ بر ذوق‌ ادبى‌ او خرده‌ گرفته‌اند.


    آثار

    از ابن‌ صاحب‌ الصلاة تنها یك‌ كتاب‌ در زمینة تاریخ‌ مغرب‌ و اندلس‌، به‌ روزگار فرمانروایى‌ موحدون‌ باقى‌ مانده‌ است‌.

    1- المن بالإمامة: تاریخ بلاد المغرب و الأندلس فی عهد الموحدین

    این‌ كتاب‌ شامل‌ 3 بخش‌ یا 3 سِفْر بوده‌ كه‌ اكنون‌ فقط بخش‌ دوم‌ آن‌ به‌ نام‌ تاریخ‌ المن‌ بالامامة شناخته‌ و منتشر شده‌ است‌. این‌ بخش‌، از وقایع‌ سال‌ 554ق‌/1159م‌ آغاز شده‌ و به‌ وقایع‌ آخر سال‌ 568ق‌/1173م‌ پایان‌ پذیرفته‌ است‌. كتاب‌ مذكور در اصل‌ عنوانى‌ بسیار مطول‌ دارد. گویا بخش‌ اول‌ این‌ كتاب‌ در حكم‌ مقدمه‌ای‌ بوده‌ است‌ بر دو بخش‌ دیگر حاوی مطالبى‌ دربارة پیدایش‌ موحدون‌، قیام‌ و ظهور محمد بن‌ تومرت‌ ملقب‌ به‌ مهدی‌ و نیز شرح‌ پاره‌ای‌ از آشوب‌ها و كشمكش‌های‌ فرق‌ مذهبى‌ و سیاسى‌ مغرب‌ و اندلس‌ در نیمة اول‌ سدة 6ق‌/12م‌. بخش‌ سوم‌ كتاب‌ به‌ همین‌ قیاس‌ به‌ شرح‌ رویدادهای‌ سیاسى‌ و نظامى‌ روزگار موحدون‌، خاصه‌ پایان‌ دوران‌ ابویعقوب‌ پرداخته‌ است‌. عنوان‌ مبسوط كتاب‌ كه‌ از آیة 5 سورة قصص‌ (28) بهره‌ گرفته‌ است‌، به‌ خوبى‌ بر محتوای آن‌ دلالت‌ مى‌كند. ارتباط ابن‌ صاحب‌ الصلاة با دربار موحدون‌ و حضور در برخى‌ از وقایع‌ آن‌ روزگار، او را از آگاهی‌های‌ بسیار دربارة بنیان‌ گذار و نخستین‌ فرمانروایان‌ موحدی و اوضاع‌ سیاسى‌ و اجتماعى‌ و تشكیلات‌ اداری‌ آنان‌، برخوردار ساخته‌ است‌. تازی‌ روش‌ او را مبتنى‌ بر دقت‌ و امانت‌ و داوری‌ درست‌ دانسته‌ است‌. تكیة نویسنده‌ در نقل‌ مطالب‌ تاریخى‌ چنانكه‌ از متن‌ كتاب‌ برمى‌آید بر مشاهدات‌ عینى‌، مسموعاتش‌ از راویان‌ موثق‌ و تألیفات‌ پیشینیان‌ است‌ و بنای كارش‌ به‌ روایت‌ سال‌ به‌ سال‌ تاریخ‌ بوده‌، هر چند كه‌ گاه‌ ناگزیر از این‌ روش‌ دست‌ شسته‌ است‌.

    اثر دیگر ابن‌ صاحب‌ الصلاة كه‌ خود در كتاب‌ المن‌ بالامامة بارها به‌ آن‌ اشاره‌ كرده‌، كتاب:

    2- ثورة المریدین‌ یا تاریخ‌ المریدین‌ یا المرتدین‌ نام‌ داتشه‌ و تاریخ‌ طغیان‌ ابوالعباس‌ احمد بن‌ قسى‌ و یاران‌ او را كه‌ به‌ «مریدین‌» مشهور بودند و بر موحدون‌ شوریدند و سپس‌ به‌ آن‌ها پیوستند، باز گفته‌ است‌[۱].


    پانویس

    1. هدایی، محمد، ج4، ص99

    منابع مقاله

    هدایی، محمد، دائر‌هالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌هالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377


    وابسته‌ها