گفتاری درباره دینکرد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = PIR 2065/د۸۲،/م۵ | ||
| موضوع =دینکرد - نقد و تفسیر - ادبیات اوستایی - تاریخ و نقد - ادبیات پهلوی - تاریخ و نقد | | موضوع =دینکرد - نقد و تفسیر - ادبیات اوستایی - تاریخ و نقد - ادبیات پهلوی - تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] |
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۱
گفتاری درباره دینکرد | |
---|---|
پدیدآوران | مشکور، محمدجواد (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | مشتمل بر شرح بخشهای دینکرد، تاریخ اوستا و ادبیات دینی پهلوی |
سال نشر | 1325ش |
چاپ | 1 |
موضوع | دینکرد - نقد و تفسیر - ادبیات اوستایی - تاریخ و نقد - ادبیات پهلوی - تاریخ و نقد |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | PIR 2065/د۸۲،/م۵ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
گفتاری درباره دینکرد ، نوشته محمدجواد مشکور، مقدمهای است بر کتاب عظیمی با عنوان دینکرد، که از مفصلترین کتابهای پهلوی به شمار میرود.
از آنجای که دینکرد بهوسیله نویسنده به فارسی برگردانده شده، قاقد مقدمهای درباره معرفی این اثر و ادبیات اوستایی بود، ازاینرو، این گفتار را که مشتمل بر تشریح مباحث دینکرد و خلاصه مطالب بخشهای آن و معرفی مؤلفهای کتاب مزبور میباشد، در مجلدی جداگانه منتشر ساخته است.
مؤلف کتاب را با روش توصیفی و با استناد به گفتههای خاورشناسان، نویسندگان و مورخان اسلامی و متون زرتشتی نگاشته است. مطالب آغازین، به معرفی نسخههای خطی دینکرد، نویسندگانش و معرفی بخشهای نهگانه آن اختصاص دارد. در ادامه، تاریخ تدوین اوستا و تفسیر اصلی (زند) و پازند آن در دورههای گوناگون از ابتدا تا یورش عربها به ایران از نظر گذرانده شده است.
معرفی اوستای قدیمی که شامل سه بخش اصلی و 21 نسک بود و همچنین متون و رسالههایی که از اوستا به پهلوی ترجمه شدهاند، بخش دیگر از مطالب کتاب را تشکیل میدهد. نویسنده در ادامه، به بحث درباره اوستای موجود و معرفی محتوای بخشهای پنجگانه آن پرداخته است. در پایان مباحثی چون نسخ خطی اوستا، بحث درباره واژه مجوس و جایگاه آن در متون مقدس ادیان سامی، توجه خاورشناسان به اوستا و خط و زبان اوستایی مورد توجه قرار گرفته است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص178
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.