دراسات في الحديث و المحدثين: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۲
دراسات في الحديث و المحدثين | |
---|---|
![]() | |
پدیدآوران | حسنی، هاشم معروف (نويسنده) |
ناشر | دار التعارف للمطبوعات |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1398ق - 1978م |
چاپ | 2 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ح5د4 106/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دراسات في الحديث و المحدثين، اثری از هاشم معروف حسنی (۱۹۱۹-۱۹۸۴م)، عالم، محقق و مورخ لبنانی در علوم حدیث است.
این کتاب، نگاهی اجمالی به نگارش قبل از اسلام و مراحل بعد از آن و احادیث و مراحل تدوین و تقسیمات آنها و علم و رجال و درایه دارد. همچنین متعرض صحابه و عدالت آنان شده و ضمن مقایسه میان عدالتی که محدثان برای تمام صحابه اثبات کرده و عصمتی که شیعیان برای ائمه قائل شدهاند، به بیان دیدگاه هریک از شیعیان و اهل سنت نسبت به مجامع حدیثی صحیح بخاری و کافی کلینی و جایگاه آنها با تکیه بر مصادر مورد وثوق نزد هر دو مذهب پرداخته است[۱].
ازآنجاکه کتاب کافی کلینی از مهمترین کتابهای حدیثی نزد شیعه و همچنین صحیح بخاری از صحیحترین اثر روایی نزد اهل سنت است، نویسنده پژوهش خود را با تکیه بر این دو اثر و با رویکردی غیر متعصبانه و غیر جانبدارانه بهمنظور دستیابی به حقیقت سامان داده و متعهد شده است تا به نگاه بیطرفانه در طرح مباحث کتاب پایبند باشد[۲].
کتاب در پنج فصل ترتیب یافته است. در فصل اول، مطالبی پیرامون حدیث، نگارش و مراحل تدوین آن، بهصورت مختصر آمده است[۳]. فصل دوم، به گونههای حدیث پراخته و ضمن اشاره به تواتر نزد اهل سنت، از اخبار آحاد و انواع آن و همچنین گونههای حدیث نزد اهل سنت و... بحث کرده است[۴].
فصل سوم، به صحابه و موضوع عدالت صحابه اختصاص یافته است[۵].
در فصل چهارم، مطالبی پیرامون بخاری و صحیح وی از نگاه علما و محدثان مطرح شده و به دنبال آن به بحث درباره کلینی و کافی از نگاه شیعه پرداخته شده است. روش کلینی در ذکر حدیث بههمراه دیدگاه اهل سنت نسبت به روایات مخالفانشان، از دیگر مباحث این فصل است[۶].
در فصل پنجم، نخست به بررسی و نقد برخی از رجال بخاری و کافی پرداخته شده، سپس به روایاتی اعتقادی در دو کتاب صحیح و کافی نظیر صفات خداوند، بداء، قدر، ایمان و اسلام و تقیه و همچنین به روایات کافی پیرامون قرآن و... توجه شده است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.