آل داود، سید علی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
[[جامع العلوم «ستینی»]] | [[جامع العلوم «ستینی»]] | ||
[[ارج‌نامه ذبیح‌الله صفا]] | |||
[[دو سفر نامه از جنوب ایران]] | [[دو سفر نامه از جنوب ایران]] | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۵: | ||
[[ارج نامه حبيب يغمايی]] | [[ارج نامه حبيب يغمايی]] | ||
[[فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی: معرفی آثار مکتوب از روزگار کهن تا عصر حاضر]] | [[فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی: معرفی آثار مکتوب از روزگار کهن تا عصر حاضر]] | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۶
| نام | آل داود، سید علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | سید علی آل داود |
| نام پدر | سید عبدالحسین ادیب آل داود |
| متولد | 1331ش |
| محل تولد | خور بیابانک |
| رحلت | |
| اساتید | پرویز ناتل خانلرى
محمد پروین گنابادى حسین فریدجم دکتر مهرداد بهار |
| برخی آثار | در محضر شیخ فضل الله نورى: اسناد حقوقى عهد ناصرى
دستور الاعقاب اسرار الشهود فی معرفه الحق المعبود دو سفر نامه از جنوب ایران |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04943AUTHORCODE |
سید على آل داود (متولد1331ش)، حقوقدان، نویسنده، ادیب، مصحح، نسخه شناس و پژوهشگر ایرانی، برادرزاده حبیب یغمایى از شاعران و دبیران منطقه خور
ولادت
او فرزند سید عبدالحسین در سال 1331ش در خور (اصفهان) مرکز شهرستان خور و بیابانک به دنیا آمد.
تحصیلات
تحصیلات متوسطه تا سال پنجم دبیرستان را در زادگاهش سپرى کرد و سال آخر را در شهر اصفهان به پایان رسانید و به تهران آمد و در رشته حقوق سیاسى در دانشگاه تهران مدرک لیسانس گرفت. سپس تحصیل در مقطع فوق لیسانس رشته جامعه‌شناسى را در دانشگاه تهران آغاز کرد ولى آن را ناتمام گذاشت. وى هم‌اکنون عضو هیات علمى دایرةالمعارف بزرگ اسلامى است و در بزرگداشتى که از حامیان نسخه‌هاى خطى در کتابخانه مجلس، از بسیارى مصححان و پژوهشگران نسخه‌هاى خطى تقدیر شد، نام او نیز در آن فهرست بود. ایشان از همان زمان تحصیل، در دبیرستان بنیاد فرهنگ ایران کار مى‌کرد. نخستین مقاله ایشان در «کتاب طوس»- نشریه وزین و سنگین- چاپ شد و پایه و مایه علمى او را به همگنانش نشان داد. وى که در وزارت فرهنگ و هنر (سابق) مشغول به کار شده بود، پس از چندى، کار را رها کرد و بر آن شد که از تحصیلات خود در رشته وکالت دعاوى استفاده کند. هرچند که بخش اعظم عمر او عملاً در کتاب، قلم و دایرةالمعارف‌ها سپرى شد نه در دفتر وکالت و دادگاه‌ها.
اساتید
پرویز ناتل خانلرى، محمد پروین گنابادى، حسین فریدجم و دکتر مهرداد بهار بناى فکرى و علمى او را شکل دادند.
مشاغل
وى در سمت مؤلف و ویراستار در دایرةالمعارف بزرگ اسلامى (زیر نظر کاظم موسوى بجنوردى) به کار مشغول شد و در عرض کمتر از بیست سال، بیش از یکصد مقاله علمى سنگین در موضوعات مختلف برای آن دایرةالمعارف نوشت و چند برابر این تعداد مقالات را ویرایش کرد. اوقاتى از هفته را نیز در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به کار پرداخت. «دانشنامه زبان و ادب فارسی در شبه قاره هند» را تدوین و ویرایش کرد و نخستین کتاب‌هاى او نیز در همین سال‌ها از چاپ درآمد.
آثار
- احوال و اشعار حریف جندقى
- اسرار الشهود، اثر شمس‌الدین اسیرى لاهیجى
- برگزیده اشعار یغماى جندقى
- تاریخ الفى، تاریخ ایران و کشورهاى همسایه در بین سال‌هاى 850 تا 984ق
- دو سفرنامه از جنوب ایران
- دیوان اشعار صفایى جندقى
- دیوان حافظ با مقدمه
- دیوان هنر جندقى
- مثنوى شمس و قمر، اثر خواجه مسعود قمى
- مجموعه آثار یغماى جندقى جلد اول و دوم
- نامه اقبال (45 گفتار در زمینه مطالعات و تحقیقات ایرانى
- نامه‌هاى امیر کبیر و انضمام رساله نوادر الامیر
- یوسف و زلیخا و شمس و قمر، اثر خواجه مسعود قمى
مقالات فراوانى در نشریات و کتاب‌هاى وزینى چون نشر دانش، نامه فرهنگستان، تحقیقات اسلامى، کتاب طوس (توس)، ارج‌نامه ایرج، نامه بهارستان... و مجله کانون وکلاى دادگسترى.