التفسير المأمون على منهج التنزيل والصحيح المسنون: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۰
| التفسير المأمون على منهج التنزيل والصحيح المسنون | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حموش، مأمون (نويسنده) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | سوریه - دمشق |
| سال نشر | 1428ق - 2007م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التفسير المأمون علی منهج التنزيل و الصحيح المسنون، تألیف مأمون حموش (متولد 1382ق/1962م)، از جمله تفاسیر روشمند فقهی معاصر است که در هشت جلد تمامی سور و آیات قرآن کریم را تفسیر کرده است.
کتاب با شرح حالی از مؤلف آغاز شده است[۱].
مقدمه با ذکر آیاتی که قرآن کریم را با یازده وصف مبین، عظیم، مجید، حکیم و... ستوده‌اند، آغاز شده است. پس از آن فهم کتاب الهی، تأمل و تدبر در آیات، عبرت گرفتن از حکم و فواید و شناخت دلایل اوامر و نواهی و... را از جمله نتایج تفسیر و تحلیل روشمند آیات قرآن کریم دانسته است[۲].
آن‌گونه که مفسر گفته در تألیف این تفسیر از بیشتر کتب تفسیری و نیز کتب حدیثی و فقهی و سیره نبوی و معاجم لغت و مانند آن بهره برده است. وی تلاش کرده که تفسیر از احادیث غیر صحیح منسوب به نبی(ص) مبرا باشد و درجه صحت هر حدیث از دیدگاه اهل سنت و مصادر و قائلین آن حدیث را ذکر کرده است[۳]
وی این کتاب را به «التفسير المأمون علی منهج التنزيل و الصحيح المسنون»، نام‌گذاری کرده تا موسوعه‌ای در علوم دو وحی قرآن کریم و سنت صحیحه باشد و فهم (دین) جز از طریق آنها صورت نگیرد...[۴].
معرفی سه مکتب تفسیری مکه، مدینه و عراق و بزرگان این مکاتب و نیز دیگر علما و مفسران بزرگ اهل سنت، معرفی انواع تفاسیر، شیوه تفسیری صحابه و تابعین، ویژگی‌های قرآن کریم و فضائل آن از دیگر مباحثی است که در مقدمه کتاب مطرح شده است[۵].
شیوه مفسر بدین‌ترتیب است که در هر سوره ابتدا نام سوره و تعداد آیات، کلمات و حروف آن و برخی از احادیثی که در فضائل آن ذکر شده را ارائه کرده است[۶]. پس از آن موضوع سوره و منهاج و شیوه آن را در ضمن چند شماره ذکر می‌کند[۷]. سپس تعدادی از آیات سوره را ذکر و با استناد به روایات تفسیر می‌نماید. در انتهای سوره گاه درس‌ها و نتایج و احکام آن را به‌اختصار مطرح می‌کند[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.