۱٬۹۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURدین بهی: فلسفه دین زرتشتJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مهرین، مهرداد |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = انتشارات فروهر | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 1380 | کد ات...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
کتاب فاقد فصل‌بندی خاصی است. مؤلف ابتدا به معرفی آریایی‌ها، زندگی زرتشت و اصل و نسب او و اوستا و مهم‌ترین اثر منسوب به زرتشت یعنی گاهان و سایر بخش‌های اوستا و نسک‌های 21 گانه اوستای اصلی پرداخته است. در ادامه، مهم‌ترین تعالیم دینی، اخلاقی و فلسفی کیش زرتشت از جمله جایگاه اهوره‌مزدا، امشاسپندان، تقابل نیکی و بدی، راستی و دروغ، برابری زن و مرد، آزادی اراده، کار، سوشیانس و... را تبیین کرده است. بحث بر سر تقابل دین الهی زرتشت با کیش طبیعی یونانی‌ها، مغان، مهاجرت زرتشتیان به هند و اقبال پژوهشگران غربی و تلاش‌های آن‌ها جهت شناسایی این دین و جایگاه کیش زرتشت در منابع اسلامی و آثار باقی از دوره ساسانیان و عصر خلفای عباسی، بخش دیگری از مطالب کتاب را تشکیل داده است. | کتاب فاقد فصل‌بندی خاصی است. مؤلف ابتدا به معرفی آریایی‌ها، زندگی زرتشت و اصل و نسب او و اوستا و مهم‌ترین اثر منسوب به زرتشت یعنی گاهان و سایر بخش‌های اوستا و نسک‌های 21 گانه اوستای اصلی پرداخته است. در ادامه، مهم‌ترین تعالیم دینی، اخلاقی و فلسفی کیش زرتشت از جمله جایگاه اهوره‌مزدا، امشاسپندان، تقابل نیکی و بدی، راستی و دروغ، برابری زن و مرد، آزادی اراده، کار، سوشیانس و... را تبیین کرده است. بحث بر سر تقابل دین الهی زرتشت با کیش طبیعی یونانی‌ها، مغان، مهاجرت زرتشتیان به هند و اقبال پژوهشگران غربی و تلاش‌های آن‌ها جهت شناسایی این دین و جایگاه کیش زرتشت در منابع اسلامی و آثار باقی از دوره ساسانیان و عصر خلفای عباسی، بخش دیگری از مطالب کتاب را تشکیل داده است. | ||
نویسنده در پایان، نکته‌هایی درباره تأثیر و نفوذ آیین زرتشت در ملل مختلف همچون یونان و چین و ژاپن، و در ادیان یهود و مسیحیت، در مثنوی معنوی، و اندیشه]ای شیخ اشراق آورده و به اختصار آیین مهر (میتراییسم) و مراسیم آیینی زرتشتی را شناسانده و درجمله‌هایی کوتاه، اهمیت دین زرتشت را از زبان بزرگان و مشاهیر شرق و غرب گنجانده است. <ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص77-78</ref>. | |||