رسل الملوك یا سفیران: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''رسل الملوك یا سفیران''' سفارت در اسلام و سفارت در غرب؛ تألیف [[ابن فراء، محمد بن حسین|ابن | '''رسل الملوك یا سفیران''' سفارت در اسلام و سفارت در غرب؛ تألیف [[ابن فراء، محمد بن حسین|ابن فراء]] مصحح و مؤلف دکتر [[منجد، صلاح‌الدین|صلاح‌الدين منّجد]]، ترجمه [[اتابکی، پرویز|پرویز اتابکی]] ترجمۀ كتابى است از عربى در موضوع سفارت و روابط سياسى خارجى. | ||
در اسلام كتابحاوى دو بخش (به تعبير مصحح، دو كتاب) است: | در اسلام كتابحاوى دو بخش (به تعبير مصحح، دو كتاب) است: | ||
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۱
| رسل الملوك یا سفیران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن فراء، محمد بن حسین (نویسنده)
منجد، صلاح‌الدین (مصحح) اتابکی، پرویز (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | سفارت در اسلام و سفارت در غرب |
| ناشر | سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامى |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1363 |
| کد کنگره | |
رسل الملوك یا سفیران سفارت در اسلام و سفارت در غرب؛ تألیف ابن فراء مصحح و مؤلف دکتر صلاح‌الدين منّجد، ترجمه پرویز اتابکی ترجمۀ كتابى است از عربى در موضوع سفارت و روابط سياسى خارجى.
در اسلام كتابحاوى دو بخش (به تعبير مصحح، دو كتاب) است:
نخست، متن تصحيح شدۀ رسل الملوك است كه از تأليفات اواخر قرن سوم هجرى است، مشتمل بر بيست و يك باب وسه پيوست.
موضوع غالب بابها، مسألۀ سفارت از ديدگاه اسلام و ويژگيهاى سفير است و ذكر نمونه‌هايى از سفارت و روابط سياسى اسلامى در عهد كهن، بويژه در عصر عباسى. پيوست يك، متن نامه‌هاى پيامبر(ص) است به ملوك زمان خود؛ پيوست دو، نمونه‌اى است از نثر كتاب خداي‌نامۀ ابن مقفع؛ و پيوست سه، اشعار عربى متناسب با موضوع سفارت است كه ابن الفّراء گردآورى كرده است.
دوم، كه افزودۀ مصحح كتاب است، تحقيقى است در تاريخ - به اصطلاح امروز - ديپلماسى اسلامى مشتمل بر دو بخش: بخش نخست شامل تحقيق در موضوع سفارت و تاريخ آن نزد غربيان است و بخش دوم بررسى همين موضوع است در نزد مسلمانان و نيز مقايسۀ سفارت بين غربيان و مسلمانان و اين نتيجه‌گيرى كه به‌رغم نسبت دادن ابداع غالب اصول ديپلماسى امروز به غربيان،تمام يا بيشتر اين اصول از پيش، نزد مسلمين متداول و معمول بوده است.
درپايان هريك از دو بخش ياد شده، منابع و مآخذ و در پايان كتاب بعضى از مراجع تحقيق و تحشيه فهرست شده است.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: روغنی، شهره، ص106-107
منابع مقاله
روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش