شعرانی، حسین بن عبدالوهاب: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''حسین بن عبدالوهاب | '''حسین بن عبدالوهاب شعرانی''' از علما و محدثان قرن پنجم هجرى، صاحب کتاب [[عیون المعجزات]] | ||
افندى در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از وى ياد كرده و او را به عنوان عالمى جليل و آگاه به اخبار و ناقد حديث و همچنين فقيه و شاعر ستوده و و از معاصران [[علمالهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سید رضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] معرفی میکند. | افندى در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از وى ياد كرده و او را به عنوان عالمى جليل و آگاه به اخبار و ناقد حديث و همچنين فقيه و شاعر ستوده و و از معاصران [[علمالهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سید رضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] معرفی میکند. | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۳
| نام | ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عبدالوهاب |
| متولد | قرن پنجم ق |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | على بن محمد مصرى
احمد بن زيد ابوالحسين بن احمد ابوعبدالله كازرونى ابوالغنائم سروى |
| برخی آثار | عیون المعجزات |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01393AUTHORCODE |
حسین بن عبدالوهاب شعرانی از علما و محدثان قرن پنجم هجرى، صاحب کتاب عیون المعجزات
افندى در رياض العلماء از وى ياد كرده و او را به عنوان عالمى جليل و آگاه به اخبار و ناقد حديث و همچنين فقيه و شاعر ستوده و و از معاصران سید مرتضی، سید رضی و شیخ طوسی معرفی میکند.
البته در قرون اولیه از وى در فهرستها و كتب رجال ياد نشده و شهرت نداشته است. گویا اولین كسى كه از وى ياد كرده افندى در قرن دوازدهم است.
از این رو به نظر برخى وى شخصيتى مجهول به شمار خواهد آمد زيرا پيش از این دوره از او ياد نشده و کتابش نيز شهرتى نداشته است.
به همین دليل گاهى کتاب وى را از سيد مرتضى دانستهاند.
اساتيد
برخى مشايخ وى عبارتند از على بن محمد مصرى، احمد بن زيد، ابوالحسين بن احمد، ابوعبدالله كازرونى و ابوالغنائم سروى.
با توجه به نسخهاى كه در كازرون از این کتاب يافت شده و تألیف آن را مربوط به تاريخ 448 هجرى میداند، مؤلف را از علماى قرن پنجم دانستهاند.