التفسير الوسيط للقرآن الکريم (لجنة من العلماء): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'الوسيط (ابهام زدایی)' به 'الوسيط (ابهام‌زدایی)')
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|الوسيط (ابهام زدایی)}}  
    {{کاربردهای دیگر|الوسيط (ابهام‌زدایی)}}  
    {{کاربردهای دیگر|تفسیر الوسیط (ابهام زدایی)}}  
    {{کاربردهای دیگر|تفسیر الوسیط (ابهام زدایی)}}  
    '''التفسیر الوسیط للقرآن الکریم''' تألیف گروهی از علمای دانشگاه الازهر مصر از جمله شیخ [[محمد احمد ابوزهره]] و [[محمد خلف الله احمد]] است. این تفسیر به زبانی ساده و با تفسیر و توضیح متوسط نوشته شده است.  
    '''التفسیر الوسیط للقرآن الکریم''' تألیف گروهی از علمای دانشگاه الازهر مصر از جمله شیخ [[محمد احمد ابوزهره]] و [[محمد خلف الله احمد]] است. این تفسیر به زبانی ساده و با تفسیر و توضیح متوسط نوشته شده است.  

    نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۴

    التفسير الوسيط للقرآن الکريم
    التفسير الوسيط للقرآن الکريم (لجنة من العلماء)
    پدیدآورانلجنة من العلماء (نویسنده) مجمع البحوث الاسلامية (سایر)
    ناشرجامعة الأزهر. مجمع البحوث الإسلامية
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1413ق. = 1992م.
    چاپچاپ سوم
    موضوعتفاسیر - تاریخ
    زبانعربی
    تعداد جلد10
    کد کنگره

    التفسیر الوسیط للقرآن الکریم تألیف گروهی از علمای دانشگاه الازهر مصر از جمله شیخ محمد احمد ابوزهره و محمد خلف الله احمد است. این تفسیر به زبانی ساده و با تفسیر و توضیح متوسط نوشته شده است.

    در مقدمه کتاب سبب نیاز به این تفسیر این‌گونه ذکر شده است: ادبای معاصر بسیار نیازمند تفسیر وسیط هستند؛ چراکه خالی از اسرائیلیات و خرافات و به‌دور از اختلافات مذهبی است و تا حد امکان از جدل‌های فلسفی پرهیز کرده است. همچنین مشتمل بر احکام فقهی است و از اصطلاحات نحوی و بلاغی جز در موارد ضروری اجتناب کرده است. ارتباط آیات و سوره‌ها را با هم ذکر کرده و اسباب نزول را تبیین کرده است. تمام این مطالب به زبانی ساده بیان شده که خواننده را به پیگیری واداشته و تشویق به استفاده از این تفسیر می‌کند.[۱]

    شیوه تفسیر بدین‌ترتیب است که در ابتدای هر سوره مقدمه‌ای ذکر شده که مهم‌ترین مقاصد آن را دربر دارد و خواننده پیش از فهم هر آیه به اجمال در جریان اهداف سوره قرار می‌گیرد. سپس نص آیه ذکر می‌شود و شماره آیه در مصحف به دنبال آن ذکر می‌شود. سپس واژگان آیه به اختصار تفسیر می‌شود و تنها ظاهر معنی لفظ در آیه مطرح می‌شود و از تفصیل معانی لغوی که ربطی به معنای قرآنی مورد نظر ندارد پرهیز می‌شود. اگر اسباب نزولی وجود داشته باشد مطرح می‌شود و ارتباط معنای آیه یا آیات با آیات پیشین بدون تکلف و پیچیدگی بیان می‌شود. اگر در شرح یک آیه به آیه دیگری استشهاد شده شماره آیه و سوره ذکر شده و اگر به حدیث نبوی استشهاد شده اعتبار و مصدر آن از کتب معتبر اهل سنت ذکر شده است. در شرح آیات به شبهات ملحدین پاسخ داده شده است.در قصه‌های قرآنی غرض آن بیان می‌شود و از ذکر قصص تورات و انجیل که مخالف آن باشد پرهیز کرده است در تفسیر آیات کونیه از مطالب ثابت شده علمی به نقل از متخصصین آن استفاده می‌شود. [۲]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص12
    2. ر.ک: همان، ص14-13

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها